LUNA EN DE REDACTEUR WIENS NAAM IK NIET MEER ZAL NOEMEN

De ‘foute redacteur’ waar ik al eerder over schreef dreigt al weken, of is het maanden, met juridische stappen.

Eerst wilde hij de column van m’n site af waar ik hem met naam en toenaam noemde.

4/7/2022: Je wilt de column niet weghalen begrijp ik. Ik zal vrijdagmorgen, want dan zal de column niet verwijderd zijn en ook met het googlen van mijn naam, jouw column boven komen, me wenden tot de politie in Tiel om daar aangifte tegen je te doen. Ik zal het hierbij gooien op de wet van de privacy. Het feit dat ik verkeerde dingen heb geschreven c.q. gezegd tegen je en daarna geblokkeerd zal ik allemaal aan hun melden. Ik zal open kaart spelen met de politie daar.
5/7/2022: Mocht je hier geen gehoor aan geven, dan ben ik genoodzaakt – en dit is beslist geen dreigement – aangifte tegen je te doen.
5/7/2022: Mijn rechtspersoon en ik zullen je social media posts en column online blijven monitoren de komende uren en als binnen 24 uur er niks is verwijderd, zal ik deze aangifte moeten indienen. Ik vertrouw erop dat je handelt naar mijn verzoek en we dit kunnen afsluiten.
7/7/2022: Ik overweeg inderdaad aangifte, want inmiddels wordt je column heel anders geïnterpreteerd. Het lijkt of ik een verkrachter/aanrander/stalker ben.

Die column waarin ik hem met naam en toenaam had genoemd heb ik na een paar weken uiteindelijk op ‘verborgen’ gezet, want ach, het was zomer, ik ging een paar weken op vakantie, the sun was shining en ik werd gek van z’n mailtjes, waar ik overigens nooit op reageerde. Een column met je naam en toenaam, ja, dat is misschien ook wel een beetje heftig, dus ik besloot ‘m offline te halen. Eindelijk rust in m’n mailbox!

Maar de column waar zijn naam niet in staat (LUNA EN DE FOUTE REDACTEUR), staat nog wél online. En nu wil de foute redacteur ook déze column van m’n site.

26/9/2022: Je geeft geen gehoor aan mijn bericht. Je column is een jaar oud! En als ik mijn naam google blijf ik op je column komen. Wil je hem SVP er vanaf halen. Het kan mij echt beschadigen. De link is te leggen. Ik heb mijn excuses aangeboden, ik meen het ook echt. Alsjeblieft verwijder hem. Of bel me en we praten het uit.
4/10/2022: Omdat je niet reageert, mijn excuses niet serieus neemt en niet belt om het uit te praten. Blijft de column dus online. Als hij niet wordt weggehaald zal ik zelfstandig juridische maatregelen nemen. De column blijft aan mij gelinkt omdat je mijn naam noemt in je onderliggende tekst. Mensen zullen mij googlen en linken.

Nou ja, de lijst met dreigementen, ook al vindt de foute redacteur het helemaal geen dreigementen, tot aangifte is best lang.

Hij kan 100 keer ‘sorry’ zeggen. En daar dan ook 100 keer bij schrijven dat hij het écht meent. Maar bij mij blijft het feit hangen dat een redacteur zijn redacteur-schap, zijn lange Linkedin-lijst, heeft gebruikt, misbruikt, om met mij af te spreken. En dan heb ik het niet over afspreken voor een tv-programma, maar om te daten, naar een parenclub te gaan of om mij gewoon eens even van dichtbij te komen bekijken en te checken waar ik allemaal op seksueel gebied misschien zin in zou hebben. Deze man heeft mij niet aangerand, er is helemaal niks fysieks gebeurd. Hij stond nooit voor mijn deur. Maar deze man is een foute redacteur. En dát is waar het mij om gaat.

En dat heeft hij ook zelf toegegeven.

4/7/2022: Ik ben fout geweest. Ik vond je leuk etc. En heb het verkeerd aangepakt, door het op het redacteurschap te gooien. Dat had ik niet moeten doen. Ik had moeten zeggen: Ik vind je leuk etc. Wil je keer mee uit. Ik ben openminded en zoek iemand voor uitgaanscircuit. Ik heb het totaal verkeerd aangepakt en daar heb ik spijt van. Ik heb je niet gestalkt, ik heb niet voor je deur gestaan, ik begrijp je angst niet.

Nee, natuurlijk begrijpt hij de angst die ik had niet.

Omdat hij geen vrouw is.

Het gaat mij om het feit dat mannen in ‘hogere posities’, of ‘mannen met macht’, hun posities en die macht inzetten om ogenschijnlijk leuk samen te werken, gewoon een leuk tv-programmaatje maken, I’m gonna make you famous, ooooh schatje, sing for me baby, je hebt zoooooveel talent, je bent echt bijzonder, wat een mooie stem, wat kun je goed schrijven, jouw energie is echt te gek, ooooh, jouw schilderijen zijn fantastisch, maar uiteindelijk gewoon met je willen neuken. En helemaal niks mis met met iemand willen neuken, maar zeg dat dan gewoon. Kom niet met een zakelijk voorstel. Lieg niet tegen me.

Moet ik na zijn ‘sorry’ zeggen; ‘Ah, joh, zand erover, niet meer doen hè? Foei, je bent stout geweest! Natuurlijk haal ik ook deze column weg, want wat ontzettend klote voor je dat mensen die je naam Google’n nu ook bij deze column terechtkomen, dat verdien je niet, want uiteindelijk ben je ook maar gewoon een man met fouten.’

Of moet ik deze column wel laten staan, omdat het aangeeft hoe sommige mannen kunnen zijn? Moet ik deze column laten staan, als een waarschuwing voor andere vrouwen, meisjes, om altijd op je hoede te zijn? Om te vertrouwen op je buikgevoel?

En ik heb getwijfeld. Ik heb gedacht; wat maakt het ook eigenlijk uit? Ik haal ook die column weg en dan ben ik er vanaf. Wat een gezeik. Nog steeds. Duurt te lang. Is het mij dit allemaal waard? Moet ik doen alsof het allemaal niet gebeurd is? Dan krijg ik niet meer wekelijks een kutmailtje met dreigementen over juridische procedures, aangiftes en hoe zielig mijn column hem wel niet maakt. Hoe het hem op de arbeidsmarkt en waarschijnlijk ook op de datingmarkt problemen geeft.

Ik heb de redacteur na een paar weken uiteindelijk teruggemaild met de vraag om mij niet meer lastig te vallen. En dat ik de column zonder zijn naam niet weghaal. Neem maar contact op met Google, die kunnen de Google-search-opties aanpassen. Zoek het uit. Maar vooral dat ik geen mailtjes meer van hem wens te ontvangen waarin hij dreigt met juridische stappen. Want zijn mailtjes begonnen inmiddels wel dégelijk als stalken en intimidatie aan te voelen.

18/10/2022: Dag Chantall, dit is mijn laatste mail. Google koppelt mijn naam niet zomaar. Dat is omdat jij hem hebt verbonden eraan, op een bepaald moment. Laat ik tot slot duidelijk zijn, als je de column niet weghaalt neem ik juridische stappen. Dit is dus mijn laatste e-mail. Maar dan weet je hoe de vlag er hierbij hangt.

Nu had ik natuurlijk helemaal geen ruchtbaarheid meer aan deze kwestie kunnen geven. Het niet kunnen delen hier op Maanisch.com, het niet kunnen delen op social media. Ik had de column ‘LUNA EN DE FOUTE REDACTEUR’ kunnen verwijderen, gewoon verder kunnen gaan met m’n leven. Klaar. Doei. Wijntje? Maar; delen is helen. Door hierover te schrijven kom ik ook dichterbij mijn gevoel. En ik ben nog steeds boos. En natuurlijk ook wel wat bang, want ik zit helemaal niet te wachten op een juridische procedure. Wie wel? Maar ik ga niet zwijgen voor een man die zich seksueel aan me probeerde op te dringen. Soms is ‘sorry’ niet genoeg.

De column ‘LUNA EN DE FOUTE REDACTEUR’ weghalen, waarin hij niet met naam wordt genoemd (maar waarop hij via een Google-search op zijn naam dus wel gevonden wordt); ik kan het niet. Ik wil het niet. Het gaat zo ontzettend in tegen m’n gevoel voor eerlijkheid, rechtvaardigheid en vooral tegen het recht om je bek open te trekken als iemand je fout behandelt.

Dus, well, I guess I see you in court, meneer de foute redacteur.