LUNA IS BOOS OP DE STEDELIJKE WONINGDIENST

P. en ik krijgen ons huisje niet. En om de wel meest belachelijke reden die een mens kan verzinnen; P. verdient te veel! Hij werd net gebeld door een mevrouw van de Stedelijke Woningdienst: “Meneer, u krijgt uw woonvergunning niet, want uw salaris is te hoog.” Met andere woorden; P. mag het huis wel kopen, maar we mogen er niet in wonen. Nu verdient P. inderdaad een leuk salaris. Dat is ook een van de redenen dat ik bij hem ben (leuke mannen genoeg, maar leuke, rijke mannen zijn dun gezaaid). Het huis dat we wilden was een voormalige sociale huurwoning en de gemeente van Amsterdam wil niet hebben dat er DINK’s (Double Income No Kids) zoals wij in komen te zitten. Ons huisje zou 500.000,- kosten, zonder de verbouwing. De verbouwing zou 50.000,- gaan kosten. Nu zou ik graag van de mevrouw van de Stedelijke Woningdienst willen weten of iemand met een modaal inkomen van 4.500,- bruto per maand een hypotheek zou kunnen krijgen van 550.000. Ik dacht het niet. Als je veel verdiend, dan ben je dus verplicht om ook een duur huis te kopen, met bijpassende hypotheek. Op die manier moet P. maandelijks een groot bedrag aflossen en houdt hij minder geld over voor drugs, uit eten, kaartjes voor feesten, of cadeautjes voor mij. De Stedelijke Woningdienst dringt ons dus een levensstijl op, die wij helemaal niet willen. Die trut van de Stedelijke Woningdienst heeft waarschijnlijk zelf een hypotheek die ze net kan betalen, waardoor ze nooit buiten komt. En dat is maar goed ook, want ik zou haar niet tegen moeten komen op straat.