LUNA GAAT ZITTEN VOOR DE BLUES
Moet ik m’n lezers vertellen waarom ik al 2 weken niets geschreven heb? Eigenlijk vind ik van niet, maar na een aantal gaat-het-wel-goed-met-je-mailtjes ontvangen te hebben, gooi ik mijn algehele misère toch maar gewoon het internet op. Kan mij het schelen. Het zal aan m’n toestand toch niets veranderen. Het gaat kut. Het gaat ongelooflijk kut. Eigenlijk al maanden, maar de afgelopen weken vormen een tragisch dieptepunt. Als het aan mij ligt, dan blijf ik de hele dag in bed. Fles wodka ernaast, pakje sigaretten in de aanslag. Beetje liedjes van Frank Boeyen draaien, of Bram Vermeulen of Acda en de Munnik. Maakt niet uit, als het maar Nederlandstalig is en als het maar zielig klinkt. Ondertussen stroomt m’n hoofd over van gedachten, ideeën en toekomstplannen. En op hetzelfde moment weet ik dat ik die gedachten, ideeën en toekomstplannen niet om kan zetten in iets productiefs. Dat ik momenteel te moe ben om m’n ogen open te houden. Dat ik al weken de telefoon niet opneem, omdat ik geen zin heb in mooi-weer-praatjes. Dat sociale verplichtingen me meer energie kosten dan me lief is. Dat er nu gewoon iets moet gebeuren, iets nieuws, iets anders, een schop onder m’n reet, iets groots, een inzicht, een teken van God, een kan-mij-eigenlijk-schelen-wat. Iets! Maar meteen daarna besef ik dat ik eigenlijk zelf degene moet zijn om een verandering in m’n leven aan te brengen. En daar ben ik nu net te moe voor. Stef Bos: “Is dit nu later / Is dit nu later, als je groot bent / Ik snap geen donder van het leven / Ik weet nog steeds niet wie ik ben / Is dit nu later.” Ik heb een quarterlifecrisis. Ik weet het zeker.
Ik wens je alle sterkte. Er komt vast een moment dat je weer opstaat (ook in figuurlijke zin). Tot die tijd maar ff aanklooien.
Was hier al een beetje bang voor.Ik lees je nu een aantal weken en tussen de regeltjes door geef je af en toe toch wat signalen af in deze richting.
Eigenlijk had je website al een kleine week moeten overlopen van de Kamasutra
belevenissen. Ik wens je sterkte.
Najaarsblues. Dat is ’t. Na zonneschijn komt regen, zei hij opbeurend. Geef het tijd. Want die heelt alle wonden, dacht ik.
Ach, lieve Luna!
ach… stop nog een lijn in je neus en ga door meid, wat kan jouw het schelen…. of bestel wat bruin in het vervolg, word je niet zo depri van…
Lieve Luun, volgens mij kan je wel een knuf gebruiken (((Luna)))
voor jou een speciale heeele grote:
Bicat = The King Bicat = The King Bicat = The King Bicat = The King Bicat = The King Bicat = The King Bicat = The King
ff diep adem halen tot 10 tellen
ff goed gvdén helpt bij mij sterkte,maar weet wel, jij bepaald!!!
Dit heet “postverhuizingssyndroom”…volgend voorjaar is het weer weg!!
laif suks
Luna, 17 april 2003:
“Ik sprak vrienden die het wél hebben gevonden, maar me niet konden uitleggen wat het nu precies was. Ondertussen dronk ik mijn eerste witbiertje in de zon en de gedachte kwam in me op dat het leven ook niet meer hoeft te zijn dan dat. En ondertussen deed ik gewoon de dingen en dacht er verder het mijne van.”
Zo is ’t.
Tijd voor een middagje apies kijken… ;-)
Ach lieve meid,
Je mag best es de blues hebben hoor.
Als het daarna maar over is;-)
Motiveren jouw fans je niet?
Iedereen was bezorgd!
Kop op Luna. Kwijl weg in zelfmedelijden, duik het hele weekend in bed, zuip je klem aan de wodka, eet drie zakken chips, 6 patatjes oorlog en 8 frikandellen speciaal, 15 repen chocolade met noten meld je een week ziek op je werk….. en dan weer doorgaan…. Kwijnen in medelijden mag… maar niet te lang he….. dat is niet goed!!!
Kus Kiki
Goh Luna, vaak zijn de jaren rond je 29e levensjaar (van welk jaar ben jij ook alweer) heel confronterend. Een jaar van keuze, een crisisperiode waarin je bepaalt waaraan je werkt, met wie en welke richting in het algemeen aan je bestaan wilt geven. Gevoelens van beklemming en zelfveroordelende gedachtes kunnen sterk zijn, maar het zich ontwikkelende nieuwe is sterk en trekt zich bijzonder weinig aan van alle emoties, zorgen en overwegingen. Je krijgt te maken met krachten die je de voorgaande jaren hebt kunne buitensluiten. Deze krachten -eigenlijk talenten- breken door in het dagelijks bestaan en zorgen voor verrassingen. Het beeld van jezelf herzien, als dat gebeurd, blijken de krachten geen inbrekers te zijn, maar helpers… Ik kreeg deze wijze woorden van de haptonome die ik sinds kort bezoek en het plaatst alles wel in perspectief… Let the sunshine in…
Beetje te snel getikt, sorry… maar de strekking is duidelijk denk ik. Sterkte!
gewoon lekker blijven liggen luna..laat je gedachten maar lekker malen..of wat bij mij helpt…een flinke strandwandeling maken
N
tijd om aan kinderen te beginnen….
Beam me up scottie, this planet sucks …
Onbekend en ondergewaardeerd, ja: Bram Vermeulen. Zeg eens: welke werkjes heb je allemaal van de goede man?
Laatst hoorde ik Erwin Olaf beweren dat hij nu pas echt gelukkig en in harmonie was, hij is 45 geloof ik. Dus nog even doorbijten :) Overigens moeten gelukkige mensen eigenlijk een boete betalen.
weet je dat je van (teveel) alcohol afgrijselijk moe wordt???? en er dan nog lekker bij paffen…daar wordt een mens toch depri van? Goeie tip: (vind ik zelf hihi) neem een lekkere douche, was je haren, gooi je ramen open, zet vrolijke muziek op, pleur je sigaretten uit het raam en spoel je wodka door de plee.
Sukses ermee!
Als ik je stukje lees, geef ik blue 100 % gelijk. Jezus, wat een geweeklaag.
Ik weet dat je er niet van houdt, maar je bent (jullie zijn) echt aan vakantie toe. X.
Dit krijg je dus als je je zorgen op het net plaatst!
het is gewoon een ‘seizoensovergangsdip’ Heb ik elk jaar en schrik er dus niet meer van. Remedie? Geef je je er maar aan over. Op een dag kots je het ‘het in bed blijven liggen’ toch uit. en dan mag je het advies van blue opvolgen…
tsja ongebreideld zuipen, snuiven en slikken eist zijn tol. Ik weet dat je ’t liever niet hoort. Ik wou zelfs dat het niet waar was. Maar is sprek uit ervaring. Je wordt op den duur gewoon retedepri van al die fijne poedertjes en de booze.
Beste Luna, “na dunne jaren komen vette jaren!” Sterkte!
Geen nagel om aan je reet te krabben…je kerel weg met je beste vriendin…uitgekotst: geen huis, geen drank, geen dope…geldloos, dakloos, liefdeloos…waardeloos, zinloos, hopeloos…dát is godverdomme de blues!Jij zogenaamde grachtengordelyup, jij hebt last van welvaartsverveling!!
Ik zit maar door die opbeurende posts te lezen en kom haast om in het medelijden. Wat een gezeik, Luna heeft gewoon de ziekte die ‘vrouwzijn’ heet. Besluiteloze snelverveelde creaturen altijd op zoek naar bevestiging en niet in staat zelf richting te geven aan hun eigen leven. Dus dat komt nooit meer goed. En dan nog welvaartsverveeld ook.
snel andere muziek opzetten!
Jeetje Luun, als dít allemaal niet helpt. Wat een aandacht!
Hee, wat is dat nou! Kan ik je ergens mee helpen?
probeer eens Wolter Kroes met De dwaasheid van mijn jeugd. de beste tekst als je je klote voelt. (wel doen he)
Wat een lulmailtjes, en dan zeker dat gezeik over “vrouwzijn”!!!
Iedereen jaagt maar door, denkt niet na, en krijgt tussen zn 40ste en zn 50ste ineens een “midlifecrisis”. POSITIEF blijven is het motto, en als je depri bent, zet lekker een muziekje op. Alsof dat HELPT, komop nou toch!!!!
Luna heeft niets te klagen: een lekker huis, een leuke vent, genoeg geld om normaal van rond te kunnen komen, gezond, ALLES. Maar dan toch depri. Is dat niet gewoon een gevolg van “te veel hebben, te veel keuzes hebben?”
Ik denk het wel.
Depressies komen het meest voor in de meest ontwikkelde landen (vnl Noord-Europa), omdat wij gewoon hoog in de Maslow-piramide zitten. (en als je niet weet dat is, google t ff op) Wij zitten al in de fase zelfontplooiing omdat we ons vrijwel niet meer druk hoeven maken over de onderkant van de piramide (tenminste, Luna niet) en dan krijg je dus dit.
Het gaat wel weer over ja, maar het is helemaal niet zo erg om zo nu en dan eens diep weg te zakken en s na te denken over het hoe en wat van en in je leven. Daar hoef je niet zo SNEL mogelijk uit, daar krabbel je wel weer uit als je daaraan toe bent, of als zich ineens weer iets voordoet waar je zielsgelukkig van wordt.
Tot die tijd: het even toelaten.
Nog interessante nachtmerries? Kunnen heel verhelderend zijn.
@ Nina
de maslow pyramide is maar een theorie hoor…
Kan met het gevoel van een post-eigen-plek depressie voorstellen. ‘k Zit nu in pré-eigenplek depressie. -sterkte-
Alles (een krea baan, een mooi huis, veel vrienden, vrijheid) hebben en toch ontevreden zijn. Sign of the times? Goed op je bek gaan wil je dan nog wel eens terug plaatsen in de realiteit, zodat je weer ziet wat je eigenlijk alemaal hebt.
Hans, soms kunnen mensen zich afvragen of dat wat ze hebben wel is wat ze willen…
Hee Luun,
Verhuizen is een van de meest stressvolle gebeurtenissen in een mensenleven. My 2 cents; sleur jezelf toch elke dag naar buiten voor een wandeling en zit jezelf niet op je kop.
Enne trek je niks aan van al die mensen die zeggen dat je niets hebt om over te klagen, hoor’ie’t?
lekker makkelijk lullen allemaal… depressie of dip… is nog steeds een gevoel hor. om dan te gaan zeggen dat het welvaartsverveling is of whatver, beetje onzin.
Luna, je komt er vanzelf weer uit. Die vent van je moet je gewoon uit bed sleuren…
@suf: achtergrond van mijn opmerking is:
Ik had ook alles, verdiende veel geld en bracht mijn vrije tijd door met het uitgeven van dat geld. had het in het begin erg naar mijn zin maar later steeds minder. Ontevredenheid troef. terwijl ik alles had!
Toen ben ik ontslagen. Heel fors moeten inleveren, want ik ging van telecom naar een andere minder betalende sector. Heb nu 1000 eu netto minder te besteden maar geniet nu drie keer meer van de dingen die ik doe.
Is niet vergelijkbaar met Luna’s situatie, maar er zit wel een parallel in.
@Hans: het geeft wel het betrekkelijke aan van alles hebben. Ik doelde meer op “schijn”- bezit, een krea-baan die misschien meer stress met zich meebrengt dan dat hij aan geld of status waard is, een mooi huis waar je je maar niet in thuis wil voelen, vrienden die ineens geen thuis geven als je ze nodig hebt en een vrijheid die je alleen in naam hebt…
Feit is wel dat als je jezelf eenmaal bewust ben van dit mechanisme, dat je dan niet alleen meer geniet van wat je hebt, maar ook met minder genoegen neemt…
Gewoon een wandeling maken door wat wijken in amsterdam noord en dan zie je dat het nog VEEEEEEEEEL ERGER kan en dat jij het eigenlijk niet zo slecht hebt!
Luna,pak jezelf op en ga naar buiten net zolang tot je er weer plezier in hebt,discman op en gaan….hup, vechten…niet er in mee gaan….en er aan toegeven…je zakt alleen maar verder weg…..en voorlopig geen drank je zal snel voelen dat je je dan beter voelt….KUS
Gooi er nog wat methyleen-dioxy-methamfetamine in… Brengt het biochemisch evenwicht in je hersenpan weer terug.
Voor even dan tenminste…
Na manisch komt zonneschijn.
Oh nee, dat is depressie. Whatever.
kop op luna,heb hetb zelf ook ,maar je moet maar zo denken je moet het zelf doen een ander doet het niet voor je.Ben wel blij dat je nog wat van je laat horen [opgeven is zo makkelijk]
hee Luna,
sterkte meid. Dapper dat je het zo je log in gekotst hebt. Ik hoop dat je er een beetje uitkomt met je dip!
HUH? DE EERSTE BLAADJES MOETEN NOG VALLEN EN DAN NU AL DEPRI. HOE KEN DAT NOU? EN JE HEBT ZO’N LEUKE KAT… KAN JE DAAR NIET IETS MEE DOEN WAT JE OPVROLIJKT?
Je weet bij jou nooit of je het nu echt meent of niet…
Maar als je echt in shit zit dan dit advies: lees “Niet morgen maar nu” van Wayne Dyer.
Luna zit ECHT in de shit. Diep weggedompeld in de warme bak met stront en dat duurt tot einde maart 2004 als de rozeknopjes terugkomen.
Najaarsdepressie??
Zo ja, dan heb ik de remedie voor je;
Neem een ego-dagje, werkt bij mij ook altijd.
Dit houdt in- laat je haar verfen bij de kapper, vervolgens nieuwe schoenen kopen, jezelf trakteren op de lekkerste cappucino van de stad, alleen maar lekkere dingen kopen bij de appie heyn, dvd-tje huren en daarna thuis in je lekkerste joggingbroek i.c.m. dode zee maskertje de gehuurde dvd kijken en tijdens het kijken de gekochte lekkernijen helemaal in je eentje oppeuzelen.
De volgende dag ben je weer helemaal de oude, trust me!
draai dr nog maar 1, dat helpt tenminste.. ff :P
Stand up to the blow that fate has struck upon you,
Make the most of all you still have coming to you, [or]
Lay down on the ground and let the tears run from you,
Crying to the grass and trees and heaven finally on your knees
Let me live again, let life come find me wanting.
Spring must strike again against the shield of winter.
Let me feel once more the arms of love surround me,
Telling me the danger’s past, I need not fear the icy blast again.
Daar vond ik ooit troost in. Sterkte!
Kop op!!
Leuke site trouwens, misschien kom ik vaker…
sterkte,
Roel
Ramses Shaffy opzetten! chansonnieren totdat je erbij neervalt en eindigen met Zonder Bagage. Wedden dat het beter gaat!?
Ik heb ‘m net gedownload! Sterke tekst! Dankjewel daarvoor!
Goh bekend verhaal Luna! Maar na het stoppen met drank en drugs misbruik voel je je een heel stuk beter hoor.
Wat een rare reacties eigenlijk op dit stukje. Helemaal van dat vrouwzijn. Wat een onzin! Soms kun je een dip krijgen en dat heeft niets te maken met dat je welvarend bent en/of een leuk leven hebt. Soms gebeurt het gewoon! Dat geldt zeker evenveel voor mannen als vrouwen. De mensen die hier zo negatief reageren en met vergelijkingen komen dat het ergens anders nog veeeel slechter is, zitten volgens mij zelf niet zo lekker in hun vel..
Sterkte!
pull yourself together woman !! Passiviteit heeft nog nooit iets goeds opgeleverd !!!