LUNA EN EEN MONNIK
Ik ben sowieso al een sucker voor ceremonieel gedoe. Doe mij een trouwerij, een geboorte of een begrafenis van wie dan ook en ik hou het niet droog.
Nu werd m’n vriendin Marloes afgelopen vrijdag tijdens een Shukke Tokudo-ceremonie tot monnik gemonnikt. En zo’n ceremonie is eigenlijk wel een trouwerij, een begrafenis, of eigenlijk meer een afscheid, en een geboorte in 1 te noemen. Genoeg redenen voor mij om voor, tijdens en na de ceremonie bijna non-stop met tranen in m’n ogen te zitten.
"Maar wat houdt dat nou precies in dan?", had ik een paar maanden geleden nog aan haar gevraagd.
"En dan ben je monnik en wat dan?"
"Wat is er dan anders?"
"Mag je nog wel een biertje?"
"Eigenlijk verandert er niks", had ze geantwoord.
En met zo’n antwoord kon ik natuurlijk niet zo veel.
Of misschien ook wel.
Ik moest hoe dan ook toch wel huilen vrijdag.
Om haar kale koppie.
Om hond Gaston die zo relaxt op z’n kleed bleef liggen.
Om haar man die zo lief naar haar keek.
Om de prachtige geloften die Marloes uitsprak.
1. Ik beloof alle leven te waarderen, te beschermen en te ondersteunen.
2. Ik beloof het eigendom van anderen te respecteren.
3. Ik beloof ethisch te zijn en niet begerig.
4. Ik beloof waarheidslievend te zijn en oprecht.
5. Ik beloof bewust en aandachtig te zijn en niet onwetend.
6. Ik beloof geen kwaad te spreken van anderen.
7. Ik beloof mijzelf niet te verheffen en anderen niet te vernederen.
8. Ik beloof genereus te zijn en niet gierig of inhalig, vooral met betrekking tot de Dharma.
9. Ik beloof gelukkig te zijn en toegewijd, met compassie voor alle wezens.
10. Ik beloof met respect te spreken over de Boeddha, de Dharma en de Sangha.
Eigenlijk zou elk mens dit lijstje ’s ochtends na het opstaan even moeten doornemen.
En proberen ernaar te leven.
En tijdens het uitspreken van alle geloften en tijdens de tientallen buigingen had Marloes zo’n big smile op haar gezicht, zo vol liefde, zo vol van alles of misschien wel vol van niets, ik weet niet hoe dat precies van binnen zit bij die monniken.
Maar als je je vriendinnetje zo gelukkig ziet.
Dan hoef je helemaal niet te begrijpen wat dat monnik-zijn inhoudt.
Want dan kan je niet anders dan héél gelukkig zijn voor haar.
En heel trots.
De foto is gemaakt door Pascal.
Prachtige beloftes. Maar geloof niet ( weet het eigenlijk wel zeker) ik dat ze iedere dag opnieuw waar zou kunnen maken.
Petje af!!
Je zou er inderdaad haast een monnik van worden…
“Eigenlijk zou elk mens dit lijstje ’s ochtends na het opstaan even moeten doornemen.
En proberen ernaar te leven.”
Precies wat ik halverwege het lezen van het stukje dacht. Zo zou het moeten zijn.
@brooklyn Er naar leven lijkt mij dan ook al een hele klus op zich en meer dan voldoende.
Verslag van Marloes gelezen, bekeken. Wát een vrouw…
Dank je wel. Nu maak jij mij aan het huilen.. :)
nummer 5 heb je toch ni echt in de hand hé :( :s
respect voor Marloes.
en wat een pracht foto.
En nu heb ik tranen in mijn ogen… Prachtige beloften en fantastisch als je ze allemaal kunt en wilt nakomen…Heel, heel diep petje af voor Marloes.
Gefeliciteerd Marloes en wat mooi omschreven luna.
Het lijken de 10 geboden uit de bijbel wel..
Helemaal te wow! Dat zij zelf doof is (ik ben zelf ook doof) en syndroom van Usher heeft en toch heel bijzonder door het leven gaat als monnik.
Echt diep respect en hoe je woorden en beleving beschrijft, ook erg mooi!
wat mooi…
1 woord ENG. Het zou er hier veel beter uitzien moest er wat minder in die sprookjes geloofd worden.
Geloof je serieus dat de wereld er BETER uit zou zien als er nóg minder mensen zouden zijn die in deze ‘sprookjes’ geloven? Ik geloof niet dat jij gelooft El Alcalde. Ik wil best geloven dat jij het eng vind deze geloofsovertuiging/wereldvisie/sprookje en dat je er totaal niet in gelooft voor jezelf en de miljoenen andere mensen niet die hier ook niet aan meedoen. Maar dat de wereld er nog beter uit zou zien als niemand hierin geloofde betwijfel ik sterk, dat is hoogstens heel erg apart om zo te zeggen…
Ik heb er serieus over nagedacht maar ik zou niet weten waarom de wereld nu ‘enger’ word als iemand in dit mooie ‘sprookje’ gelooft en haar/zijn leven oprecht met deze geloftes probeerd te leven.
Lijkt me een zeer bijzondere gebeurtenis! Enneh, even van de oppervlakkige toch, wat een prachtige foto, zo met je haar tegen de eveneens rode achtergrond..!
Wow, wat bijzonder. Heb al vaker via jou op haar website gelezen en kan niet anders zeggen dan dat ik een enorme bewondering heb voor deze vrouw. Ik vind het met name voor haarzelf ook superfijn dat ze hierin rust en haar bestemming heeft gevonden.
Mooi!
De ceremonie was prachtig. De geloften waren een belangrijk onderdeel en voor mij het meest indrukwekkend, omdat ik iemand zag die bij elke gelofte helemaal oprecht zei een zo goed mogelijk mens te willen zijn.
@El Alcalde: de geloften zijn universeel, leefregels die kunnen gelden voor elk mens van elk (of geen) geloof, van elk volk, stam of land. Het Boedhhistische sprookje eromheen kun je dus gerust wegdenken. De wereld zal er niet slechter van worden :-)
Is iedereen hier ziende blind ofzo? Die andere sprookjesboeken zoals de koran en de bijbel vergeten jullie hier gemakshalve.Nederland staat op z’n kop,door deze godsdiensfanaten, om over de rest van de wereld maar te zwijgen. Dream on.
Maar al bij al heb ik veel respect voor Marloes.
@El Alcalde je benoemt de juiste problematiek, fanaten. De kunst is om geen fanaat te worden en het te verheerlijken. Datgene te zien als de enige juiste ed.
Echter zolang iemand geen fanatiekeling is,
is de intentie die geld goed. Dat is ook de fout in de politiek en ons menselijk gedrag, generaliseren. Op zich zou als een groep en samenhorigheid weer terug moeten keren in de maatschappij. Aan de andere kant ontstaat hiermee ook weer de generaliserende dogma.
Over dit soort dingen kunnen we uren/jaren/eeuwen/era kunnen praten.
Dus oordeel niet een ander totdat je zelf de balans hebt, en probeer de ander te blijven begrijpen wat zijn/haar motivatie is. Die is misschien zuiverder dan we allemaal verwachten.