LUNA EN DE GOEROE-TINDER-DUDE

Ik had een Tinder-match met iemand die een eigen yoga studio heeft. Een spiritueel type, maar ach, mannen met baard altijd; swipe naar rechts! En deze Goeroe-Tinder-dude met baard bleek gelukkig ook nog eens heel aangenaam chat-gezelschap. En hoewel we qua energielevel enorm verschilden hadden we ook veel overeenkomsten en nou ja, zoals dat kan gaan op het vluchtige Tinder en daarna op Whatsapp; we hadden best een leuke, eerste klik. We appten zo af en toe wat heen en weer. En we zouden misschien een keer gaan wandelen langs de Waal.

Maandag 23:45
‘Hé, ik ga slapen’, appt de Goeroe-Tinder-dude.
En daarna een foto van zichzelf in bed. Beetje geilig de camera in kijkend.
Ik weet het niet met mannen die ineens en ongevraagd quasi-erotische foto’s van zichzelf gaan sturen. Het was een knappe man. Goed lijf, goed hoofd, maar ik voelde me er toch wat ongemakkelijk bij.
‘Trusten.’

Donderdag 21:57
‘Wat ben je aan het doen?’, appt de Goeroe-Tinder-dude.
‘Ik zit lekker bij vrienden aan een wijntje en een kaasplankje’, app ik terug.
‘Ik lig al in bed.’
Daarna stuurt de Goeroe-Tinder-dude precies eenzelfde soort quasi-geilige foto van zichzelf in bed als een paar dagen eerder. Misschien een ander dekbedje, iets andere kadrering, maar zelfde houding, zelfde blik.
‘Trusten.’

Een dag na de dood van Nina (NOOIT MEER NINA) vraagt de Goeroe-Tinder-Dude hoe het met me gaat via Whatsapp. Ik app dat ik gisteren m’n hond in heb laten slapen en dat ik me superkut voel, dat het alleen maar huilen, huilen, huilen is, maar dat ik de kerstboom heb opgezet op de lege plek van haar mand, zodat ik toch een beetje blij word als ik beneden op de bank zit.

Daarna stuurt de Goeroe-Tinder-dude me een foto van mij, in lingerie, van mijn Climaximaal-Instagram-account gehaald, met de begeleidende tekst; ‘Hier word ik blij van.’

En dan ben je wat mij betreft af. Dan ben je gewoon een lul. Een eikel. Iemand die zich totaal niet in een ander in kan leven. En dan kan je een yoga-studio hebben, dan kun je 8 uur per dag mediteren, dan kun je lekker tantra aan je pik trekken, dan kun je leven met de standen van de maan, 100 edelstenen in je huis hebben staan, dan kun je elke week in een zweethutje zitten, maar als je niet snapt dat iemand die gisteren haar hond heeft in laten slapen 0,0 behoefte heeft aan seks of geiligheid of geile praatjes, dan ben je een spiritueel type van likmevestje. En ik had dit allemaal ook naar hem kunnen schrijven, maar dat deed ik niet. Ik reageerde niet. Deze Goeroe-Tinder-dude was mijn kosmische energie niet meer waard. Doei.

Twee, en ik ga dit even in kapitalen schrijven; TWEE MAANDEN later krijg ik een voiceberichtje op m’n telefoon.

‘Ja, hoi, met K., ja, ik dacht ik stuur je toch nog even een berichtje om je te laten weten dat ik iemand heb ontmoet. Niet via Tinder, maar via een andere weg en ik vond het wel netjes om je dat te laten weten, want we zouden toch misschien een keer gaan wandelen, maar ik hoop dat jij ook iemand gaat vinden of misschien al wel hebt gevonden.’

Ik ga het nog een keer schrijven, omdat ik het zelf ook niet helemaal geloofde; twee maanden na het laatste contact gaat iemand die mij nog nooit heeft gezien, die mij helemaal niet kent, wat zeg ik; iemand die ik zelf eigenlijk allang weer vergeten was, mij melden dat hij inmiddels voorzien is? Well, hip hip hurray for you dude! Wat jammer, dat jij als ontzettende integere, spirituele, mooie man aan mij voorbij bent gegaan! Het snoepje van de week, de klapper van de maand, helaas niet voor mij. Wat kut zeg. Ik moet dit nieuws even laten bezinken hoor! And let me cry you a fucking river, misschien wel de hele Jangtsekiang, maar thanks dat je zo eerlijk bent om het me te vertellen.

AHO!

Ik heb, denk ik, nog nooit zo lang in m’n eentje zitten lachen.