LUNA EN ALLERLEI LUXE-PROBLEMEN
Ik kan teveel en ik wil teveel. En het grootste probleem dat ik mezelf aandoe is dat ik van mezelf teveel van de dingen die ik wil ook moet. Dat ik de dingen die ik bedenk ook moet uitvoeren, terwijl het hebben van een goed idee eigenlijk ook al genoeg zou moeten zijn. Ik zou vandaag het hele huis schoon kunnen maken, dat is natuurlijk een briljant idee, maar in plaats daarvan kan ik ook gewoon de hele dag op de bank gaan liggen en nog een keer de ‘Oprah dvd-box’ kijken. Mijn probleem is dat ik dan niet kan genieten van die ‘Oprah-dvd-box’, maar dat ik me dan de hele dag schuldig voel dat ik niet heb opgeruimd. En zo gaat het ook met andere goede ideeën. Ik heb pas rust in m’n hoofd als ik een idee uitvoer, maar het probleem is dat ik tijdens het uitwerken van ideeën, meteen weer nieuwe ideeën krijg. En dan heb ik ook nog allemaal opdrachten die ik voor een bepaalde tijd moet uitvoeren. En dan heb ik ook nog 3 beurzen de komende 2 maanden, waar ik de PloesiePoesies mag exposeren of verkopen. Ik heb het dus een beetje moeilijk. In m’n hoofd. Storm in m’n hoofd. Of meer een orkaan eigenlijk momenteel. Zoveel te doen en zo weinig tijd. En het is voor het eerst in m’n leven dat ik mezelf betrapte op het zinnetje: “Ik ben nodig aan vakantie toe.” Gelukkig gaat dat ook gebeuren, want over 2 weken gaan P. en ik met 6 anderen naar Ibiza. Maar ja, voor die vakantie moet ik nog zoveel regelen: nieuwe slippers, nieuwe bikini, zonnebrandcrème factor 80. En nog veel meer. En dan ken ik ook nog eens teveel leuke mensen en ik wil ze ook allemaal graag zien. En het grootste probleem dat ik mezelf aandoe is dat ik met iedereen contact wil houden, maar dat dat me gewoon niet lukt. En daar voel ik me dan weer schuldig onder. Ik wil iedereen die mij mailt terugmailen. Nee, van mezelf moet ik iedereen terugmailen. Nee, ik zit zelfs al hele mailtjes in m’n hoofd terug te schrijven, ik vergeet ze alleen uit te schrijven op m’n computer en op ‘send’ te drukken. Ik kan teveel. En ik ken teveel mensen. Het enige dat ik niet kan is ‘nee’ zeggen. Vooral niet tegen mezelf.
Rustig maar,
mij hoef je niet terug te mailen. Dat scheelt weer toch?
Alleen kalmte kan u redden!
In werken gaat ook zoveel vrije tijd inzitten!
Heee Luna, wanneer zien we elkaar weer eens? ;)
Komt wel weer, geniet eerst lekker van je vakantie!
luna, ik ben flebbergested!! jij… op vakantie?????????? en er zin in hebben?????????????? Heeft P. je gekneveld, of zo? :-)
Ik zou de klep van je slaapkamer opengooien….
Meid, meid, meid, meid, meid….Jij hebt het maar drukkies…
Hebben onze hoofden toevallig naast elkaar gelegen? Is het een virus?
Kan ik een optie hebben voor vrijdag? Na het werk wel weer toe aan een borrel bij je aan tafel…
Ja, helemaal. Alleen heb ik een lijstje, dus ik kom er uiteindelijk altijd wel aan toe, ietsjes later ;-)
De vakantie heb ik inmiddels, vanaf november 2006, ook al vier keer uitgesteld… en er een bijgepland…
Zo herkenbaar, helaas! Wat bij mij altijd wel helpt is mezelf een soort regime opleggen: ’s ochtends een lijstje maken van dingen die ik moet/wil, van belangrijk naar minder belangrijk, en die dan van boven naar beneden afwerken. Dan voel ik me aan het einde van de dag helemaal nuttig.
En de goede ideeen die tussendoor komen, gewoon opschrijven voor later!
Maarja, als die Oprah-box naar je lonkt… ik kan me voorstellen dat het dan niet makkelijk is. :-)
Ga maar lekker genieten van je vakantie straks, you deserve it!
Bekend probleem :-( Bij mij draait het er altijd op uit dat ik dan helemaal NIETS meer doe…
Das nou echt zonde van je tijd,elke keer weer naar Ophra kijken :):)……
Geniet van je vakantie en wanneer je uitgerust terug komt doseren,prioriteiten stellen en vooral niet zoveel moeten van jezelf……..
Gelukkig Luna heeft ’t ook. Ik voel me en stuk beter.
Lijstjes, lijstjes, lijstjes…..ik hou er van.
Volledig herkenbaar… Bij mij draait het er ook altijd op uit dat ik helemaal niets meer doe, en dan ben ik nog gefrustreerder. Maar zo te zien ben ik gelukkig niet alleen.
Fijne vakantie voor straks. Vakantie is even niks moeten en dat zet dingen wel weer in perspectief.
Je moet even veranderen dat je op de spamvermijdvraag ook vier kunt antwoorden en niet alleen 4 want nu ben ik voor spammer uitgemaakt!
Van a tot z herkenbaar. Ideeën die meer ideeën genereren, mailtjes schrijven in je hoofd (soms heb ik ’t mailtje zo vaak herhaald in mijn hoofd dat ik denk dat ik ‘m echt geschreven heb). En dan dus de verlamming ja. Dan maar helemaal niks doen. Ooohoooooohooooooh….
idd lijstjes, lijstjes, lijstjes !!! (wordt je hoofd toch al rustig van) … eneuh … dat huis schoon maken … uitbesteden natuurlijk, dat kan een onderneemster/kunstenaar/auteur niet combineren natuurlijk, dat is evident.
Zooo herkenbaar , en blij dat ik niet de enigste ben , die dan helemaal niks meer doe !!
Zo nam ik me meer dan een half jaar geleden al voor om op je gave logs te gaan reageren en ik doe het nu pas … shame on me -)
Typisch vrouwen probleem..
wou je wel zo’n tegeltje sturen ‘stel niet uit tot morgen wat je vandaag door een ander kan laten doen’ maar dan zou je mss weer het idee krijgen een tegeltje terug te moeten [laten] sturen…
zullen we er een clubje voor oprichten?
Op wat specifieke detail-verschillen is dit de wijze les waar ik begin deze week ineens (weer) keihard mee geconfronteerd werd. Gelukkig ga ik morgen 10 dagen uitwaaien :)
troost je. het is een luxe probleem dat je met veel mensen deelt. ik maak me sterk dat er een vereniging of een stichting is waar lotgenoten elkaar ontmoeten.
Te weinig tijd? Tss, wacht maar tot je kinderen hebt..En tot die tijd; niet zeuren!
Hi hi, zoooo herkenbaar, alleen noemen ze dat nu bij mij ineens nestdrang (alsof ik er voor de zwangerschap geen ‘last’van had.)
Maarre geniet van je vakantie, en laat als t ff kan je hoofd thuis, want dat plannen maken gaat anders gewoond door hoor ;)
Ik begrijp het zo goed. Voel me dagelijks schuldig t.o.v. iedereen die me lief is, want drukke baan en nieuwe liefde dus netto zero tijd. Famile, poezen, vrienden en vriendinnen,z e trekken allemaal aan het kortste eind. Ik maak bel- & mail lijsten om het draaglijk te hoduen en heb gemerkt dat dat helpt. Als ik een paar mailtjes of telefoontjes pleeg en ik kan weer wat namen schrappen omdat ik een afspraak heb gemaakt voor over 3 maanden, dan voel ik me ineens weer een heel goede vriendin!
2 weken geen Luna, tegen wie moeten we dan aan gaan lopen zeiken?
gossie…heb je nou een stuk uit MIJN dagboek gejat?
dit is niet herkenbaar…dit is gewoon the story of my life…sja, of jij daar wat aan hebt, weet ik niet. Goed advies kan ik je ook niet geven…’k heb zelf ook geen idee hoe ik alles wat ik wil goed moet doen…
Life’s tough! Mag je kunstenaren, blijkt dat ook gewoon soms worstelen te zijn…
ik probeer me altijd maar voor te houden dat er net zo goed weken zijn waarin ik wel vleugels lijk te hebben en alles wat ik wil lukt en meer. Gewoon ff afwachten, dus! Enne ‘nee’ bleren wil wel es helpen!
Denk dat ik zo maar naar de kroeg ga, te druk allemaal hiero…
Goh, als Luna schrijft dat ze het druk heeft en storm in de kop heeft dan geloof ik dat. Maar als ik dan allemaal die reacties hier lees van goh, tjee, tja, poe, ik heb het ook zo druk dan geloof ik die ineens een stuk minder. Kom op mensen, ik weet best dat het hip en helemaal bij de tijd is als je het druk, druk, druk hebt. Maar je het niet druk hebt mag je dat best toegeven hoor. Daar wordt je echt geen slechter mens van. Neem mij nou. Ik heb het helemaal niet druk. Ik heb soms nog wel eens ergens echt tijd voor.
Helemaal niets doen om juist een goed idee te krijgen vind ik trouwens nog steeds het beste idee.
Grtjs
@ hans (hihi, ik tiepte fout: gans) ik denk ook niet dat iedereen die reageerde lekker belangrijk druk loopt te doen hoor. Ik bijvoorbeeld heb soms ook nog wel eens echt tijd voor! Ben het helemaal met je eens dat dat mateloos irritant is, die trend van roepen hoe druk je bent en vooral ook druk doen (kennen we ze allemaal niet op ’t werk, mensen die niet zo gek veel doen, maar weten te spelen dat ze ontzettend druk zijn…?) Ik vond mij meer in de schets van iedeeën die meer ideeën opwekken en het gevoel mensen te verwaarlozen, overweldigd worden door dingen-van-alle-dag moeten moeten moeten en dat je hoofd soms overloopt -druk of niet.