LUNA DE OBERIN

Voor strandtent Knus op 4 ga ik de komende maanden de administratie verzorgen en afgelopen zondag was het openingsfeestje, ook al is de strandtent al meer dan 2 weken open. Het zou een relaxte borrel worden, met wat vrienden, met een drankje, met een hapje en een muziekje. “Als het druk wordt, dan wil ik ook wel even bijspringen hoor”, had ik tegen collega L. gezegd. “Ik heb nog nooit in de bediening gewerkt, maar een paar drankjes serveren moet me nog wel lukken.” Maar het werd geen relaxte borrel. Het was vanaf 17.00 meteen een superdruk openingsfeestje. Binnen een half uur zat zowel het terras binnen als buiten helemaal vol. Dus ik werd meteen in het horeca-diepe gegooid. Bestellingen opnemen, bestellingen serveren, bestellingen via een ingewikkeld code-systeem doorgeven aan de bar, drukken op knopjes, glazen ophalen, asbakken legen, tafels schoonmaken, hapjes serveren, borden ophalen en bij het afwasjochie neerzetten, afrekenen, bonnetjes. Overzicht! Overzicht! “Ik ben het overzicht een klein beetje kwijt”, zei ik na een uurtje tegen strandcollega S., “ik zie nog geen systeem in het hele gebeuren.” “Het gaat hartstikke goed hoor”, zei strandcollega S., “doe jij binnen, dan doe ik buiten.” Een afgebakende taak, daar kon ik wat mee. Na een paar uurtjes kon ik het dienblad met 1 hand dragen en voelde ik me helemaal de bink. Links van mij de ondergaande zon, rechts van mij een volle strandtent en iedereen was voorzien van een drankje. Alles liep gestroomlijnd en ik liep met een grote glimlach. Die nacht kwam ik thuis met de blaren op m’n voeten, spierpijn in m’n benen en spierpijn in m’n dienblad-onderarm. Maar ik voelde me goed! Ik voelde me helemaal fantastisch. Ik heb me zelfs in tijden niet zo energiek gevoeld. In mij is een horeca-beest geboren.