LUNA EET VIETNAMEES BIJ OUDERS

“Je staat weer in de krant”, zegt m’n moeder terwijl ze een bakje met gesneden kip in de wok gooit. Had ze die ochtend al gesneden. We eten iets Vietnamees. “Ik ben gestopt met de site”, zeg ik en ik leg haar uit wat er gebeurd is. Dat ik niet meer wilde schrijven voor een site die op naam van iemand anders stond. Dat dat niet goed voelde. En nog meer van die dingen. Dat ik het jammer vind. Heel jammer. Dat ik hoop dat ik snel weer online ga met een andere site. “Je moet niemand vertrouwen”, zegt m’n moeder. “Jij bent net je vader. Denkt dat iedereen het beste met je voorheeft. Neem maar van mij aan dat dat niet zo is”, zegt ze. “Ik kan er niks aan doen”, zeg ik. Ze gooit een vergiet vol met gesneden prei, wortel en champignons bij de kip. Daarna strooit ze er een half busje Aromat overheen. “Als je dit voor jou en P. maakt, dan moet je die Aromat niet vergeten”, zegt ze. “Zonder Aromat smaakt het niet.” Volgens mij hebben ze in Vietnam geen Aromat. Maar dat maakt niet uit. “Dan begin je toch gewoon met zo’n nieuwe site”, zegt ze, “anders betalen je vader en ik dat wel.” Ik zeg dat dat niet hoeft. Dat het wel goed komt allemaal. Dat ik sowieso andere dingen wil gaan doen. Precies om 17.30 komt m’n vader thuis. We kunnen meteen aan tafel en ondertussen vertel ik hem over m’n huis, m’n site en m’n toekomstplannen. “As je nog één keer vur die klootzak schrijft, dan schup ik je vur je ballen”, zegt m’n vader in plat-Betuws. M’n moeder en ik schieten in de lach. “As je ballen zou hebben,” zegt m’n vader lachend. Maar hij meent het.