LUNA DURFT GEEN ‘NEE’ TE ZEGGEN
Vorige week vrijdag stopte er rond een uurtje of 11.00 een klein zwart autootje voor de deur. Het was een keurig, glimmend autootje en 2 keurige, glimmende mensen stapten uit. Overduidelijk; Jehova’s Getuigen. En ik vraag me af; hoe komt dat toch? Dat je van te voren al ziet dat iemand een Jehova’s Getuige is. Ze dragen niet zozeer een andere jas. Niet zozeer een andere tas. Niet zozeer een ander kapsel. Maar toch, het geheel van alles is overduidelijk; Jehova’s Getuige.
“Hoi”, zeg ik, “jullie zijn pas geweest hoor, 2 weken terug.”
“Ja”, begint het meisje van een jaar of 24, “dat klopt, maar we hebben gehoord dat je graag eens met wat jongere mensen wilde praten. “
“Eh”, stamel ik.
Kut.
Oh. God. Even recapituleren. Hebben de Jehova’s in Tiel een heel systeem? Nemen ze al hun gesprekken op met videorecordertjes? Onthouden ze alles wat ik zeg? Schrijven ze het uit? Ik ben meestal binnen een minuut alweer vergeten wat ik even daarvoor zei. Als je de Jehovah’s eenmaal hebt uitgenodigd voor de koffie, willen ze dan elke week koffie? Elke maand? Gaan ze me straks ook bellen? Shit, wat heb ik me op de hals gehaald! Paniek! Die van 2 weken geleden had inderdaad een papiertje in z’n hand met een landkaartje van mijn wijk. En het is best wel mogelijk dat ik tegen dat mannetje heb gezegd dat ik de maand daarvoor een paar Jehovah’s had uitgenodigd voor de koffie en dat ik het best een leuk gesprek had gevonden, maar dat ik toch een generatiekloofje had gevoeld en dat ik liever met mensen van mijn leeftijd had gepraat. Oh. God! En toen had dat mannetje me een ‘heel speciaal cadeau’ gegeven, wat hij echt niet zomaar aan iedereen gaf. En toen kreeg ik een boekje met de titel ‘Wat De Bijbel Ons Leert’ en ja, dat is heel wat anders dan zo’n Wachttoren-tijdschriftje natuurlijk en als je eenmaal een cadeau aanneemt dan zit je er je hele leven aan vast! Want Jehova’s doen dan wel niet aan verjaardagen en ballonnen en cadeautjes, maar ze delen wel chantage-Bijbels uit!
Kut.
“Ja, dat heb ik wel gezegd, maar dat was meer omdat ik het interessant vind om te horen waarom jongere mensen voor zo’n strikt geloof hebben gekozen, want jullie zijn vast ook naar school geweest en hebben ook wel iets over de evolutieleer gehad en dat gaat gewoon niet samen met jullie geloof en ik vind het ook nogal een enge gedachte dat jullie iedereen die een ander geloof aanhangt een aanbidder van de duivel vinden. Dat vond die oudere meneer toen en ik was benieuwd of jullie dat ook vonden.”
“We waren toevallig in de buurt”, zegt het meisje, “dus misschien heb je zin om er nu even over te praten?”
“Ik heb nu visite”, zeg ik, zonder te liegen.
En ik weet ook helemaal niet hoe het kwam en wat ik heb gezegd, maar ze komen dus vandaag weer eventjes langs, want ze moeten heel toevallig ook vandaag hier weer in de buurt zijn.
Kut.
Update: De bel doet het niet… dus de Jehova’s gingen aan mijn deur voorbij… en deden een briefje door de deur: KLIK.
Ik weet van een vriendin die tot haar 18e bij de Jehova’s Getuigen heeft gezeten dat ze inderdaad bijhouden wie er wel en niet thuis is en wie er wel en niet geïnteresseerd is in een (vervolg)gesprek. Ze noteren je adres en komen terug, in de hoop je te kunnen ‘redden’. Die vriendin heeft overigens nooit voor het geloof gekozen; haar ouders waren Jehova’s Getuigen, ze moest erin mee. Ze is op haar 18e eruit gestapt, waarna ze door de kerk (ze noemt het zelf een sekte) en door haar familie is ‘geëxcommuniceerd’. Treurig.
:-) Luna mag vandaag oefenen in dingen die ze moeilijk vindt… succes.
He! Nieuwe bril?
Staat je goed :-)
slijm slijm…
En Jehova’s, altijd -1
Haha ik heb precies hetzelfde! Waren van de week aan de deur. Kwam er met een “ik moet met mijn man overleggen” smoesje vanaf, maar nu komen ze dus volgende week nog een keer. Wij doen dus voorlopig even geen deur open en de gordijnen blijven dicht! :P
Gewoon zeggen dat je pot bent en dat je het ten uitvoer brengt, dan strepen ze je naam door (bij mij deden ze dat wel iig).
@lin: Nou, ik heb de vorige keer uitvoerig verteld dat ik voor een seksblad schrijf en dat ik niet vies ben van een wijntje, maar toch blijven ze komen… :-)
Verstop je achter de bank als ze bellen ;-)
We hebben ze hier ook in de buurt, maar ze zijn bang voor mijn hond! Het is “maar” een teckeltje, maar ze bellen nooit meer aan :-))
Hahaha Marina, mijn teckeltje hing gisteren nog in de kuit van een vervelende man in het cafe die mijn vriendin van achteren vastpakte. Daar was ze het niet mee eens. Terecht!
Dus de aanhalingstekens bij “maar” een teckeltje begrijp ik helemaal!!!
En Luun, goeie bril, mooi haar!
Hahahaha, dan wordt het nu tijd om eerlijk te zijn: Ik zou het erg waarderen als jullie niet meer langskomen.
Succes
Bij mij in Utrecht komen ze niet meer. Ik heb ze verteld dat ik de Jehova’s een hele nare sekte vindt, die veel schade aanricht in de relaties tussen mensen. En dat ik daarzelf van kan getuigen. En dat ze Prince hebben binnengesleept in de weken nadat zijn zoontje is gestorven, dat is helemaal onvergeeflijk! De broer van mijn moeder, dat is 1 ding, maar Prince! Werven voor je sekte als mensen op hun kwetsbaarst zijn… Brrr. Dat werd genoteerd en nooit meer wat van gehoord. Jammer want ik ga graag het gesprek met ze aan. Bijbels kreeg ik nooit. Misschien dat ik in mijn nieuwe woonplaats (Brighton) meer succes heb, hier heb je er ook veel.
Na een welgemeend ‘ik dacht het niet he!’ van mijn kant heb ik ze al zeker 9 weken niet meer gezien of gehoord. Maarja, ik wil het gesprek dan ook niet aangaan. Ik lul al genoeg in de ruimte.
Als je meld dat je overtuigd satanist bent, draai ook wat black-metal uit noorwegen als ze weer komen. Daarna komen ze nooit meer. (valt niet meer te redden! haha)
Ik woonde vroeger in de straat bij een Jehova-hoofdkwartier (of hoe dat ook heet) en heb geloof ik één keer beleefd gezegd dat ik niet geinteresseerd was. Daarna zijn ze nóóit meer geweest. En ook niet op mijn nieuwe adres. (Eigenlijk best wel eng, alsof ze bijhouden waarheen je verhuist…)Laatst werd ik wel op straat aangesproken in een andere stad, terwijl ik met de kinderwagen liep. Ik zei weer dat ik niet gered hoefde te worden, maar toen vond mevrouw het nodig om te zeggen dat mijn kinderen dan ook verdoemd zijn. Grrrrr.
Je kunt ze het beste als buren hebben ;) Ze bellen bij ons nooit aan.. en we hebben een heel prettig contact, heel gewoon. Er zijn gelukkig ook Jehova’s die geen constante overtuigingsdrang hebben.
Da;s nou zo fijn aan moslims, ze komen niet aan de deur. Nee hoor, ik vind het heel schattig dat die mensen denken dat wij gered moeten worden, dus ik bedankt ze altijd heel hartelijk en zeg dat ik weer terug moet naar mijn vagevuur, werkt prima!
Mijn motto blijft: ik geloof wel in God maar ik vertrouw zijn grondpersoneel niet.
Arnoud heeft een keer tegen een man gezegd dat hij de bijbel een mooi sprookjes boek vond… Gelukkig stond er een container waar de beste man zich aan kon vast houden. Hihi!
Moet zeggen dat ze nu ook niet meer bij ons langskomen. (ook niet na het verhuizen) En daarbij zijn er hier in de straat mensen die heel duidelijk hebben gemaakt dat ze absoluut geen interesse hebben!
Maar waarom vindt je het zo moeilijk om tegen dit soort dingen ‘nee’ te zeggen? Zij vinden het echt absoluut niet moeilijk om je spontaan lastig te vallen met hun levensvisie.
Merci beaucoup pour ce magnifique blog que je trouve d’ailleurs très intéressant avec une belle interface, facile en navigation. Il est vraiment super ! Bravo et bon courage