4 januari 2016

OUDJAARSDAG 2015

Hé Nien, dat is mijn stoel! Maar je mag er best even in liggen hoor, want het ziet er zo knus uit.

Vriend L. en P. komen even langs voor een oudjaars-borreltje en daar gaat het enigszins mis. Of eigenlijk heel erg goed, maar aangezien ik me al niet tiptop voel was het niet heel erg verstandig om in rap tempo een aantal gin-tonics naar binnen te werken.

Maar hier voel ik me ineens een stuk beter dan vanmorgen. Met m’n eenhoorn-trui.

En ook het klaverjassen ging nog erg goed.

Maar de planning was om ’s avonds een oudjaars-borreltje bij m’n ouders te doen, maar dat werd een koffie met een oliebol.

Want ons hondje is nogal bang en dat is zacht uitgedrukt. Van angst niet eten, niet poepen en niet piesen en schrikken van elke knal buiten. ZIELIG!

We doen dus solidair met Nina en hangen op de bank met Herman Finkers (die we overigens alle 3 heel goed vonden).

Ik voel me met de minuut zieker worden.

We gaan om 23:30 in bed liggen. Gewoon omdat het kan. Nina wordt met de minuut en met alle knallen buiten steeds banger en banger. Zo bang dat ze zelfs bij mij in bed kruipt en zelfs zo bang dat ze daarna weer uit bed kruipt en aan de kant van J. gaat piepen of ze misschien bij hem mag liggen. Zo zielig, maar ook weer heel lief.

Ze mag dus bij J. liggen en pas als het om een uur of 3:00 is gestopt met knallen gaat ze weer op de grond. Ik lig zelf de rest van de nacht nog wakker van de pijn in m’n lijf. Naar beneden voor een kruik en paracetamol. Helpt niks. HUIL! Happy 2016. Zucht.