LUNA EN GERANIUM GERDA

Een paar maanden geleden kwam ik een 65+ kennis tegen op straat tijdens een wandeling. Hoe het met me ging. Ze wist dat m’n vorige relatie over was en dat ik daar nogal van slag van was geweest. Ik vertelde dat ik sinds een paar weken weer kennis had aan een man.

“Oooooooooooh, jij kan ook niet zonder hè?”, zei ze.

Ze rolde nog net niet met haar ogen.

Ik schrok ervan. Het voelde heel onaardig. Veroordelend. Ik schaamde me bijna toen ik iets zei in de trant van ‘ja, maar ik vind ‘m echt heel leuk en ik ben verliefd en ik ben heel blij.’ Ik had meteen moeten vragen; “Wat bedoel je, waar denk je dat ik niet zonder kan?”

Niet zonder een man?
Niet zonder liefde?
Niet zonder seks?
Niet zonder intimiteit?
Niet zonder iemand die zegt dat het allemaal goed komt?

Ik lag er daarna de hele nacht wakker van. En daarna nog wel een paar nachten. Kan ik niet zonder? Of wil ik niet zonder? Ik dacht dat ik de afgelopen jaren al wel genoeg heb laten zien dat ik zonder een heleboel van die dingen kan, al dan niet tegelijkertijd. Ik werd er alleen over het algemeen niet zo blij van. En aan wie moet ik eigenlijk laten zien dat ik zonder kan? Flikker op.

Misschien had ik moeten zeggen: “Lekker makkelijk oordelen vanachter je geraniums Gerda, vanuit een afbetaald koophuis waar je al 30 jaar samen met je man woont. Kun jij zonder die veiligheid, die vastigheid, die basis? Het is makkelijk lullen met 2 auto’s voor de deur die elke zaterdag door je man worden gewassen. Met je pensioen. Met zijn pensioen. Met je vakantiehuisje op Texel. Met je AOW. Met je 2 labradors. Kun jij zonder al die dingen? En het is heel makkelijk oordelen als elke zondag je kinderen met de kleinkinderen langskomen en dat je dan met z’n allen voor 100 euro Chinees bestelt met van die mini-loempiaatjes en pangsitjes en zoete chilisaus en 3 bakken kip-sateetjes. Ik denk niet dat jij zonder dát kan. En… Geranium Gerda; hoe zit het eigenlijk met de liefde, seks en intimiteit die jij ontvangt? Sta jij daar nog voor open of heb je al jaren en jaren en jaren geleden besloten dat het allemaal wel goed is zo? Zo zonder?” Maar dat zei ik niet, want Gerda heeft waarschijnlijk haar eigen issues, haar eigen problemen, haar eigen angsten en probeert, net als ik, gewoon maar wat van het leven te maken. Op haar manier. En haar manier is niet de mijne. En de mijne niet die van haar.

Ik wil niet zonder man.
Ik wil niet zonder liefde.
Ik wil niet zonder seks.
Ik wil niet zonder intimiteit.

En ik wil vooral niet zonder hoop.

Ik hoop dat ik degene heb gevonden die ik kan geloven als hij zegt dat alles goed komt.