HET IS EEN SCHANDE
Ik zou nu heel graag een enthousiast verhaal willen vertellen over Koninginnedag en dat het zo gezellig was, maar momenteel ben ik niet zo in staat tot enthousiasme. Ik was net op de bank ingestort en hoorde de telefoon. Partner P. nam op en ik hoorde hem zeggen: “Ja, dat is een schande, ja." En daarna: “Ja, ze belt je zo terug.” De enige die het woord ‘schande’ gebruikt is m’n moeder. Het is ook inderdaad een schande dat ik de hele middag op bed heb gelegen. Maar ik kon niet anders. M’n lichaam trekt het nog wel om 2 dagen door te halen en m’n geest wil dat zeker nog wel. Het is alleen jammer dat ze de dagen daarna niet meer zo meewerken als vroeger. Maar dat is misschien ook wel de bedoeling van het leven. Nadat buurvrouw A. samen met mijn ex S. op Koninginnenacht ons huis verlieten om een uurtje of 7.30 had ik natuurlijk beter de hele Koninginnedag zelf in bed kunnen blijven, dat was een stuk verstandiger geweest. En verstand zou met de jaren moet komen, maar ik zat om 9.30 alweer buiten met een wijntje. Door te gaan met waar ik gebleven was. De rest van de dag stond ik samen met mijn bovenbuurman T. en zijn vrienden voor de deur spullen te verkopen en te vernikkelen van de kou. Om 15.00 hield ik het buiten voor gezien en zette mijn winst meteen om in allerhande flesjes alcohol en zakjes chemicaliën. En al hadden P. en ik met niemand afgesproken, toch stond ons huis die avond ineens vol met 30 vriendjes en vriendinnetjes. Toen ik er echt geen slokje wijn meer bij kreeg en er heel toevallig ook geen witte wijn meer in huis was, besloot ik te gaan liggen. Om 6.00. Toch was ik gisteren weer wakker om 9.00 en voelde me de hele dag zwak, ziek en misselijk. Vooral misselijk. Ik was zo misselijk dat ik niet kon slapen. Maar ja, kotsen, ho maar, want ik had al 2 dagen niets gegeten, behalve 1 oranje tompouce. Vannacht droomde ik dat ik zwanger was en m’n haar zwart verfde. Dat was zo’n complete shock dat ik de rest van de nacht geen oog meer dichtdeed. Dus dat ik vanmiddag even in een halve coma op de bank instortte: ik vind het niet gek. Ik voel me nog steeds beroerd. Maar ik heb nergens spijt van. Nu m’n moeder terugbellen, die er schande van zal spreken. Misschien krijg ik van dat terugbellen wel spijt.
jeetje, hoe krijg je het voor elkaar zo lang doorgaan? ik was al lang dood neergevallen! je hebt vast een heel sterk gestel!
Ooh misselijk zijn en niet kunnen overgeven is het ergste wat er is..Ik leef met je mee!
Sterkte en de volgende keer misschien wat meer oranjetompoezen proberen naar binnen te werken :-)
Wat ben je toch een Wild Wijf. Wij gaan het op de sundaymarket beter aanpakken! ;) Althans, qua omzet en weer dan…. :D
wauw, wat een doorzettingsvermogen, feesten op 1 tompoes! :) Ik had allang het loodje gelegd geloof ik.
Dromen van zwangerschap kan duiden op een onvervulde kinderwens. Dromen over haar maakt de verbondenheid met de dierlijke natuur duidelijk. En de kleur zwart duidt op verdriet.
Dromen dat je zwanger bent en je haar zwart verft? Je kan verdrietig zijn door een onvervulde kinderwens.
Had je misschien Fender in je buik.
of ben je stiekum nu echt zwanger.
Trouwens heel herkenbaar (feesten tot je er bij neer valt)dit deed ik ook wel eens maar dan jaren geleden.(alleen weet mijn moeder het niet)x
Mmmm,je moet natuurlijk zelf weten wat je doet,maar ik vind het roofbouw op je lichaam plegen,het zal je dagen kosten er bovenop te komen,vraag me af of dat het waard is…..
Ik zie het bij mijn zoon ook,dagen van slag na nachten doorhalen en drank en die is 10 jaar jonger…..hahahaha,ik roep net als jouw moeder:Schande…..tegen mijn zoon dan he!!!:):)
“Maar dat is misschien ook wel de bedoeling van het leven”……..
Enne @henk; Ksssssstttttttt!!
roofbouw, onvervulde kinderwens? haha, luna geniet gewoon van het leven: heerlijk toch! en dat je daar 2 dagen van slag van bent hoort er gewoon bij! proost, ik doe het je niet na!
Hmmmm, een dikke dip lijkt het wel. Doe iets wat je leuk vind, ga even uit, de zon in!
Maar daar is de koninginnedagvakantie toch voor? Om zo veel plezier te hebben dat ouders er schande van spreken (en bij zichzelf te denken dat ze misschien wel hetzelfde hadden gedaan als zij nu jong waren geweest). En dat je daar een paar dagen brak door bent, ach… doe je weer wat nieuwe inspiratie op voor de tv of uit een tijdschrift.
Wat vond je moeder een schande: dat je zo doorgehaald hebt of dat jij zo schrok van het idee dat ze oma zou worden? ;)
Gewoon niet terugbellen. Dan spreekt zij daar schande van en is de eigenlijke oorzaak zo vergeten.