LUNA ADEMT MEE
Inademen in door je neus. Uitademen door je mond. Adem in, adem uit. Ik adem mee. De hele verloskamer in het VU ademt mee. Ik adem al uren mee. En vriend J. die ademt nog veel meer uren langer mee. Ik denk niet dat ik, mocht het ooit zover komen, op zwangerschapsyoga hoef. Ik beheers dat hijgen, ademen en puffen door het meeluisteren en meedoen met vriendin D. al tot in de finesse. Maar geef dat meisje een ruggenprik! Kan iemand mijn lieve vriendinnetje D. alsjeblieft een ruggenprik komen geven? Liggend persen. Zittend persen. Als je al 13 uur weeën om de 3 minuten hebt, kan er dan niet iemand iets aan komen doen? Op een baarkruk persen. Er wordt zelfs een vacuümpomp bijgehaald. Ik vind het verschrikkelijk om te zien dat D. zoveel pijn heeft, al voel ik ook een immens respect voor de waanzinnige oerkracht die er in haar zit. Maar na 14 uur oerkracht en zeker na 15 uur oerkracht mag van mij de hedendaagse techniek het ook wel eventjes overnemen. En precies op het moment dat ik denk; geen vrouw hoort zoveel pijn te hebben, dit kan niet goed gaan, nu is het écht, écht, écht mooi geweest, beslist de gynaecoloog dat het zo ook écht niet langer kan. Binnen 2 minuten zijn alle slangetjes en stekkers losgehaald en is vriendin D. met bed en al richting een operatiekamer gereden. Toch een keizersnede. En dan is het stil. Vanuit een met lichtgroen-skai gestoffeerde stoel staar ik naar de lege verloskamer. Geen puffen. Geen zuchten. Geen persen. Geen verpleegkundige die vertelt hoe er in- en uitgeademd moet worden. Het is heel stil. En ik kan alleen nog maar wachten. Leken de uren daarvoor voorbij te vliegen, het uur dat volgt tikt langzaam voorbij. Ik lees een folder over foliumzuur. En eentje over borstvoeding. En daarna die over foliumzuur nog maar een keer. En dan, na een heel lange tijd, komt vriend J. mij huilend vertellen dat zijn dochtertje is geboren. En na nog een keer heel lang wachten mag ik op de afdeling neonatologie vriendin D. een dikke kus komen geven en daarna minutenlang staren naar de aller- aller- allermooiste en helemaal gezonde Mila.
Mila! Wat een mooie naam… Gefeliciteerd! Jij, en D. en J. uiteraard.
Heel bijzonder dat je daar bij mocht zijn. Durf je nu zelf nog wel? ;-)
(p.s. heb je nog een foto gemaakt?)
Ontroerend verhaal…..de pijn vergeet je en kun je ook niet meer oproepen,gelukkig….want ja,een bevalling doet pijn en nee….geen vrouw hoort zoveel pijn te hebben.
Maar het schijnt ergens goed voor te zijn….
Ik hoop dat Mila een lang,gelukkig en gezond leven krijgt:):)
meebevallen is vet…meebevallen rules!!!
gefeliciteerd
Gefeliciteerd! Kinderen krijgen en om je heen hebben is prachtig!
Heee Luna, wanneer laat jij je bevruchten?? Een kleine Luna, leuk joh.
Wat een mooie ervaring!
kusje
Die reactie van Tamara!
uh… U kon mijn intonatie natuurlijk niet horen…
Om misverstanden te voorkomen: ik schreef dat zinnetje hierboven met ontzetting in de vingers.
Wauw…. wat mooi!!! Gefeliciteerd Luna en geniet lekker van de kleine van je vriendin!! Het geeft toch een speciale band als je bij de bevalling bent geweest..!! X
de een vindt het mooi en de ander horror om bij een bevalling te zijn. Het is inderdaad zo, wanneer je een gezond kind in je armen hebt ben je alle pijn en ellende vergeten.
En een gezond kindje op de wereld zetten dat is echt mooi.
Het zal bijzonder voor je geweest zijn om erbij te mogen zijn. De geboorte van een kindje blijft een wonder :)
En Tamara heeft idd een nogal hysterische reactie geplaatst. Heeft ze misschien zelf last van rammelende eierstokken?
In mijn beleving past haar reactie bij haar naam.
En toen was ik even stil, de bevalling van onze zoon is zo ook verlopen.
Vervolgens een virtuele gil GEFELICITEERD
Gefeliciteerd hoor!
Had je wel de geboortekaartjes op tijd af dan ;)?
Wat fijn dat het helemaal goed kwam… Wel jammer voor je vriendin D. en haar vriend/man J. dat ze geen mooiere bevalling mocht meemaken. het kan ook echt anders, maar ja, daar heeft ze nu niets meer aan. En of je wel of niet zo’n mooie bevalling krijgt, geloof niet dat je daar enige invloed op hebt…
Wat heerlijk dat Mila helemaal gezond is!
Heel veel gelukwensen voor jullie vieren: D,J, Mila en Luna!!!
Haha, ja, de geboortekaartjes waren al af voor 1 januari! De voorkant dan… ben nu bezig met de achterkant (met de juiste datum erop)…
He, mijn dochtertje (18 maanden) heet ook Mila!!
Ben je niet vergeten de fotograferen?
Oi… Ben er helemaal stil van. Felicitaties aan de ouders, en de andere aanwezige(n). En ‘welkom in de wereld’ voor Mila!
Mooie naam: Mila! Past perfect bij Luna. Ben je nu een soort peetmoeder? Of een suikertante?
Breng de felicitaties maar over aan de ouders! Jammer van die keizersnee… soms loopt het niet zoals je graag wilt :-(
ze zijn zo leuk als ze klein zijn
Gefeliciteerd, maar ik hoef even niet en al helemaal niet als ik weer eens zo een beschrijving lees.
oeh, ik vind dat altijd zo eng, van die kleine moederkoek besmeurde smegma kindjes, als ze schoon zijn. OK. maar net daartussen in….
heb je t nog niet door luna ? t is één groot complot om jou moederwens aan te scherpen !
ps wij vergaten bij onze oudste (inmiddels 10 j)in al onze emotie foto’s te nemen … de jonge en sympathieke gyneacoloog kreeg dat door … en nam de foto’s dan maar zelf !
Als ik partner P. was zou ik er maar een knoop in leggen, zodra vrouwen zo praten begint de nesteldrang op te borrelen.
Jeetje wat lang en pijnlijk allemaal. Maar dat is ze nu toch al allemaal vergeten en gefeliciteerd met de dochter van je vriendin.
Ha ha Koen,herkenbaar,zo ging het bij ons 18 jaar geleden ook…..:)
wat een helse toestanden he brrrrrrrrr…maar fijn dat het goed afgelopen is!