LUNA EN DE VERSIERTRUC
Partner P. en ik hebben een keiharde deal betreffende de optuigdatum van de kerstboom. Als het aan mij ligt, dan laat ik mijn 2.80 hoge nepperd het hele jaar staan. Gezellig. Nu ziet P. de kerstboom liever gaan dan komen, dus het hele jaar tegen een boom met knipperende lichtjes aankijken kan ik vergeten. Daar kan ik nog enigszins inkomen. Maar ik vind dat als er kerstspullen worden verkocht bij de Blokker, de HEMA, de V&D en de Bijenkorf, dat dan de tijd rijp is om de kerstboom thuis op te tuigen. Dat vond P. dus niet. En als ik héél eerlijk ben, kan ik ook daar nog enigszins inkomen. De kerstballen liggen natuurlijk steeds vroeger in de etalage. Maar mag ik m dan met mn verjaardag optuigen? Alsjeblieft? Ah, als verjaardagscadeautje?, vroeg ik. Niks daarvan. Ook op 17 november staat er geen boom. De deal is 1 december. En geen dag eerder. Maar het is vreselijk frustrerend om allerlei leuke ballen, hangertjes en slingertjes aan te schaffen en daar helemaal niets mee te doen. Om die in de tas te moeten laten zitten tot 1 december. Maar liefje, kijk dan, hoe schattig, dit hertje met glittertjes?, zeg ik dan tegen P., maar hij valt niet te overtuigen. Vorige week belde ik aan bij vriendin J., die met dezelfde optuig-data-problemen kampt als ik. Haar man heeft daarnaast nog eens problemen met de grote hoeveelheid optuig-spullen die er überhaupt het huis in wordt gebracht. Naast haar deurbel hing een spook! En lichtjes! En spinnenwebben! Hoe inventief! In mijn optuig-deal met P. stond niets over Halloween. En al heb ik helemaal niets met Halloween, als er iets te versieren valt dan ben ik erbij! De volgende dag vertrok ik naar de feestwinkel om mijn mandje vol te gooien met nep-spinnenwebben, plastic spinnen, glow-in-the-dark skeletten, nep-ratten en pompoen-waxinelichtjeshouders. In huize P. en Luna is het momenteel Halloween. Tot 1 december.
