LUNA EN DE GEHEIMZINNIGE BLOEMEN
Het is 20.00 en de bel gaat. "Ik doe niet open hoor, ik doe het niet, ik doe het niet", zeg ik tegen P., maar aan de blik in z’n ogen zie ik dat het nu echt mijn beurt is om open te doen. Hij neemt immers al dagen de telefoon op als ik roep; ‘Ik neem niet op hoor, ik neem niet op, ik doe het niet!’ Dus ik strompel in m’n pyjama al zuchtend en puffend van de bank richting de voordeur. Daar tref ik een ietwat corpulente man met een grote bos bloemen. "Hoi", zeg ik. "Is dit 104 A?", vraagt de man. "Ja", zeg ik. "Van den Heuvel?", vraagt de man. "Ja, dat ben ik", zeg ik. En meteen krijg ik de bos bloemen in m’n handen gedrukt en de man loopt weg. "Van wie dan?", roep ik verbaasd. Maar de man haalt z’n schouders op en roept terug: "Dat weet ik ook niet." En ja, daar sta je dan. In de deuropening. Met een bos bloemen zonder afzender. En even later zit ik sprakeloos op de bank elke bloemstengel minutieus af te speuren naar een kaartje of iets dergelijks. "Van wie zijn ze dan?", vraagt P., net zo verbaasd als ik. "Ik weet het niet", zeg ik. In m’n gedachten ga ik iedereen uit m’n iPhone-lijst, m’n familie, vrienden, Twitter-vrienden, Flickr-vrienden en andere bekenden af, maar ik blijf nergens hangen. Wat dus niet wil zeggen dat geen bloemen verdien, want hell yeah, ik verdien de laatste tijd elke dag wel een bos bloemen en dat minstens voor een jaar. "Nee, liefje, ik weet het echt niet", zeg ik. "Maar je moet toch wel een idee hebben?", vraagt hij. "Nee, echt niet", zeg ik. Maar partner P. kijkt me aan alsof ik al maanden een affaire heb met die lekkere geile neger uit de Jillz-reclame. Of met zo’n lekker jong voetballertje met de viriliteit van 20 stel konijnen. Of met die ene neger uit Grey’s Anatomy. Of Denzel Washington. Of met Humberto Tan, die is ook best wel lekker als je ‘m met bepaalde ogen bekijkt, ja. Of met de eerste de beste Antiliaan die ik op straat tegen kwam. Of met die jongen van de soepwinkel, ja, die is ook best lekker, ja. "Nee, liefje", zeg ik, "ik weet het echt niet." En ik weet het nog steeds écht niet.
Oké, ik gok tòch op partner P.
Die zie ik hier wel voor aan ;-)
Nee, die heeft het echt niet gedaan… 100% zeker!
Ooh, daar zou ik helemaal gek van worden
Zijn ze niet van de ouders van partner P.? Je hebt zoveel voor ze gedaan!
Of je hebt gewoon een stille bewonderaar ;-)
Nee, ook niet van zijn ouders… die heb ik pas nog gezien en die zouden nooit een bloemetje zonder afzender sturen :-)
Ik ga voor de stille bewonderaar! ;-)
Ik krijg een M door….
@susan: Zit er ook een A in de naam?
ja dat is hem.
Over Jillz gesproken…..dat had jij toch laatst gekocht? Is het wat? Of is het gewoon ordinaire appelcider? Ben benieuwd, want die mannen maken het inderdaad wel erg aantrekkelijk………
@Brooklyn: Nou! Ik vond het eigenlijk wel lekker… het is natuurlijk een soort van lichte appelcider, maar zeker goed binnen te houden :-)
10 jaar geleden is mij precies hetzelfde overkomen, en ik weet het dus nog steeds niet!! Echt heel irritant!
Nee Luna, je kan het ook niet weten, want je kent me niet. Nou was het niet de bedoeling om je bijna een etmaal lang met een raadsel op te zadelen, maar eenmaal thuis bleek m´n internetverbinding met geen mogelijkheid te willen werken. “Dan morgenochtend op de zaak maar”, dacht ik nog, alleen wist ik toen nog niet dat me vandaag een marathonsessie crisisberaad te wachten stond.
Partner P., die kan stoppem met jaloers te zijn, want die bloemen kwamen niet van één van de goedogende, viriele mannen waar hij aan dacht, maar gewoon van die “ietwat” (Luna houdt kennelijk van eufemismes) corpulente man zélf.
In de tijd van de verhalen over de pa van P. had ik me al voorgenomen om Luna eens te verrassen. Omdat ik d´r stukjes al een paar jaar graag lees doordat ze dingen zo treffend weet op te schrijven. Omdat ik daarin telkens allerlei dingen zie langskomen waaraan je ziet dat Luna d´r hart op de juiste plaats zit. Of het nou gaat om het zorgen voor de katten, het meeleven met mensen die het in de maatschappij nou niet zo getroffen hebben, het hele verhaal rond de pa van P.: het zijn allemaal dingen waarvan ik denk “Die Luna is een wereldwijf!” en die me soms ook een beetje jaloers maken op haar empathische vermogens.
Dus Luna, ik hoop dat je ze mooi vind (de oranje bossen waren de kleurrijkste die ze hadden) en er lang van geniet. Je hebt ze verdient!
Jan.
*stil*
*mooi*
Fuck wat bijzonder!
Lieve Jan de Bloemenman! Ik ben er helemaal sprakeloos van… of nee, toch niet; wat ONZETTEND lief!!!!!!!! Ik vind ze PRACHTIG!!!!!!!!! Dankjewel!!!! En… jij bent nu 1 van de weinige mannen die kan zeggen; ‘Ik heb Luna in haar pyjama gezien!’ :-)
*slik* waw!
Oooooooooooooooooooooooooh, wát lief!
Janssen vind Jan lief!:):)
:-)
Wat superlief van de bloemenman!!
*zucht*
Wow! Luna: Foto van de bos maken en inlijsten; dan heb je extra lang plezier van deze prachtgedachte. Bloemenman, je doet op deze manier absoluut niet onder voor Luna hoor. Je verdient zelf zo’n bos! :P
*Opdat alle mannen hiervan mogen leren. Amen*
Dat is nog ‘ns cool!
Wauw. Daarvan vergeet je toch op slag al die geile negers?!
Waow!! Wat een schat! En hij heeft helemaal gelijk met wat hij schrijft…
Wat onwijs lief!!
En verdiend :-)
Oh en @ Jan de Bloemenman: ik hoop dat de crisis bezworen is :-)
Wat was er nou gebeurt als P. had open gedaan, vraag ik mij af?
Gut zeg wat een lief gebaar en zo spontaan! Wat een actie.