LUNA EN EEN TOP-AUTORITJE

Ooit heb ik geroepen dat ik nog niet naar de Toppers zou gaan als zou ik geld toe krijgen, veel te massaal, veel te fout en iedereen verkleed en veel te veel mensen die een avondje naar de Toppers het summum van geluk vinden en als veel te veel mensen dat vinden, dan vind ik dat dus lekker niet! Maar het lijkt erop dat de verkering en ik volgende maand samen met de overbuurman en overbuurvrouw naar de Toppers gaan. Amsterdam laat je horen!!!!! Principes zijn er om overboord te gooien. Over bakboord, want het thema van dit jaar is The Love Boat, wat dus betekent dat ik in glitter, marine, wit en blauw moet verschijnen! De overbuurman en -buurvrouw zijn overigens ook de ouders van mijn oppasmeisje M., dus we houden alles gezellig in de familie en in ons eigen straatje! En gisteren verlieten we dat straatje om met de kinderen naar een kinderboerderij te gaan. Ondertussen werden de cd’s van het concert van de Toppers van vorig jaar gedraaid en volop meegezongen door zowel de kinderen als de volwassenen. Van wat liedjes uit Grease naar Jan Smit en van Kiss weer naar Nick en Simon en het was totally awesome! “Ja buuf, dit is muziek voor ADHD-ers hè?”, schreeuwde de buurvrouw boven een liedje van de Dolly Dots uit. “Ja, best wel”, riep ik al bouncend met m’n hoofd. Iedere keer die high van weer een nieuw liedje, en nog een nieuw liedje! En dan iedere keer de high van de herkenning; ja, ik ken dit liedje en ik kan ‘m meezingen, hoe gaaf! En dan gewoon nog een keer en nog een keer en ja, wat was Nirvana toch briljant en Abba ook en ik snapte ook ineens waarom ik in m’n studententijd altijd naar de Cooldown wou. Niet omdat daar van die geile, domme mannen in afgeknipte spijkerbroeken achter de bar stonden die me dronken voerden met shotjes (nou, misschien dat ook wel een beetje dan), maar omdat ze daar de liedjes ook nooit afdraaiden, maar steeds maar 1 minuut; “Ze wil alleen maar vrijijijijij zijn, onbezorgd en vrijijijijij zijn!!!!” Helemaal hyper kwam ik die avond binnen. “Jesus, wat heb jij gehad, je bent toch met M. naar de kinderboerderij geweest?”, vroeg de verkering toen ik door de huiskamer stuiterde en ondertussen een liedje van K3 neuriede dat smoothless overging in ‘I was made for loving you’ van Kiss. Hij was er zeker van dat ik minstens 20 lijntjes coke had gesnoven en als dat dan niet zo was, dan minstens 5 speedbommetjes achterover had geslagen. “De Toppers, liefie, de Toppers”, bouncete ik, “You’re the one that I want, oeh, oeh oeh!!!!”