EEN HELEBOEL GATEN IN LUNA’S GEHEUGEN

“Jij was echt al hartstikke ervaren toen wij wat hadden”, zei ex S. regelmatig als we het over vroeger hebben. “Nee, echt niet, je was pas m’n vijfde vriendje en ik was heel erg verliefd op je”, antwoordde ik dan. Zo’n 10 jaar geleden hebben ex S. en ik een paar maanden wat gehad. Het werd nooit serieus, voornamelijk omdat S. dacht dat ik naast hem nog minstens 5 anderen had. Maar ik was écht trouw en écht verliefd. “Ik was nog zo groen als gras, maar jij was veel verder dan ik”, vond hij. Vond ik niet. Vond hij wel. Vond ik niet. Vond hij wel. Vond ik niet. En om deze discussie voor eens en voor altijd uit de lucht te helpen pakte ik vorige week mijn doos met losse dagboekvellen erbij. Dan kon hij het zelf vulpen op wit lezen. “Hier”, zei ik, “seks met M., week later seks met andere M., 3 weken later seks met E., hier in maart seks met C. en hier in april seks met E. en D., en dat was allemaal na jou.” ‘Eh, wanneer was dat precies dan?”, vroeg ex S. me met argwanende ogen. “Eind 1996 en begin 1997, in m’n eerste ontdekkingsperiode en ik leerde jou kennen in de zomer van 1996, toen ik net in Amsterdam ging studeren.” “Eh, volgens mij hebben wij elkaar eind 1997 leren kennen hoor”, zei hij. Echt niet. Echt wel. Echt niet. Echt wel. Echt niet. Ik bladerde weer verder tussen de dagboekvellen en vond een papiertje met de datum 28 januari 1998. Oeps. Ik las voor aan ex S.: “Ik ken S. al bijna 4 maanden.” Ik keek hem schuldbewust, maar met een grote glimlach, aan en ik verbaasde me over mijn geheugen en hoe dat in staat was gebleken om een bepaalde periode uit mijn verleden volledig te veranderen. “Ik heb me een jaar vergist! Je was nummer 25 waarschijnlijk, maar dat is best een leuk nummer toch?!”, lachte ik. “Jij slet”, lachte ex S. terug, “zie je wel dat ik gelijk had! Zie je wel! Dat soort dingen voel je.” “Sorry!”, zei ik. Maar gelukkig wil S. nog steeds m’n ex-vriendje blijven.