LUNA AAN DE TEPPANYAKI

Ik kwam voor de vierde keer in Japans restaurant Tokyo Café op het Spui en het Japanse mannetje onthaalde me vol enthousiasme. Hij ging nog net niet zoenen. De schat. “Weer een flesje Chardonnay?”, vroeg hij toen vriendin E. en ik aan de teppanyaki-tafel hadden plaatsgenomen. Altijd goed. “Heb je weer van die boekjes bij je?”, vroeg het Japanse mannetje terwijl hij de wijn inschonk. Hij doelde op de vorige keer dat ik samen met vriendin M. in dit restaurant gegeten had. Toen deelden we een tafel met 8 IT’ers die vriendin M. en mij vol sake-gebrul ontvingen als ‘het toetje’ van de avond. Nadat we vertelden dat we voor een seksblad schreven kon hun avond niet meer stuk en ze wilden alles, maar dan ook alles van ons weten. Net als de Japanse koks en obers trouwens. Die zagen een FOXY voorbij komen en vlogen er als hongerige pubers bovenop. Ze wilden allemaal een exemplaar. En nu wilden ze er dus nog meer. Mooie plaatjes, vonden ze. En mooie vrouwen, dat vonden ze ook. De FOXY was heel goed geweest voor het werktempo, dat vonden ze helemaal. Tussen de briljante rauwe tonijnsalade en de sublieme op houtskool gegrilde zalmspiesjes kwam een Japanse kok vandaag verlegen bij me staan. Of we het bij FOXY niet leuk zouden vinden om een keer foto’s te maken van een naakte vrouw, helemaal versierd met sushi. Op een teppanyaki-tafel. En hij wilde die sushi er dan wel opleggen. “Met een bakje sojasaus bij haar navel”, zei hij. Hij had er nu al zin in, dat zag ik zo. Een beetje beduusd keken vriendin E. en ik elkaar later aan. “Jeetje”, zeiden we tegen elkaar, “dat was wel een beetje raar.” Maar we hebben goddelijk gegeten. Goddelijk!!! Misschien moest ik zelf maar op die teppanyaki-tafel gaan liggen om me te laten versieren met sushi. Sushi op m’n tepels, sushi in m’n mond. Lijkt me heerlijk. De foto’s laten we gewoon achterwege.