JA, ALLES KAN EEN MENS GELUKKIG MAKEN

Dat hele depressieve, dat is gewoon niet m’n ding. Het gaat tegen m’n normale staat van zijn in, zodat ik me er niet helemaal aan over kan geven, met als gevolg dat ik nogal stuiter qua emotionele toestand. Niks mis mee, met stuiteren, het is eerder nogal irritant voor m’n omgeving. Maar dat is niet mijn probleem. Momenteel ben ik namelijk simpelweg gelukkig. En deze algehele toestand heb ik geheel te danken aan 1 telefoontje! Slechts 1 telefoontje heeft mijn humeur van 0 naar 100 gekregen. Een verlossend telefoontje! De mannetjes zijn weer aan het werk in ons nieuwe huis! Ze zijn weer aan het stuken, het timmeren, het zagen, het metselen en dingetjes met elektriciteit aan het regelen. Nadat de bouw 1,5 maand heeft stilgelegen, omdat er ineens iemand failliet ging, of zoiets dan, want niemand spreekt de waarheid in de bouw, na 1,5 maand gebeurt er eindelijk weer iets effectiefs. “Liefje, ik sta nu in het huis en het plafond is voor de helft gestuukt”, riep P. enthousiast door zijn mobieltje. “Dat meen je niet!”, schreeuwde ik terug, “in 1 dag! Wat een feest! Kom snel naar huis liefje, dan maak ik witlof met ham en kaas uit de oven om het te vieren!” Al het drama lijkt verdwenen door dit ene telefoontje. Ik zie het weer zitten en als alles meezit, dan slapen P. en ik over een maand voor het eerst in ons nieuwe huis. Eindelijk. Eindelijk weer iets om naar uit te kijken. En ik begin ineens het liedje van Rene Froger te snappen: “Een eigen huis, een plek onder de zon / En altijd iemand in de buurt die van me houden kon / Toch wou ik dat ik net iets vaker / Iets vaker simpelweg gelukkig was.”