LUNA & FRANS DUIJTS

We hadden kaartjes voor Dance at the Park in Nijmegen. Een gezellig dance-feestje met o.a. dj’s Roog en Erick E., twee mannen waarbij ik in vroegere tijden regelmatig flink naar de klote stond te wezen terwijl zij hun plaatjes door elkaar mixten. En dat was ook eigenlijk het plan van gisteren; flink naar de klote gaan met allerhande drank, drugs, chemicaliën of gewoon alles wat er maar voor handen was, tijdens een lekkere nazomerdag en onder het genot van een flinke dosis lekkere beats.

In plaats daarvan stond ik gisteravond naast een dame van middelbare leeftijd in een scootmobiel met een mandje aan haar stuur en in dat mandje stond een asbak en in die asbak deponeerde zij regelmatig de as van haar sigaret.

Wij luisterden samen naar het gratis live-concert dat Frans Duijts gaf ter ere van het 50-jarige jubileum van het Tielse corso.

Gewoon Tielenaren onder elkaar.
Gewoon met z’n allen die handjes de lucht in.
Gewoon bij mij om de hoek.
Gewoon met z’n allen lekker gewoon gebleven.

Terwijl ik me stond te verwonderen om alles en iedereen om mij heen en laat ik nou maar gewoon eerlijk zijn, want Jesus Chistus, wat herbergt Tiel een hoop lelijke mensen! Of misschien zijn de fans van Frans Duijts over het algemeen gewoon lelijke mensen. Lelijke mensen met een lelijk gebit waarvan ik eigenlijk met zekerheid durf te zeggen dat hun IQ niet eens 2 cijfers heeft! En lelijke mensen met lelijke kleren en ook een lelijk loopje en een lelijke manier van staan en mensen waarvan ik zeker weet dat hun haar nog never nooit goed heeft gezeten en vrouwen die nog nooit een mascararollertje in hun handen hebben gehad en vrouwen die nog nooit hebben geneukt en die ook nooit geneukt zullen worden!

Maar terwijl ik me dus even 100 keer beter stond te voelen dan de rest zag ik een opa dansen voor z’n kleinzoon in een buggy. Opa zong mee met alle liedjes van Frans en keek met grote trots naar het kleine mannetje dat kirde van plezier en een poging deed tot bewegen.
Zijn kleinzoon zou later ook fan van Frans worden.
En als dat zo was, dan zou hij op feesten, partijen én verjaardagen zeggen: “Ik ben naar m’n eerste concert van Frans Duijts met opa geweest.”

Had zo’n lelijke Tielenaar me toch mooi even een prachtig moment van liefde gegeven.