FRANK ‘THE KILLER’ SINATRA
‘Pieeieieieieeeeeeeeep.’
"Neeeeeeeeeeee! Neeeeeeee! Jeeeeeeeee!", schreeuwde ik.
"Wat is er", vroeg J.
"Hij heeft een vogeltje!!!! Doe iets!"
En nadat J. iets had gedaan zaten wij ineens met een nog-niet-vliegen-kunnend musje op de tuintafel. Kater Frank Sinatra, alsmede de kater-kompanen Bruce Lee en Sid Vicious, zaten opgesloten in huis.
"En nu?", vroeg ik beteuterd.
En ja, wat doe je als je met een musje zit dat nog niet kan vliegen? Dan bel je de buurvrouw die connecties heeft met de dierenambulance en dan laat je de dierenambulance komen om het musje op te halen. Het was een succesverhaal, eind goed al goed en ze leefden nog lang en gelukkig!
‘Pieeeep, pieeeep, pieeieieiep.’
"Oh, nee, hij heeft een muis! Hij heeft een muis", roep ik.
"Echt waar?", vraagt deeltijd-dochter S. en rent naar buiten.
"Niet doen, niet doen", zeg ik wanneer S. met haar neus bijna bovenop het spelespelletje van Frank met de muis gaat staan kijken.
"Lunaaaaa", zegt S. vermanend, "dat is gewoon de natuur hoor."
"Ja, nou, de natuur, echt allemaal hartstikke leuk voor in het bos, maar niet in mijn tuin", zeg ik, "ik wil niet zien hoe die muis z’n laatste minuutjes doorbrengt, ik kan er niet tegen, zielig!"
"Ooooh", doet S. en ze rolt met haar ogen.
Een paar minuten later geeft Frank de muis de genadebijt en laat ‘m daarna links liggen.
"Wil jij ‘m alsjeblieft even opruimen?", smeek ik S. en geef haar een stukje huishoudpapier.
En zonder te verblikken of verblozen deponeert S. het muizenlijkje in de kliko.
Maar met de hitte van de afgelopen dagen vallen de mussen niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk van het dak. Midden in de pootjes van Frank. En na de zoveelste halfdode muis of mus was ik m’n eigen gegil ook wel een beetje zat. "Vreet die mus dan ook maar op ook", hoorde ik mezelf gisteren zeggen, zonder een greintje mededogen en gevoel en liefde voor de mus. Opgeruimd staat netjes, had-ie maar niet als mus geboren moeten worden en het is gewoon de natuur hoor!
Maar dat Frank gisteren ook aan een uitgeputte prijsduif wou beginnen ging me net iets te ver.
"Jeeeeeeeeeeeeee!!! Hij heeft een duif!!!!!!"
Het schijnt een compliment te zijn als katten de prooi mee naar huis nemen. Maar als je daar niet op zit te wachten dan zou ik de katten binnen houden.
Knap van Frankieboy dat hij een duif te pakkenkreeg,die zijn toch sterker dan dat kleine grut.
Knap ook van Luna dat ze steeds minder stress oploopt bij de activiteiten van de katten.
Vanaf nu wel zeker iedere morgen even je in je schoenen kijken voordat je erin stapt!
Fijne verstop-plek voor dode dan wel gewonde prooien van Frank
Goed zo!!!
Nu ben je officieel tot Tielse boerin bevorderd…..
onze katten brachten nooit wat mee naar huis totdat mijn dochter geboren werd. Daarna kwam onze dikste kat ineens achter elkaar met jonge vogeltjes thuis! gek he? alsof ze voor ons allemaal moest zorgen of zo.
het hoogtepunt was toch wel een vleermuisje, ik dacht wat ligt daar nou? en pakte het op, deed ie ineens zijn oogjes open! oei! moest toen met mijn handen op elkaar op zoek naar een schoenendoos! uiteindelijk midden in de nacht af kunnen leveren bij de vogelopvang aan de andere kant van de stad. hij heeft het wel gered!
Hahaha heel herkenbaar!
Vogels, kikkers, muizen van alles heb ik al rondom en in het huis gehad.
Gelukkig gebeurt het momenteel niet zoveel meer nu onze poes 18 is.
Maar het is een goed teken dat ze ze naar huis toe brengen, dat is als dank voor de goede zorgen die jij aan de katten geeft :-).
Weet je wat de ellende is, ze willen steeds groter:
eerst een vlieg, dan een spin. vervolgens, in volgorde: slak (op het kussen) musje, merel-kuiken, grote merel, normale duif, hele dikke duif
Maak je borst maar nat! Wij rijden constant naar de vogelopvang, alwaar ze zeiden: ‘een nestje is als een snackbar’ en zo is het.
Als poezen het gevoel hebben dat je niet blij bent met hun cadeautje (omdat je vies of verontwaardigd reageert en het zo snel mogelijk wegneemt) gaan ze steeds meer en groter halen om je te imponeren. Mijn poes houdt het bij vogelveren, insecten en pieren omdat ik haar daarvoor ophemel en de veren bijhou en er samen met de poes mee speel … en begrijp me niet verkeerd … ik vind het helemaal niet leuk als mijn huis onder het pierensap hangt maar ik wil niet aanzetten om met groter thuis te komen :-).
Wij hebben een poes en een kat.
De poes komt bijna elke dag thuis met muizen.
De kat komt elke dag thuis met postelastieken. Waarmee ze meteen gekarakteriseerd zijn.
(die elastieken lopen niet weg, zeg maar).
Heb ik al gezegd dat ik gek op poezen stukjes ben? en ik ben ook gek ben op de reacties van poezenstukjes. Postelastieken en pierensap HAHAHAHA.
ben ik ff blij dat Sambal’s jachtmogelijkheden zich tegenwoordig beperken tot vliegen en spinnen
Ik ken het verhaal! Mijn kat Joepie liet zich altijd uit een boom vallen (waar hij uren in lag te wachten tot de buurvrouw de duiven eten ging geven) en als de duiven dan nietsvermoedend onder de boom zaten te eten dan liet Joepie zich vallen! 9 van de 10 keer had hij een duif te pakken. Die hij vervolgens door het kattenluik heen propte en mee naar binnen nam.
Toen Joepie 8 jaar werd, had hij het wel gezien met dat jagen (want waarom zou je dat doen als er altijd eten beschikbaar is) THANK GOD
Succes met de aankomende jaren :-)
Mijn vorige katten presteerden het om duifjes en ander gevogelte voor m’n voeten te leggen tijdens het koken. Zo van: “Hier is je vleesje voor bij ’t eten!”
Hahaha!
Ben ook blij voor Nath dat zijn/haar kat het houdt bij wormen, veren en insecten. Je zou toch raar opkijken als je een mens samen met de kat met een dode duif zou zien spelen….
Ja, het is even wennen natuurlijk, maar in Tiel kun je zomaar spontaan natuur tegenkomen.
een hartverscheurend filmpje voor een kattenliefhebster zoals jij…Als hondenmeisje moest ik zelfs huilen
http://www.vkmag.com/magazine/kat_geeft_poes_een_hartmassage/