SKINNER EN GANDHI VIEREN DIERENDAG

Ik heb twee katten; Skinner en Gandhi. Allebei vier, allebei gestreepte tijgers, allebei dik en allebei lief. En allebei uit het asiel. Dat vind ik belangrijk. Ik heb een bloedhekel aan van die huppelige vrouwen die zonder nadenken een jong poesje nemen. En het zijn vaak ook die huppelige vrouwen die bewust hun nieuwe aanwinst niet castreren of steriliseren, omdat ze het zo leuk vinden om een keertje zelf een nestje te krijgen. En die jonge poesjes worden dan weer weggegeven aan hun truttige vriendinnetjes En zo is de cirkel rond. Echte katten zitten in het asiel. De katten met karakter. Die hebben vaak al een heel zwerversbestaan achter de rug en kunnen zichzelf prima redden. Ze zijn ingeënt, gecastreerd en voorzien van een fijne chip in hun nek, voor als ze weglopen. Dat Gandhi mijn bed af en toe onderpist, iedere week een dode, levende of half-levende muis naar binnen brengt en al m’n boeken uit m’n kast laat donderen neem ik op de koop toe. Gandhi is een echte zwerver en vreet wanneer hij kan aan plastic tasjes, zakken chips en vuilniszakken, zodat ik ’s nachts niet kan slapen. En Skinner komt midden in de nacht boven op m’n hoofd liggen en ook dat houdt me uit m’n slaap. Maar het zijn wel mijn mannetjes en het liefste wat ik heb. Tegenwoordig kun je je kat al bekijken op het internet. Een aantal dierenasiels hebben een eigen website, waar je je nieuwe huisdier zelfs kunt reserveren. En dat kan iedere dag. Niet alleen op 4 oktober.

www.polderweb.nl