LUNA BIJ DE UITREIKING VAN DE BLOGPAREL
“Ja, en daar sta je hier, ja, gefeliciteerd hoor, ik herinner me een keer een uitreiking van de schrijfprijs van Houten en die werd uiteindelijk gewonnen door iemand uit Zaandam, ja, het ging maar om 40 euro hoor, ging nergens over, maar we vonden het dus een goed stukje hoor, dat je hebt geschreven, heel leuk, ja, een goede poging, en ja, je hebt een gedeelde eerste plaats, maar ja, er zijn natuurlijk wel wat op- en aanmerkingen op te geven, want zo vonden we dat je het misschien iets persoonlijker had kunnen schrijven. Het gaat natuurlijk over iets heel actueels hè, wat je heb geschreven, over dementie, ja, daar krijgt iedereen natuurlijk wel een keer mee te maken, en ja, jij hebt er heel leuk over geschreven, over je moeder die dement wordt, maar het is met iets teveel afstand beschreven, wij willen als lezer graag meevoelen met jouw verdriet en zorgen die je daarom hebt hè, ja, nu blijft het gewoon een stukje over een vrouw van negenentachtig jaar die is opgenomen in een psychiatrische zorginstelling, ja, en dat kunnen we allemaal natuurlijk, het is dan wel jouw eigen moeder en het gaat ook een beetje over je vader hè, die dan achterblijft na 70 jaar samen te zijn geweest, maar we willen graag meegevoerd worden in jouw verdriet en ellende, dat misten we nu een beetje en je had misschien ook een andere vorm kunnen kiezen voor dit stuk, want deze vorm is wel heel voorspelbaar en al vaker gedaan en het was eigenlijk ook een beetje ontoegankelijk geschreven, maar daar kun je allemaal aan gaan werken, hoor, want je moet deze prijs ook zien als een aanmoedigingsprijs hè, maar ja, toch gefeliciteerd met je gedeelde eerste plek hoor, hartstikke goed, hier is een envelop met € 37,50, ja, net iets minder dan de schrijfprijs van Houten hè, maar ja, je kan er toch weer je internetkosten van betalen natuurlijk, hé, hartstikke leuk hoor, en als je nou maar lang en hard genoeg blijft oefenen, dan mag je over een paar jaartjes misschien wel voor De Joop schrijven.”
Jeetje… Met een dergelijke toelichting zou ik het liefste de prijsuitreiker een flinke duw van het podium af hebben gegeven (denk ik ;). Desalniettemin: gefeliciteerd!!
Ik heb ‘m niet gewonnen hoor… Maar bovenstaande was de teneur van de jurycommentaren… heel neerbuigend…
Was dit echt? Ik dacht dat het een grap was. Aiaiai.
Er was dus letterlijk geen bal aan!? Echt een ballentent dus!
Beetje over the top, maar wel herkenbaar. Of beter gezegd: logische follow-up van het gesprek dat we op het Blogbal voerden.
wat een afzeikjury. Triest!
Voor alle duidelijkheid: het gesprek dat we voerden over de uitreiking die je hier parodieert. :D
Ja, dat zegt het allemaal wel. Ik zag elders nog de hele tekst van de uitreiking op soundcloud liggen, zou een mooi instructie-bandje zijn: hoe niet te motiveren….
Tja, het is wat als je als bijna zestigjarige zo toegesproken wordt… Maar ik ben te beleefd, en raar genoeg was ik ook best wel een beetje blij dat ik op de eerste plaats eindigde. Vond het wel spannend.
Ik troost me met de gedachte dat ik een jury die het verschil niet kent tussen een échte vraag en een retorische niet heel erg serieus hoef te nemen. Ik ben gewoon gelukkig met het feit dat mijn blog door zoveel mensen wordt gelezen en gewaardeerd, en dat het dankzij deze prijs vermoedelijk wat meer naamsbekendheid zal krijgen.
Een groot misverstand van de jury wil ik toch wel graag even rechtzetten: ik heb geen ‘schrijversambities’ noch enige literaire, dus aanmoediging heb ik niet nodig. Ik schrijf mijn gedachten en meningen over uiteenlopende zaken op en doe dat in een uitermate verzorgd taalgebruik. Ik ben namelijk vertaalster en dat zal ik tot mijn laatste snik mijn vák blijven noemen. Schrijven doe ik louter voor mijn plezier, en dat plezier kan geen enkele jury mij afnemen.
Ten slotte, ik had nog nooit van de blogparel gehoord voordat mijn dochter mij toevertrouwde dat ze haar moedertje er stiekem voor had voorgedragen. Dus ik stond daar volledig onschuldig op het podium, eh… het schavot.
;-)
Voor degenen die misschien geïnteresseerd zijn in het bewuste blog, hierbij de link:
http://nogalirritant.tumblr.com/post/12729798522/als-een-uit-het-nest-gevallen-vogeltje
Hartelijke groet, Renée
PS Ik schrijf al voor JOOP en de prijs was 50 euro :-)
Ja, dit is natuurlijk een boosaardige vertekening van de werkelijkheid, die zo langzamerhand toch wat hetze-achtige vormen begint aan te nemen. Stemmingmakerij, dat had ik van mijn lieve vriendin Chantall toch niet verwacht. Maar misschien heeft een lichte alcoholnevel het waarnemingsvermogen ietwat aangetast? ;-)
De jury heeft integer geprobeerd (dat was ons ook gevraagd) om ook nog aanbevelingen mee te geven.
Het is bekend dat schrijvers erg slecht met kritiek kunnen omgaan, dat blijkt nu maar weer.
Wie werkelijk de kanttekeningen van de jury probeert te begrijpen, zou er nog iets van op kunnen steken. Maar de reacties blijven nu hangen in kwalificaties al ‘neerbuigend’.
Nee, niet de jury de schuld geven: zelf een beter verhaal leveren, proberen open te staan voor verbeteringen.
Heeft mijn goede vriendin Chantall werkelijk het blog en het jurycommentaar gelezen en dat afgezet tegen haar eigen ervaringen in de zorg?
Daar heeft zij mooie stukken over geschreven in het verleden, maar
blijkbaar zijn die toch nog onvoldoende geweest om te begrijpen dat een jury juist bij dit onderwerp serieus allerlei dingen afweegt, temeer omdat enkele leden er zelf ervaring mee hebben.
De jury was dan ook van mening dat een stuk niet alleen moet drijven op de emotionele lading van het onderwerp op zich. Dat heb je al gauw met dementie of andere ernstige ziektes. Er is alleen geprobeerd mee te geven dat het voor een lezer interessanter is om het verhaal te verdiepen door te schrijven over de eigen omgang daarmee.
Tja, dat kun je dan afdoen als ‘kritiek’, of ‘belerend’, maar je kunt er ook serieus over nadenken. Als je daar niet tegen kunt, zet het dan niet op het internet, ga lekker thuis je eigen dagboek bijhouden maar val de wereld verder niet lastig met je persoonlijk ongemakken. Daar kan ik me dus echt kwaad over maken: alsof alleen al het precaire onderwerp je boven elke kritiek verheft! Juist omdát het over een emotioneel zeer moeilijk onderwerp gaat verwacht ik als lezer dat een schrijver z’n uiterste best doet om op dit punt bij mijn eigen gevoels- en belevingswereld aan te sluiten. Op dat punt is bijvoorbeeld iemand als Esther Donkers (ook blogger) daar veel beter in geslaagd. En dus mogen wij als jury (met meerdere ervaringsdeskundigen) best de lat op die hoogte leggen.
Ook Chantall zélf is daar beter in geslaagd. Tja, en die stukken heeft de jury bij een beoordeling natuurlijk óók allemaal in z’n achterhoofd…
Als je demente ouders hebt wil je niet lezen dat die ander z’n moeder ook zo raar doet, maar hoe die ander daar emotioneel mee omgaat en wat je overeind kunt houden in bijvoorbeeld een mantelzorgsituatie.
Publiceren, ook op een blog, is kritiek krijgen. Bij een prijs als de blogparel komt het stukje net wat verder dan het altijd halleluja roepend thuispubliek.
Opvallend is hier dat het hier alleen over het commentaar over dat ene stukje gaat, terwijl ook andere winnaars aanbevelingen meekregen.
Kalmeer dus eens even met z’n allen, lees het betreffende stukje nog een rustig door. Vind het gerust mooi als je er voldoende aan hebt. De jury had er alleen niet helemáál voldoende aan, dat is alles.
Arnoud, als je mijn blog van vandaag gelezen had, zou je gemerkt hebben dat ik juist uitstekend tegen kritiek kan, want ik steek daarin notabene de hand in eigen boezem!
Het lijkt er eerder op dat jij slecht tegen een weerwoord kunt, vandaar vermoedelijk dat de winnaars geen kans kregen te reageren.
Enfin, mij viel op dat het juryrapport slecht is geformuleerd, het staat bol van de stijlfouten, van de tegenstrijdigheden en ik heb er zelfs een spellingfout in ontdekt. Verder kennen jullie de betekenis niet van de retorische vraag, anders zouden jullie geweten hebben dat mijn vragen niet retorisch waren.
Tot zover mijn opmerkingen over jullie kritiek, verder mag je van mijn stukje denken wat je wilt, maar dring mij alsjeblieft niet op hoe ik al dan niet over dementie moet schrijven, want het ging om míjn moeder, het was persoonlijk, en niemand heeft het recht mij dat af te nemen. Je had je bij je beoordeling aan de criteria moeten houden, en dat heb je niet gedaan.
Tot slot, ik ben blij met de prijs, en daarmee is voor mij de kous verder af.
Renée, dit wordt een beetje jij-bakken, dat is niet productief. Het juryrapport zoals dat blijkbaar naar buiten is gebracht bestond uit de losse aantekeningen van diverse juryleden. Wat mij betreft hadden die niet naar buiten behoren te komen in deze vorm. Leerpuntje voor de organisatie.
Ik respecteer ten volle dat het een persoonlijk stuk is over je moeder en dat wil ik je helemaal niet afnemen. Maar zodra het gepubliceerd is, is het van iedereen, zo werkt dat. En als het dan ook nog wordt ingezonden voor de blogparel, gaat het allemaal nog een stapje verder.
Het is kinderachtig om over spelfouten te vallen of de betekenis van de retorische vraag. Zoals ik zei: het waren aantekeningen van verschillende mensen en dat benoem je soms iets op een niet geheel correcte manier, om het voor jezelf even te duiden. In dit geval was het begrip wat ruimer genomen: het waren de bekende vragen die in de maatschappelijke discussie circuleren en waar dus ook geen antwoord op is, terwijl iedereen ze toch heeft.
Juist omdat we dit onderwerp en daarmee jouw stuk uiterst serieus nemen, hebben we gemeend ook andere invalshoeken erbij te moeten noemen. Want juist omdat het persoonlijk is, kan het misschien een hulpmiddel zijn om het ook een volgend keer voor jezelf nog beter onder woorden te brengen.
Dat soort inbreng is helemaal niet ongebruikelijk, vergelijk bijvoorbeeld
VPRO’s ‘1000 woorden’.
Jij kunt dat niet helpen, maar wat ik in veel reacties lees is dat een aantal mensen met heel makkelijke oordelen klaarstaat. Negatief, neerbuigend, zelfingenomen idioten, dat soort werk.
Chantall doet daar nog eens een schepje bovenop door van het geheel een schertsvertoning te maken. Normaal trek ik dat wel, maar bij een onderwerp als dit mag je iemands integriteit niet belachelijk maken. Meerdere juryleden hebben zelf indringende ervaring met dit onderwerp en daarom is hun er veel aan gelegen dat het schrijven erover niet blijft steken in te algemene observaties, want die kan iedereen maken die een verpleeghuis binnenloopt.
Let wel: dat laatste bedoel ik in z’n algemeenheid, het gaat nu even niet over jouw stuk.
Sommige aanmerkingen zijn het zeker waard geëvalueerd te worden, maar oppervlakkige negatieve kwalificaties zijn verspilling van tijd en moeite.
Ben per onmiddellijke ingang fan van Renee. En niet van Arnoud.(gottegot hoe krijg ik ook alweer een streepje op de e)
Dank je, Johannet :-)
Laat het streepje maar zitten, what’s in a name tenslotte ;-)
@Arnoud : kijk dit is nu een blog met een mooie twist en een pointe. En ik wist allang dat jij niet alleen zuur bent maar de gehele jury. Don’t shoot the messenger. Jammer dat jijzelf schijnbaar wel het allerminst tegen enig vorm van kritiek kunt. Het geheel kwam gewoon over als: het is eigenlijk heel slecht geschreven allemaal maar iemand moest de prijs krijgen. Heeft u zelf eigenlijk al wel eens een blogprijs gewonnen?
Lieve Arnoud, ik hou ook van jou, maar om nou dit te schrijven: ‘Maar misschien heeft een lichte alcoholnevel het waarnemingsvermogen ietwat aangetast?’ en daarna pas je betoog te beginnen, vind ik niet zo netjes… Maak je dan ook niet een beetje mijn integriteit belachelijk?? Jij krijgt een punt van kritiek en dat wuif jij weg door te zeggen dat ik dronken was? Knap hoor! Wat ik er verder nog over wil zeggen; een BLOG is iets heel anders dan een COLUMN… En daar is het volgens mij ook een beetje misgegaan… Een blogstuk vormt altijd onderdeel van 1 geheel en moet je ook zien binnen dat geheel… Een column kan op zich staan… Een blog meestal niet… De winnares van de Blogparel schrijft BRILJANT, hulde, 100 punten en een medaille daarvoor (en een Blogparel!)… maar het afgelopen jaar schreef zij maar 4 ‘blog’stukken… Maakt haar dat een blogger? Of schrijft ze columns? Anyway, het maakt ook allemaal weinig uit, want ik merk dat de wijntjes weer lekker beginnen in te kicken, dus ik heb helemaal geen verstand meer van bloggen en schrijven… ik merk trouwens wel dat die zure smaak een beetje uit m’n bek verdwijnt… misschien zou je toch een keer een biertje moeten proberen Arnoud? Proost!
Een grove nonchalance dan, dat juryrapport, Arnoud, zeker van mensen die pretenderen verstand te hebben van vorm en inhoud, foei!
En nu is de kous toch écht af, wat mij betreft, want als ik ergens een hekel aan heb, is het wel aan een – hoe zei mijn sweetheart het ook weer? (kijk, dit is dus wél een retorische vraag) – jij mag niet jij-bakken maar ik wel jij-bak.
R~
Luna… Je schrijft fantastisch!!!
Blijf vooral doorgaan! Enne die prijzen komen echt wel!!! Mensen weten niet wat ze missen!
Een geweldig persoon! Iemand die lief, knettergek, gezellig is. Eigenlijk ben je gewoon een tof wijf!
Kus Kris
Dag Luna, ik zal eens overwegen wat vaker te bloggen, maar ik wil toch even benadrukken voor jou en eventuele anderen die vallen over het feit dat ik ‘maar 4’ blogs heb geschreven op dehandvan.wordpress.com: ik blog wanneer het mij belieft. En mij alleen. Wanneer ik de behoefte heb mijn persoonlijke verhaal in digitale inkt vereeuwigd te zien. Voor zover dat verhaal niet in 1 of meerdere tweets past, wat de laatste tijd veel vaker het geval is. Ik hou nu eenmaal van kort en bondig. Ik nodig je bij deze uit om mij te volgen op Twitter, dan lees je dagelijks 1001 microblogjes van mijn hand, de hand van Fatima, over zin en onzin, maar meestal over onzin. Want het feit dat er ‘maar 4’ blogs staan op mijn weblog, maakt het naar mijn weten niet minder een weblog dan dat van een ander en je lijkt mij ook niet het type dat beoordeelt op kwantiteit in plaats van kwaliteit. Een groet, Fatima.
@ Arnoud. Via deze weg wil ik u mededelen dat ik het jammer vind dat wij dezelfde voornaam delen. Gelukkig is dat ook het enige wat wij delen. Ik ben namelijk, niet zoals u, snel op mijn pik getrapt. Ook beschik ik niet over lange tenen. Toch verbaas ik mij over uw reactie. Volgens mij bent u de gehele gedachte achter het blogbal vergeten en denkt u dat u in de jury van het boekenbal zit.
Of is dit soms heen gevoelig punt. Eigenlijk had u graag in die jury willen zitten, maar daarvoor bent u te licht bevonden. U bent waarschijnlijk regelmatig de ontvanger geweest van “opbouwende” kritiek. Wn daarom ziet u het nu als uw taak om bloggend Nederland te laten delen in uw powertrip. Zielig!!
De wijze waarop de jury zich uitlaat over de persoonlijke stukken van de schrijvers getuigd van een zeer weinig inzicht in de mens. Ook wordt er niet gekeken naar de persoon die het stukje schrijft, maar de tekst moet zich maar aanpassen aan het onderwerp. Dit is volgens mij de omgekeerde wereld. Maar uit uw reacties begrijp ik dat u het op prijs stelt dat de schrijver een tekst schrijft waarin de lezer in staat is om volledig te begrijpen wat de gevoelens van de schrijver zijn. En dat er vooral geen ruimte moet zijn voor de schrijver om met een enigzins oppervlakkig stuk meer lezers te kunnen bereiken. Ik ben blij dat alle literaire schrijvers er anders over denken. Anders werd er geen boek meer verkocht.
Ik vind dat u eens goed na moet gaan denken over het feit waarom mensen een blog bijhouden en wat nu eigenlijk een blog is. Mocht u hier niet uit kunnen komen, dan verwijs ik u graag naar de definitie van het blog!
En ja, ik weet dat ik spelfouten heb gemaakt. Maar ja, een reactie typen terwijl er een kat aan je linkerschouder hangt te slapen en jij dus maar met één hand kan typen, valt niet mee!
Chantall,
laat die zouteloze lullenzuiger van een Arnoud alsjeblieft het apenlazerus genieten. Zoals jij al schreef is het wel heel erg laag om je op deze manier en-passant drankgebruik als mogelijke oorzaak van jouw waarneming te noemen.
Blijf gewoon schrijven voor de mensen die het gewoon fijn en leuk vinden om jouw stukjes te lezen; die zal het een grote zorg zijn of je nu wel of niet een prijs toegekend gekregen hebt door een stelletje beterwetende ellendelingen.
En de stukjes van Renée O., die ga ik ook maar eens lezen.
Chantall, neem er nog rustig eentje, samen met J. en laat je niet afzeiken door mensen die kennelijk de zon niet in het water kunnen zien schijnen.
Jan.
Iemand bier en chips?
En de hoofdprijs gaat naar; Suffie. Hahaha!!
37,50 in de envelop? Hoe kom je daarbij? Of is dat ook als persiflage bedoeld?
Het brengtme allemaalwel op een idee: volgende keer en jury bij elaar zoeken die nog hilarischer stukjes oplevert ;-)
Jammer dat alle pijlen op Arnoud worden gericht. Er waren meer juryleden, onder wie ik. Ik ben niet op het Blogbal geweest omdat ik verhinderd was. Ik weet dus niet wat daar gezegd. Wat ik wel weet is dat de jury alle stukken met respect heeft behandeld. Tijdens de jurybespreking was er geen sprake van neerbuigendheid. Zeker bij het stuk over de demente moeder was dat respect er omdat Arnoud en ik beiden indringende ervaringen hebben met dementie. Ik werp de kritiek dat de jury niet integer zou zijn dan ook verre van me. Ik heb in mijn lange journalistieke loopbaan veel verwensingen over mee heen gekregen maar nog nooit heb ik gehoord dat ik niet integer zou zijn of respectloos zou handelen. Dat neemt niet weg dat je na moet denken over de manier waarop over de uitslag gecommuniceerd wordt. Het is zo dat mensen die creatief bezig zijn en hun diepste zieleroerselen bloot geven zich kwetsbaar opstellen. De kans dat ze zich aangevallen voelen is groot. Misschien is daar te weinig rekening mee gehouden bij de uitreiking.
Ik kwam vooral om collega-bloggers (al dan niet weer) in het echt te ontmoeten, een biertje te drinken en wat te dansen. Voor mij was het dus een geslaagde avond. Mag dat ook? ;-)
Thanks for the great post.I am grateful for the information given.thanks for your sharing!
This is due to the excessive expenses, includingChristian Louboutin Outlet taxes that come with starting a companyLouboutin Outlet in the United States and in a few other countries TheChristian Louboutin Discount color scheme deepens its aesthetic appeal and givesChristian Louboutin Sale a solid shield for your device to rely on in terms of Christian Louboutin Outlet Onlineprotection and