DON’T STAND SO CLOSE TO ME
"Doe je wel rustig aan?" "Take your time." "Hoe jullie uit elkaar gaan, dat gaat allemaal wel een beetje snel hoor." "Ah, joh, je moet gewoon lekker voor een goede rebound gaan." "Weet je het wel zeker?" "Zouden jullie het niet nog een keer proberen?" "Dus het is écht uit, geen opening meer?" "Zouden jullie niet in therapie gaan?" Allemaal dingen die anderen zeggen. Meningen van vrienden. Van bekenden. Van onbekenden. Het fucking-forum van de Viva-website. Boekjes. Tijdschriften. De fucking Elle. De fucking Marie Claire. Van de Flair. De Libelle. De Margriet. Van Dr. Phil. Oprah. Van anderen. Niet van mij. En dat is momenteel het enige dat ik heb. Waar ik 100% op kan vertrouwen. Ik. Mij. Mijn gevoelens. En mijn gedachten. Wat ík denk dat goed is. Dat goed is om te doen. Want hoe overleef ik mezelf na een relatie van 10 jaar? Wat doe ik? Wat doe ik niet? Waar ga ik naartoe? Hoe regel ik dat? Hoe zorg je alleen voor jezelf als je jaren lang voor 2 hebt gezorgd? Wanneer mag ik schrijven dat ik gelukkig ben? Wanneer ben ik weer gelukkig? Wanneer mag je na het stoppen van een relatie van 10 jaar weer met iemand anders zoenen? Of gewoon een beetje half-geil tegen iemand aanhangen? Wanneer is deze hele fucking charade voorbij? Waar haal ik de komende weken elke ochtend weer de kracht vandaan om de dingen te doen die ik moet doen? Die ik wil doen? Wanneer mag ik weer met iemand anders naar bed? Wanneer komt de tijd dat ik iemand leuker dan leuk mag vinden? Wanneer mag ik weer verliefd worden? En vooral: wanneer mag ik dat allemaal weer helemaal van mezelf? Wat zijn de regels en wie maakt ze? En wie heeft eigenlijk de tijdslimiet bepaald voor al die keren ‘wanneer’? Wie heeft er bepaald dat je pas na 2 jaar mag hertrouwen als je partner aan kanker is gestorven? Of dat je toch zeker een paar maanden moet wachten met de aanschaf van een nieuw huisdier als er eentje dood is? Dat het dus echt niet okay is om na een miskraam binnen een maand weer zwanger te zijn? Wie? Wie? Wie? Ik grapte gisteren naar P.: "En wanneer mag ik nou eindelijk over die 25 geile negers schrijven van de afgelopen week?" "Als we écht helemaal uit elkaar zijn, meisje", zei hij.
Lijkt me duidelijk Luna. Wanneer JIJ vindt dat het kan/mag/je het wil. You set the rules. En als het zover is, weet je dat vanzelf :-).
Zodra die 25 negers aanbellen…dan is het tijd;)
En voor alle andere dingen tja.. Dr Phill zei ooit eens “time does NOT heal wounds” “YOU DO!!!” Je bepaalt altijd lekker zelf nog hoelang je voor iets nodig hebt. En geloof me, volgens een ander is het NOOIT goed.
Maar hoe dan ook…sterkte/succes!
Mag ik een van de 25 van je lenen?
Wat maakt het uit wat de rest van de wereld er van zegt. Het is nu all up to you!
de regel is dat er geen regels zijn!gewoon elek dag nemen zoals die komt en niet te ver vooruit kijken lijkt mij…….
Het is zo waar wat je allemaal zegt,de omgeving bepaald,mooi niet:JIJ!!!!!!!
Het is jouw leven en dat mag je zelf invullen,niet zo moeilijk toch?:):)
Hoe afgezaagd ook… Het wanneer kan wat dat betreft al gisteren zijn. Zodra jij er aan toe bent. Zodra jij dat wilt. Zodra jij het kan. Het draait nu helemaal om jou, en hoe beangstigend dat dan ook kan zijn… Het is echt jou keuze, jou ding.
Ik wil ook een neger ;-)
Fijn stukje. Waarom? Door het eind. Ik ben voor jou en P. terwijl ik jullie niet eens ken. Waarom? Omdat ik altijd genoot van je stukjes over de droge humor van P. en hoe jij schrijft over P. EN omdat je stukje bij beetje je zelf weer herpakt. Ga zo door. Alles komt goed (je mantra).
Phoe, anderen hadden alles al stiekem gedaan vóór ze het uit maakten! je bent keurig geweest hoor! Doe wat je wilt- de hemel komt niet naar beneden vallen! Maar natuurlijk net zo lief voor jezelf zorgen als voor 2 hè! Anders willen die 25 je ook niet meer!
‘Grappig’ Ik ervaar precies het omgekeerde. Bijna een half jaar nadat mijn vader zelfmoord heeft gepleegd, wordt mij voortdurend vertelt dat ik wel wat leuks moet gaan doen, moet blijven genieten, vooruit moet kijken en min of meer het leven een geweldig feest moet vinden.
Toch denk ik niet dat het (alleen) om ongechreven regels gaat. Het is meer dat men iets goeds wil zeggen maar eigenlijk niet weet wat.
En wellicht zich maar baseert op historische gemiddeldes. De meeste mensen doen x weken/maanden/jaren over gebeurtenis Y en dus wordt dat al makkelijk het devies.
Tja.
Je komt als stof en zo verga je. Tussendoor mag jij de regels bepalen.
Pak een glas wijn, wat knabbeltjes en luister naar dit:
En zeker naar dit !
Je bent niet de enige. Maar je hebt wel weer een wolk van een stukje geschreven.
Waren de 10 jaar weggegooid? Ik denk het niet. Meest vreemde koppel na Meneer en Mevrouw de Bok waren jullie wel (André van Duin)…
Jij redt je kloten wel. Klinkt banaal, maar je kon ook spontaan een bedrijf uit de grond trekken. Dus mijn vertrouwen heb je wel :D
Goeie titel….hele goeie titel! Dat gebemoei van iedereen…..Ik wens je alleen maar veel geluk!
Been there, done that. Anderen weten het zo goed wat je nodig hebt, hoe het tussen jou en P. zit, hoe lang je erover gaat doen om er overheen te komen… Luister gewoon naar jezelf, dat is wat je ook gedaan hebt toen je deze beslissing nam. En haal af en toe een dikke knuffel bij iemand :)
Het meeste gebemoei is goed bedoeld, maar soms.. pff, word je moe van al die meningen. Jouw mening is gewoon waar je op af moet gaan. En life is short, dus als de liefde langs komt en je bent eraan toe: pakken wat je pakken kan!
Live your life :-), gewoon luisteren naar je eigen ik en dan doe je het vast goed!
Voor mijn part doe je nog een afscheidswip met P, hoor het vaak genoeg hoor, uitelkaar gaande stelletjes die nog een laatste wip doen voor ze echt definitief hun eigen weg gaan.
Wrom? Geen idee, heb ook geen idee wat voor gevoel dat moet geven maar goed als ze dat willen wie ben ik dan om te zeggen dat dat absoluut niet kan.
Ben trots op je hoe je je hierdoorheen slaat en hoe je helemaal zelf weer bezig bent om een nieuw bestaan op te bouwen!
Dikke kus van Honne.
Alles valt vanzelf op zijn plek…en dan voel je zelf wanneer alles weer kan en mag…
Ik ben na 10 jaar samen geweest te zijn sinds vanochtend officieël gescheiden…ik voel me vrij…wat een genot!
Mijn relatie is rond dezelfde tijd uitgegaan als bij jullie. Zo herkenbaar dit.
Maar: jij doet het goed meid!
Moet stiekem ook wel een beetje lachen. Achtien reacties die vertellen dat je vooral moet doen waar je zin in hebt, in een wereld waarin iedereen wel een denkbeeld heeft over hoe iets moet verlopen. Statistisch gezien bijna niet mogelijk ;)
Dit is het eerste stukje van je dat ik lees, en ik ben onder de indruk. Ik kan na recente ervaring alleen maar zeggen: volg je gevoel! En durf jezelf ook weer open te stellen als je jezelf hebt teruggevonden….en durf JA te blijven zeggen tegen de liefde, ookal lijkt dat misschien nu absurt! Alles komt goed, en zo niet, dan toch!