LUNA HOUDT VAN DE TIELSE POSTBODES

“Nee! Kut, kut, kut”, roep ik terwijl ik beteuterd naar een papiertje van SelektVracht staar.
“Wat is er, wat is?, vraagt oppasmeisje M. geschrokken.
“Ah, kut, kut, oh, nee, sorry, niet kut, heel vervelend, jij mag geen ‘kut’ zeggen en ik eigenlijk ook niet, maar ik baal een beetje.”
“Wat is er aan de hand dan?”
“Ik had jurkjes besteld via internet en die wilde ik zo ontzettend graag aantrekken en nu is de postbode net geweest terwijl wij bij de Albert Heijn waren.”
“Dus nou krijg je de jurkjes niet?”
“Jawel, de postbode komt morgen weer, dus er is helemaal niks aan de hand, maar ik wilde ze gewoon ontzettend graag nu al hebben. Nu. Nu. Nu. Ik kan niet wachten!”

De dag daarvoor had ik 4 jurken en 2 petticoats besteld bij www.attitudeholland.nl. Het was groter dan ik. Ik voelde ineens een extreme behoefte naar het dragen van petticoats. Jaren en jaren heb ik nooit meer dan 10 euro betaald voor mijn jurkjes en iets anders dan jurkjes draag ik niet of het moeten de pyjama’s zijn die ik aantrek op de dagen dat niemand behalve de verkering mij ziet. Al houd ik die pyjama ook aan als er dan toch iemand langs komt. En ik denk trouwens ook dat de postbodes die toch zeker 2 keer per week aanbellen voor pakketjes, zowel die van de TNT, Selektvracht en die van de DHL, mij nog nooit in iets anders dan een pyjama hebben gezien, iets wat mij normaal gesproken vreselijk zorgen zou baren, ik heb toch een soort van reputatie hoog te houden en het roddelcircuit in Tiel draait altijd op volle toeren, ware het niet dat ik kickass pyjama’s heb. Met Hello Kitty erop.

Om 20.30 die avond gaat de voordeurbel.
De postbode.

“Ja, ik dacht, ik kom even checken of je nu wel thuis bent, want je was er vanmorgen niet en je bent eigenlijk altijd wel thuis en ik reed toch door de straat.”
“Ik ben er nu hoor”, zeg ik met een grote glimlach, “heb je m’n pakketje?”
“Nee, die ga ik dan nu even ophalen, ben je er over een halfuurtje nog?”
“Ja! Maar ga je ‘m speciaal voor mij ophalen?”
“Ja, geen probleem hoor.”
“Echt waar?”
“Ja, ik zie je zo.”
“Dan maak jij me de gelukkigste vrouw van heel Tiel!”

Een half uur later sta ik in de woonkamer te shinen in m’n nieuwe jurkjes met petticoat.

Hebben al die keren de deur opendoen in m’n Hello Kitty-pyjama waarschijnlijk toch indruk gemaakt op de postbode.