DE ALL YOU NEED IS LOVE KERSTSPECIAL
Kerstavond is geen kerstavond zonder de All You Need Is Love Kerstspecial! Kan ik me weken op verheugen. Lekker voor de televisie en dan huilen om al het moois dat liefde heet. Dus gisteren om 21.00 zat ik er helemaal klaar voor. Om er na een uurtje achter te komen dat de formule van het programma een beetje lijkt uitgewerkt. Want al waren kosten nog moeite gespaard om geliefden bij elkaar te brengen, ik heb er 2 uur lang geen traan om hoeven laten. Vooral studentikoze types werden richting New York gevlogen om daar hun partner weer te ontmoeten. Hoe lang heb je je vriend uit Nieuw Zeeland niet gezien?, vroeg Robert ten Brink. Ik heb hem bijna 5 maanden niet gezien, zei een meisje, en dat is lang. Heel lang. Lang? Lang? Dat is helemaal niet lang! Waar waren de bijstandsmoeders die tijdens een reisje naar Sri Lanka, dat ze wonnen door het oplossen van een kruiswoordraadsel bij 3 pakken koffie, de liefde van hun leven ontmoetten en nu al 4 jaar aan het sparen zijn om elkaar weer een keer te zien? Elkaar zo min mogelijk bellen om zo al het geld opzij te leggen om weer herenigd te worden? Elkaar elke week ellenlange brieven schrijven? Niks van dat al! Niks geen Sri Lankees die met de All You Need Is Love-bus naar Alphen aan den Rijn werd gebracht. Dit jaar alleen maar types die elkaar tijdens hun particuliere studie in het buitenland hadden ontmoet en elkaar toch zeker een paar maanden niet gezien hadden. Moeilijk! Moeilijk! Moeilijk! Maar zo kan ik het ook! Mijn partner P. is 4 maanden geleden een eigen bedrijf begonnen en ik heb hem al 4 maanden amper gezien. Zoals het er nu naar uit ziet zal dat in 2006 niet veranderen. Ik ga Robert meteen een brief schrijven. Zitten P. en ik volgend jaar met de kerst lekker in New York.
Ik vond de zangeres aan het einde toch wel genoeg om een paar tranen bij me los te trekken.
Nou, ik kreeg inderdaad waterige ogen toen die vader van de zangeres ‘I love you’ tussen het liedje door fluisterde… :-)
Daar wil ik het net over hebben! Die zangeres, dat koor, dat was slikken… emotisch kwamen bij ons los… herenigd met pa en moe. Ja een bovenste beste afsluiter. Verder geen traan gelaten, klopt.
Blijkbaar wat gemist… Wij hebben naar Stuart Little gekeken, gisteravond. Ook bie-zon-der emotioneel! Ehem… Zalige kerst allegaar!
Ik heb het niet gezien, maar misschien zijn al die mensen met een soortgelijk sri lanka verhaal wel uitgestorven? Bestaan ze niet meer en is daarmee eigenlijk ook het voortbestaan van All You Need Is Love uitgestorven? Misschien waren die studenten nog wel de besten die ertussen zaten en waren het verder alleen maar types die gratis ff naar Arua wilden? Je weet het nooit.. vraag het aan Robert?
’t was dan ook de allerlaatste, Robert stopt ermee.
(en hier waren de zangeres en haar vader idd ook de tranentrekker)
Ik had me zó verheugd op 2 uur huilen, dat ik dat ook maar gewoon gedaan heb. Zalig! De formule is zeker passé en de verhalen zijn ook niet meer zo zielig als vroeger, maar toch.. En inderdaad: de zangeres met haar twee ouders zorgden ervoor dat ik nog een half uurtje lekker heb door kunnen snikken ná het programma. Lief!
Tja,All you need is love…..ben lang geleden al opgehouden met kijken.
Het programma kon me nauwelijks ontroeren.
Vanmorgen vroeg een prachtige docu van J.Cousteau,over bultruggen,dat ontroerd me en daar kan ik bij janken,dat doe ik dan ook.
Ik wordt ondertussen niet goed van al die tranentrekkers.
Ik ben er mee gekapt………dat janken. Doe ik alleen nog bij ziekte en zeer.
Fijne kerst.
Ik hou de all you need is love formule maar in huiselijke kring. Dat gaf me meer emotie en was tenminste echt en niet gespeeld.
Die zangeres ja… De tranen biggelden ook over mijn wangen… En dan nog zó kunnen door zingen! Chapeau!!
hmm dus die ten Brinke is ook al niet meer wat ie geweest is…waar moet dat heen met deze wereld zucht………;)
Ik vond die 9 mnd zwangere vrouw met die vent van belize anders wel heel lief. Geen ont-zet-tend zielig verhaal maar paps is nu mooi wel bij de bevalling, das toch ook wat.
Jij en P. naar New York. Om zijn Amerikaanse kantoor te openen, welzeker. Jaja.
Ik ben in 99 al gestopt met kijken…
ik vond er ook geen reet aan, hoopte op een reallife bevalling, nee dus. maar de manilla-papa aan het einde maakte dat ik er toch weer een fijne kerstgedachte aan overgehouden heb.(grinnik).
Niet echt een boeiende uitzending deze keer.
Het ergst vond ik nog dat ene vrouwtje dat naar Kameroen was gegaan, en daar verliefd was geworden op een local.
Ze was 1,5 getrouwd toen ze wegging, haar man vond het niet leuk dat ze naar Kameroen wilde, maar zij had het gevoel dat “het moest”…
Doffe ellende vond ik het, kon het meelij gevoel met die arme man niet wegdrukken. Ik denk niet dat hij heeft zitten kijken…
Ik ben blij dat ik mijn kerst zonder ‘AYNIL’ kan vieren en mijn vriendin daarvan wist te overtuigen. Even zelf de liefde, veel lekkerder.
Zo ontzettend achterhaald, dat All You Need Is Love, typisch negentig. We laten een bus ‘buitenlanders’ overkomen, sluit de geliefdes maar in de armen, huilen en knuffelen maar. Robert ten B. is ‘passer’. Mijn advies: doorzappen!
Op kerstavond kun je in heel veel kroegen ook lekker sentimenteel zitten zuipen. Kun je janken, dronken worden en hoef je niet om de twintig minuten tien minuten reclame te kijken.