LUNA EN EEN ZAKJE KERRIEPOEDER

En ineens stond ik in de retro-camper op een camping in Lauwersoog met een zakje kerriepoeder in m’n hand te janken. Met precies hetzelfde zakje kerriepoeder had ik iets meer dan een jaar geleden voor de pa van P. een pan bloemkoolsoep gekruid toen ik hem bij ons thuis in Amsterdam verzorgde. Een leven geleden. Ik weet nog dat ik de kerriepoeder kocht bij een Surinaams winkeltje om de hoek van de Albert Cuijp en ik weet ook nog dat ik tijdens het inpakken en uitzoeken van de huisraad van P. en mij, alle kruiden, behalve een busje zout en peper, heb meegenomen. Partner P. hield immers toch niet van koken en de kans dat hij na mijn vertrek ineens allerlei kookcursussen zou gaan volgen achtte ik zeer minimaal. Dus 2 dozen vol kruiden verhuisden van Amsterdam-centrum naar Amsterdam-Noord en werden uiteindelijk uitgepakt en uitgestald hier in Tiel. En met zoveel kruiden kon ik ook gemakkelijk een mandje vullen dat zou gaan dienen als standaard kruidenrek in de camper. Want ook tijdens een vakantie met de camper dien je te allen tijde lekker te kunnen koken, ook al zijn het gewoon pannenkoeken met suiker, spaghetti met tomatensaus of, in dit geval, een rijstschotel met vis en kerrie. En gebruikte ik vorig jaar de kerriepoeder nog voor een gepureerd soepje voor een terminale schoonvader, ik kookte nu voor een man en een kind! Ja, van dat soort veranderingen sta ik zelf af en toe nog wel eens te kijken en geen beter moment voor introspectie dan op een camping in Groningen! Toen ik vorig jaar de nogal radicale beslissing nam om bij P. weg te gaan had ik even het gevoel dat de hele wereld nog voor me open lag. Alles kon nog! Ik kon nog dokter worden! Ik kon nog een wereldreis gaan maken van een paar jaar! Ik kon nog zielige kindjes gaan redden in Afrika! Ik kon m’n haar afknippen en blonderen en ik zou me nog kunnen aansluiten bij de Bhagwan of ik kon nog in een klooster. I could even run for president of the United States of America!!! Maar je bent nu eenmaal wie je bent. En hoewel ik een heleboel randvoorwaarden heb veranderd, met een hoop slechte eigenschappen ben gestopt en er op die manier ook langzaam wat van mijn karaktereigenschappen zijn ge-finetuned blijf ik in de kern gewoon hetzelfde. En ik ben nu eenmaal een zorgzame vrouw die met liefde voor iedereen kookt. En dozen vol kruiden met zich meesleept.