web analytics

Auteur: luna

PLOESIEPOESIE #039


Dit is Maxima, PloesiePoesie #039. De bloemen op het lijf van Maxima zijn gehaakt door mijn vriendin M%n uit Antwerpen waar Maxima is gaan wonen. Maxima houdt van rauwe haring, zeuren over het weer en tulpen. Meer foto’s en uitleg bij deze PloesiePoesie: klik.
Deze PloesiePoesie is dus niet te koop. Wel te koop voor € 37,90 zijn: klik. Voor speciale PloesiePoesie-opdrachten ben ik altijd in! Stuur dan even een mailtje.

0

LUNA OP DE FIETS IN ANTWERPEN

Als ik iets slecht trek, dan zijn het de toeristen in Amsterdam. Soms lijkt het alsof ik bij alles wat ik doe, al is het een pak melk bij de Albert Heijn halen, omringd ben door toeristen. Als ik ’s ochtends vanuit de keuken met een kopje koffie uit het raam staar zie ik de bussen op het parkeerterrein aan de Prins Hendrikkade staan. Lege bussen, klaar om busladingen vol toeristen weer naar huis te brengen. Of misschien eerst nog een tussenstop in Volendam. Of misschien eerder nog een nachtelijke sightseeing Amsterdam. Het zijn er altijd teveel. Te veel bussen. Te veel toeristen. Maar als de toeristen gewoon in die bussen zouden blijven zitten, of zich alleen maar zouden neervlijen op terrassen of in cafés of coffeeshops, dan denk ik dat ik er nog mee zou kunnen leven. Dan zou ik ze niet zo haten. Mijn haat begint als een toerist zich op een fiets begeeft. Want toeristen op een fiets zijn een gevaar op de weg. Nu was ik het afgelopen weekend bij vriendin M%n in Antwerpen. En het leek haar een goed plan om op de fiets naar de stoffenwinkel te gaan. En toen zij dat opperde, toen leek het mij ook best een goed idee. Ik ben immers een door de wol geverfde Amsterdamse fietser, dus dat Antwerpen, dat ging mij ook best wel lukken. Maar niet dus. Fietsen, op een onbekende fiets, door een onbekende stad, is eng. Dat is verschrikkelijk eng. Dat is met samengeknepen vuisten aan het stuur hopen dat er niets gebeurt. En met je blik op oneindig, of eerder met mijn blik op de rug van de fietsende M%n voor mij, gewoon maar gaan en hopen dat je niet omver gereden wordt of met je band in een tramrails rijdt en dan alle tandjes eruit. Ik was zeer opgelucht toen ik 2 uur later, inclusief kekke Antwerpse stofjes weer bij M%n thuis op de bank zat na te trillen. Ik besloot meteen: ik ga nooit meer op een fiets door een grote stad die ik niet ken. “Dus nu heb je zeker wel iets meer respect voor de toeristen als ze door Amsterdam fietsen?”, vroeg partner P. gisteren. “Echt niet!”, zei ik, “echt niet. “Nu weet ik helemaal zeker dat het verboden zou moeten worden, die hele fietsen-verhuur-business hier.”

30

PLOESIEPOESIE #038


Dit is Melvin, PloesiePoesie #038. Melvin is 36 centimeter hoog en ultra-relaxt. Hij slaapt veel, houdt van afhaal-voedsel en bier. Meer foto’s en uitleg bij deze PloesiePoesie: klik.
Te koop voor 37,90 euro: klik. Overmaken op mijn girorekening of ophalen in mijn atelier in Amsterdam kan natuurlijk ook. Gezellig! Stuur dan een mailtje.

0

MISS MEOW HEEFT ‘T GEWELDIG


Miss Meow is gearriveerd in haar nieuwe huis bij M. en aan de foto te zien heeft ze het ontzettend naar haar zin!

3

TON WAS JARIG

Ook Ton mag zich sinds kort een Lustrum Logger noemen! Hoera! En Ton is een échte logger! Zonder stoppen! En dat al 5 jaar. En vooral: Ton wordt veel te weinig gelezen. Dat vooral.
www.zijperspace.nl

1

PLOESIEPOESIE #037


Dit is Esteban, PloesiePoesie #037. Ik maakte hem voor mijn vriendin C. die hem weer gaf aan onze vriendin H. als een cadeautje. Vriendin H. mist haar vriendje in Cuba heel erg en Esteban hoopt haar een beetje te kunnen troosten met zijn Latin lover-kwaliteiten. Esteban is verder heel gezellig en houdt van sigaren en rum. Meer foto’s en uitleg bij deze PloesiePoesie: klik.
Deze PloesiePoesie is dus niet te koop. Wel te koop voor € 37,90 zijn: klik. Voor speciale PloesiePoesie-opdrachten ben ik altijd in! Stuur dan even een mailtje.

3

PLOESIEPOESIE #036


Dit is Peggy Sue, PloesiePoesie #036. Peggy Sue is 36 centimeter hoog, houdt van milkshake met een rietje, kauwgombellen blazen en hot dogs. Meer foto’s en uitleg bij deze PloesiePoesie: klik.
Te koop voor 37,90 euro: klik. Overmaken op mijn girorekening of ophalen in mijn atelier in Amsterdam kan natuurlijk ook. Gezellig! Stuur dan een mailtje.

4

PLOESIEPOESIE #035


Dit is Tina, PloesiePoesie #035. Tina is 36 centimeter hoog, houdt van een dierentuinbezoek, stamt af van een Indiase tijger en poetst graag haar tanden. Meer foto’s en uitleg bij deze PloesiePoesie: klik.
Tina is verkocht!!! En ook Tina gaat in Parijs wonen!

0

LEUKE DINGEN DOEN WORDT ZWAAR OVERSCHAT

“Liefje, zal ik ergens reserveren om te gaan eten met je verjaardag?”, vroeg ik partner P. afgelopen zondag. Hoefde niet. We zouden wel zien, vond hij. Misschien had hij wel geen tijd. “Okay”, zei ik. Maar toen hij gisteren jarig was en bleek dat hij wél tijd zou hebben die avond, vroeg ik het nog maar een keertje: “Liefje, zal ik ergens reserveren voor vanavond?” Nee, hoefde nog steeds niet. “We kunnen ook naar de film dan?”, vroeg ik. Nee, want die avond kwam ook C.S.I. op de televisie. Wilde hij graag zien. “Okay, dus eigenlijk wil je het liefste thuis blijven?”, vroeg ik. “We zien wel”, zei hij. “Okay dan”, zei ik, “wat jij wil, het is jouw verjaardag.” Dus ik had mij volledig ingesteld op een avondje thuis. Partner P. had nog ergens een vergadering en ik zat een boekje te lezen op de bank. Tot mijn telefoon ging om 19.45. “Liefje”, zei partner P., “wat gaan we doen vanavond?” “Wat gaan we doen?”, vroeg ik. “Jij wilde thuisblijven. Ik zit op de bank.” “Zullen we uit eten gaan?”, vroeg hij. “Jesus, jij wilde thuisblijven vanavond, ik vraag al een paar dagen of ik ergens moet reserveren!!” “Ja, ik dacht ik doe eens iets spontaans”, zei hij. “Ja, dat kan je mij niet aandoen met m’n dwangneurotische toestand”, zei ik. “Ik wil van tevoren weten waar ik aan toe ben. Ik hou niet van spontaniteit.” “En vrouwen willen altijd dat mannen spontaan doen”, riep hij. “Zullen we dan naar de film? We hebben nog die kortingsbonnen van de Albert Heijn.” “Maar jij wilde C.S.I. zien”, riep ik, “en dat begint over 3 kwartier. Je maakt me helemaal gek met dat op en neer van keuzes. Zeg gewoon wat je wil.” “Ik wil wat jij wil”, zei hij. “Ga jij eerst maar eens bedenken wat jij wil”, zei ik, “en bel me dan maar terug.” Dus een half uur later zaten wij in een restaurant waar het zo heet was dat het eten amper smaakte. “P., ik heb het heet”, zei ik, “ik wil hier weg.” “Ik wil ook naar huis liefje, het is hier veel te benauwd”, zei P. opgelucht. En nadat we de rekening betaald hadden kwam P. tot de conclusie dat hij toch het allerliefste bij mij thuis zelfgemaakte aardappelpuree had gegeten.

25

PLOESIEPOESIE #034


Dit is Patsy, PloesiePoesie #034. Ik maakte haar als cadeautje voor mijn vriendin S.! Patsy houdt van veel rosé, mosselen, uitgaan en is bang voor spinnen. Meer foto’s en uitleg bij deze PloesiePoesie: klik.
Deze PloesiePoesie is dus niet te koop. Wel te koop voor € 37,90 zijn: klik. Voor speciale PloesiePoesie-opdrachten ben ik altijd in! Stuur dan even een mailtje.

1