DOCHTER S., LUNA EN EEN TAARTENWORKSHOP

Je moet als moeder wat doen om je kind rustig en tevreden te houden. Ik vroeg K. om dochter S. en mij een workshop ’taarten bakken’ te geven, daar had ik zelf tenminste ook wat aan. Want je kan dan wel gaan tekenen of schilderen of knippen en plakken, maar dat doen ik al elke dag. En eigenlijk kan ik ook al heel goed taarten bakken, dus zo’n workshop is totally overbodig, want ik ben meer van het autodidact en wat boekjes en internet checken, maar K. had me verteld dat zij héél veel kekke bakspullen had. En bij de woorden ‘kekke bakspullen’ in combinatie met de woorden ‘héél veel’ was mijn hartje sneller gaan kloppen. Het hartje van K. was sneller gaan kloppen toen ze hoorde dat ik een knalroze Kitchenaid had die ze dan een keertje kon laten draaien. Dus het was een win-win-win-situatie voor K., dochter S. en mij! Een win-win-win-situatie die uiteindelijk wél 5 uur duurde. Want in het bakken van 3 taarten, het maken van de fondant en het uitrollen van die fondant en daarna het kleien en vormen van die fondant gaat veel tijd zitten. Heel veel tijd. Maar als je van die handige én kekke bakspulletjes hebt, dan wordt alles toch nog veel makkelijker gemaakt. Dus zo bakte ik een geweldige PloesiePoesie-taart en ondertussen maakte ik foto’s van alles, maar toen ik uiteindelijk klaar was met mijn eigen taart, was ik zo in m’n nopjes dat ik helemaal ben vergeten om foto’s te maken van de make-up-taart van dochter S. en de bloempot-taart van K. Of misschien ben ik toen gewoon lekker met een wijntje van een afstandje gaan kijken hoe dochter S. in de weer was met het draaien van fondantballetjes, het uitrollen van de fondant en het boetseren van make-up-kwastjes. Of heel misschien ben ik toen gaan afwassen, omdat de hele keuken onder de poedersuiker en cakekruimels zat. Want ik mag dan wel een slechte huisvrouw zijn; een schone keuken heb ik wél altijd. Ik was in ieder geval bezig met veel belangrijkere zaken dan alles fotograferen, want mijn taart was af en die was lekker toch de mooiste van allemaal! En ik denk dat dat het verschil is tussen fulltime-moeders en deeltijd-moeders, want de echte moeder van S. maakte thuis meteen een filmpje van de zelfgemaakte taart van S., zodat-ie toch nog ergens is vastgelegd voor het nageslacht. Maar dochter S. liet tijdens het maken van het filmpje weten dat ze het ‘echt gaaf’ had gevonden en dat ze het ‘heel gezellig’ had gehad. Ikzelf kon alleen maar denken aan het aanschaffen van zoveel mogelijk kekke bakspullen.