web analytics

8

HOE IS HET NOU?

Ik word ouder. Al zou ik dat natuurlijk zo snel mogelijk willen ontkennen en ontkrachten. Maar het is waar. En dan merk ik het nog niet eens zo snel aan rimpels, afgenomen energie of toegenomen levenswijsheid. Nee, ik merk het aan de vrienden die ik niet meer zie. Hoe ouder ik word, hoe meer vrienden van vroeger ik niet meer in mijn leven tegenkom. Je vergeet elkaar gewoon. En soms krijg ik de indruk dat dat vooral aan mij ligt. Je moet keuzes maken in het leven en ik heb ervoor gekozen om in Amsterdam te wonen en 60 uur per week te werken. Hierdoor is het soms moeilijk om contact te houden met mensen die een andere levensstijl en een heel ander ritme hebben en niet in Amsterdam wonen. Sommige vinden het prima dat we elkaar eens per half jaar zien en af en toe bellen, anderen nemen me kwalijk dat ik niet zoveel tijd meer voor ze heb. En sommige mensen hoef ik ook helemaal niet meer te zien. Die waren aanwezig in een bepaalde periode van mijn leven, maar we hebben elkaar nu weinig te vertellen. “En waar ben jij zoal mee bezig?”, vragen ze mij. “Nou, ik werk 60 uur per week, ik drink, ik rook en ik ga uit. En jij?” “Ik ben 6 maanden geleden getrouwd, we hebben net een huisje gekocht in Almere en ik ben 3 maanden zwanger.” Daarna kijk je elkaar aan, zeg je dat je snel zult bellen en vervolgens neem je afscheid. Om daarna nooit te bellen en allebei te denken; wat is er in Godsnaam van haar terechtkomen!? Ik koester liever het gedeelde verleden dan dat ik met hun heden word geconfronteerd. Ik zou nog eens jaloers kunnen worden.

Dit vind je misschien ook leuk...

8 reacties

  1. Midiguru schreef:

    Je kan het ook anders zien: jouw leven filtert onbewust alles wat belangrijk voor je is weg uit de rest. De loop der dingen bepaalt op die manier jouw toekomst. Zou je vasthouden aan oude dingen, dan ontwikkel je niet. Wat goed voor je is ontwikkelt vanzelf met je mee….

    toch…???

  2. Halon 1202 schreef:

    Tja van vroeger (meestal school of buurt vrienden) hebben ze allemaal hun eigen waarde gedeeltelijk opzij gezet en een groot gedeelte meegelopen.

    Nu ouder geworden heeft de een gekozen om het meeloop model te kiezen en burgelijk te worden.. 2 kinderen te krijgen de man aan het werk, de vrouw gezellig thuis met de kinderen en de hele dag bezig zijn met opvoeden en schoonmaken.

    De ander kiest er voor om in zijn of haar levenstijl van vroeger door te leven. Veel feesten en werken om te kunnen feesten.

    Dan heb je de gene die vroeger nooit opviel of juist altijd het buiten beentje was, die was toen compleet zich zelf en later blijft deze nog steeds zichzelf. Gaat zijn eigen gangetje en geniet gewoon van het leven, zonder zich de meningen van andere mensen zich persoonlijk aan te trekken..

    Maar ja beetje mijn eigen gedachtes op dit moment.. Over hoe ver mensen kunnen gaan binnen een groep om er bij te horen, en hoe ver sommige mensen gaan om bij een groep aan te sluiten terwijl ze altijd een buiten staander zullen blijven wat ze ook doen.

  3. DirtyDiana schreef:

    Zware woorden Halon 1202, zoals de waarheid altijd zwaar is. Ik wil er niet over nadenken, maar word nu toch gedwongen: eigenlijk denkt iedereen toch het eerst aan zichzelf. Je ‘kiest’ mensen in je omgeving die jouw eigen leven verrijken, en jouw eigen stijl versterken. Maar deze zwartgallige, egocentrische gedachte laat ik liever los. Hopeloos romantisch blijf ik geloven dat hoe verschillend ook; alle mensen samen kunnen, en dat juist de grootste verschillen zorgen dat je dichter bij jezelf komt. Herinner je: ‘I have a dream…’ – M.L. King. Het gaat niet over zwart en wit, het gaat over jou en mij.

  4. laagrijder schreef:

    helemaal ON POINT!! niks meer toe te voegen.

  5. LunaTic schreef:

    Hee… that’s Live!
    Het gebeurd, en ik denk omdat we door de maatschappij geleefd worden. Druk druk druk… dat lijkt wel standaard tegenwoordig.

    Verder.. Complimenten voor je site, elke dag kom ik tegenwoordig even kijken.

  6. eric suiker schreef:

    Ben je niet blij dat je nog steeds in staat bent om ongeveer te leven zoals je dat graag wilt. Dat je keuzes kunt maken en alles wat bij je past kunt behouden. Als dat een symptoom is van ouder worden, wil ik ook graag ouder worden.

  7. anoniem schreef:

    ik ben een meisje van 17.
    ik slik de pil al 3 jaar.
    mijn vriend is laatst in mijn klaar gekomen maar 2 dagen van te voren ben ik de pil vergeten.
    kan ik zwanger zijn?
    zoja hoe merk ik dat?(zonder een test te halen)
    please geef een reactie

  8. Nicole schreef:

    Ik ben Nicole ..20 jaar en heb een vriend van 24 jaar.
    We hebben ervoor gekozen om een kindje te nemen..(we hebben zelfs namen)
    Ben ik te jong om moeder te worden?

    En mijn advies aan het meisje van 17 jaar is : Doe een test..zo kom je te weten of je zwanger bent,stel dat je het kindje niet wilt,en je wilt het niet houden en je doet geen test en je komt er te laat achter dat je zwanger bent?…na 9 weken word het erg lastig om een abortus te doen,want je lijkt me toch wat jong om een kindje te krijgen.
    Ik hoop dat je alle rust heb om na te denken wat je gaat doen,en daarmee wens ik jou heel veel sterkte mee :)

    Groetjes
    N