LUNA EN HET LAATSTE DEEL VAN ‘SIX FEET UNDER’

In de week voor kerst kwam P. ermee aanzetten; de dvd-box van seizoen 1 van de HBO-serie ‘Six Feet Under’. “Schijnt een hele goeie serie te zijn”, zei P., “gaat over een uitvaartbedrijf.” En hij had gelijk. Na een paar afleveringen zaten P. en ik er helemaal in. In het leven van de familie Fisher die een uitvaartcentrum runt en daaromheen ook nog allemaal hun persoonlijke problemen hebben. Geweldige dialogen, geweldig acteerwerk; alles was top aan deze serie. Dus P. en ik kochten ook dvd-box 2. En 3. En 4. En de laatste box 5. En wij zaten als junkies voor de tv: “Nog eentje dan?” “Nou, vooruit, nog eentje.” En tussen kerst en 31 december deden wij niets anders dan kijken naar afleveringen van ‘Six Feet Under’ op dvd. En op 2 januari, om 3.07, keken wij elkaar aan en we besloten om de allerallerlaatste aflevering toch nog te gaan kijken, midden in de nacht. Want we konden niet anders. Want; verslaafd. En P. en ik hadden al 8 afleveringen daarvoor tegen elkaar gezegd: “Dit gaat niet goed komen met deze familie. De laatste aflevering wordt 1 groot drama.” Maar wij hadden het fout! Want de laatste aflevering bleek op een volledig happy end uit te draaien. Precies waar ik zo van hou. Iedereen rekende af met zijn of haar demonen. Alle hoofdpersonen waren gelukkig. En ik was gelukkig. Tot. Tot. Tot. Tot de makers van ‘Six Feet Under’ besloten dat ze in de laatste 5 minuten van de allerlaatste aflevering, in een zeer emotionele flashforward, iedereen, dus alle hoofdpersonen, dood lieten gaan. En toen sloegen alle stoppen ineens bij mij door. Ik heb in mijn leven zelden zo hysterisch zitten huilen. Ik dacht dat ik er in bleef. Ik kreeg geen adem meer en als ik me niet snel zou concentreren op mijn ademhaling dan zou ik daar ter plekke op de bank mijn eerste aanval van hyperventilatie hebben. Want, ja, ik weet ook heus wel dat het zinnetje ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’ eigenlijk moet zijn; ‘ze leefden nog lang en gelukkig en daarna gaat iedereen dood’. Maar dat hadden ze nou net niet moeten laten zien in die allerlaatste aflevering! En zeker niet nadat ik 2 weken bijna non-stop deze serie had gevolgd. Ik droomde deze serie. Ik leefde deze serie. Ik hield van de hoofdpersonen! En al wil ik het liefst alle dvd-boxen van ‘Six Feet Under’ nu zelf six feet under begraven, omdat ik nooit meer zo hard wil huilen; toch is het de beste serie die ik ooit zag.