ELECTRICLUNA.NL DOET HET WEER

Ik geef het toe. Ik kan er niet meer omheen. Ik ben verslaafd aan mijn computer. Mijn hele leven zit verzameld in dat ding. Foto’s, teksten, verhalen, e-mailtjes, facturen, werk, gedichten, alles. Wanneer ik wakker word is het eerste wat ik doe m’n pc aanzetten. En daarna neem ik pas een sigaret. En ook wanneer ik thuiskom is het eerste wat ik doe m’n pc aanzetten. En ook daarna pas een sigaret. Deze site is mijn virtuele dagboek. Ik wil, ik moet, ik verwacht van mezelf, ik eis dat ik iedere dag een stukje schrijf. Maar de afgelopen 5 dagen kon ik geen stukjes plaatsen op de site; electricluna.nl lag plat. Complete ontreddering. En omdat niets werkte zoals ik wou en ik ook helemaal niets snapte van al dat alles en al dat niets, ben ik gaan bidden. Vroeger op een katholieke basisschool gezeten, dus de Onze Vaders en Wees Gegroetjes zijn er flink ingeramd. Ik heb het eigenlijk niet zo op bidden. Ik heb het eigenlijk ook niet zo op God. Maar ik heb gebeden en echt, ik heb het gemeend. “Lieve God, als U bestaat, kunt u dan mijn site weer aan de praat krijgen, want ik word een beetje depressief zo. Alstublieft?” En ik ben er nu van overtuigd; Hij bestaat. Mijn site doet het namelijk weer, na een week te hebben platgelegen. Ik beloof bij deze aan God, dat ik nooit meer Godverdomme zal zeggen, alleen als ik het echt heel moeilijk heb. Of als m’n site weer platligt.