TUSSEN DROOM EN REALITEIT STAAN WETTEN IN DE WEG EN PRAKTISCHE BEZWAREN…

P: “Schatje, mag ik jou over mijn droom en mijn realiteit vertellen?”
Luna: “Tuurlijk, lieverd.”
P.: “Mijn droom was om van mijn werk thuis te komen bij een fragiel, lief meisje. Zij zou de kaarsjes hebben aangestoken en mij vol zoenen ontvangen. Zij zou een romantisch muziekje hebben aangezet en lekker hebben gekookt. Zij zou rustig zijn. Mijn realiteit is dat ik thuiskom bij een schizofreen wijf met een Hertog Jan-biertje in haar ene hand en een sigaret in de ander. Zij zingt hard mee met Madonna en heeft alle lichten in zowel de huiskamer, de keuken, de badkamer als de slaapkamer aan. Mijn vrouw draagt 24 uur per dag een roze pyjama met Chinese slofjes. Zij zegt dat ik maar een pizza moet bestellen, omdat ze geen zin meer heeft om te koken. Slechts 5% van de gesprekken praat mijn vrouw met een normale stem, voor de rest gilt zij, praat zij als een kind of praat ze in zichzelf of tegen de katten.”
Luna: “Mag ik dan ook over mijn droom en mijn realiteit vertellen, schatje?”
P.: “Tuurlijk, lieverd.”
Luna: “Mijn droom is een man, type Erik de Viking, die dagelijks van 9.00 tot 17.00 werkt in de bouw. Wanneer hij thuiskomt rukt hij mij achter het aanrecht vandaan onder het mom; “Effe lekker neuken.” Hij werkt als bouwvakker, omdat hij zo graag met z’n handen werkt, maar hij heeft wel verschillende werken van Dostojevski gelezen. Mijn droomman koopt rozen voor me en doosjes met chocolaatjes in de vorm van konijntjes. Mijn droomman beschermt mij in de kroeg en kan ongelooflijk veel zuipen zonder dronken te worden. Mijn realiteit is een mannetje dat 10 kilo lichter is dan ik, 5 centimeter korter, meer dan 60 uur werkt per week, geen alcohol drinkt, iedere ochtend naar ‘As the World Turns’ kijkt en mij in mijn roze pyjama niet aantrekkelijk vindt.”
P.: “Maar ik heb wel Dostojevski gelezen.”
Luna: “En ik kan best lekker koken.”
P.: “En je houdt toch wel van me?”
Luna: “Tuurlijk, lieverd. Jij ook van mij toch?”
P.: “Tuurlijk, schatje.”