LUNA EN DE AFRIKAANSE PYJAMA

Omdat ik freelance kan ik in principe de hele dag in m’n blootje voor de pc gaan zitten en niemand die het ziet. Maar ik zit liever de hele dag in een pyjama. Mijn partner P. kan me uittekenen in flanellen, gestreepte mannen-pyjama’s. Daar had ik er 4 van. Had, want ik heb ze onlangs allemaal weggegooid. Als een soort van statement. Partner P. vond die pyjama’s namelijk niet zo flatteus. En dat is weer een understatement. Hij vond ze: “stom”, “niet-geil”, “a-seksueel”, “niet-vrouwelijk” en “helemaal niet spannend.” Toen ik ze weggooide sprak ik de woorden: “Lieve P., vanaf nu zal ik nooit meer in flanellen mannen-pyjama’s lopen, beloofd.” Nu vind ik natuurlijk dat P. me eigenlijk moet nemen zoals ik ben. In lullige pyjama of niet. Maar ergens begreep ik hem wel. Mijn pyjama’s waren namelijk niet alleen onflatteus, ze zaten ook nog eens onder de vlekken, want niets zo lekker als fröbelen, een muurtje verven of koken in pyjama. Vind ik. Maar ik moet P. natuurlijk tevreden houden. Dus ik nadat ik alle pyjama’s met de vuilnis had meegegeven was ik de H&M binnengelopen om met een stuk of 10 niemendalletjes weer naar buiten te komen. Hij blij, ik minder. Want zo’n niemendalletje, ik weet het niet. Het is wel lekker om in te slapen of om in de zomer een beetje sexy mee door het huis te paraderen, maar écht lekker is anders. Nu lag er deze week een flinke envelop in de brievenbus. Met, hoe kan het ook anders, een pyjama! Van vriendin I., die een paar jaar in Kameroen woont en mij ook kan uittekenen in pyjama. Zij wist wat ik nodig had! Een echte Afrikaanse streepjespyjama! En ja, die kan ik natuurlijk niet in de kast laten liggen. Die moet gedragen worden! Ik ben weer helemaal mezelf. En ik heb vriendin I. meteen gemaild of ze er nog een paar kan doorsturen.