Maandelijks archief februari 2005

Een jaar geleden werd ik wakker zonder navelpiercing. Uit de krassen rond mijn navel, Bruce Lee’s fascinatie voor balletjes en zijn voorkeur voor slapen onder het dekbed trok ik de meest voor de hand liggende conclusie. En omdat ik het balletje niet meer terug kon vinden, besloot ik de navelpiercing dicht te laten groeien. Maar tijdens zo’n Kamasutra-weekend krijg je een overdosis chirurgisch staal te verwerken. En dan gaat het toch weer kriebelen. Dus daar, ten midden van de duizenden gepiercete bezoekers, kwam ik op het idee om mijn navel ook weer te piercen. Het leek mij zelfs een uitermate geschikt moment! Dus ik kocht een piercing, verdween piercingloos richting toiletten om daarna gepierced weer terug te komen. Luna bleek autodidact piercer, want ik voelde er bijna niets van. Maar toen ik zondagnacht thuiskwam en uitgeput bij P. kwam liggen piepte ik dat hij uit moest kijken voor m’n navelpiercing. “Heb je ‘m er weer ingedaan dan?”, vroeg hij. “Ja, gewoon even m’n tanden op elkaar en goed hard doorduwen. Het is alleen een beetje gevoelig nu”, zei ik. “Meisje, ben je eigenlijk niet te oud voor zo’n navelpiercing?”, vroeg hij. “Wát zeg je?”, vroeg ik. “Nou, ik bedoel, je wordt toch 30 dit jaar, ben je dan niet een beetje te oud voor dat soort dingen”, zei hij. Hij zei het echt en ik had het goed gehoord. Hij gebruikte de woorden ’30’ en ‘te oud’ in 1 zin. In 1 zin! En dat moest ik allemaal maar gewoon pikken! De schoft! Ik dacht na over een spitsvondig antwoord. Iets wat hem zou doen trillen van angst. Een antwoord dat hem zou doen beseffen mij nooit, maar dan ook nooit meer, te oud voor iets te vinden. Maar er kwam niets. Mijn gedachten bleven blanco. Ik dacht even aan; “Als jij dat vindt, dan ben je misschien wel te oud voor mij.” Maar die was te makkelijk en te flauw. Het enige dat ik mompelde was: “Nou, ik hou ‘m lekker toch in tot ik 80 ben.” En hij mocht aan z’n eigen kant van het bed slapen.

Deze Kamasutra-beurs stond onze FOXY-fotostudio naast een standje met een gele tandartsstoel die uiteindelijk een neukstoel bleek te zijn. Een ‘Dream Love Chair’ om precies te zijn. “Wil jij er niet even op?”, vroeg de jongen die bij de stand hoorde. “Echt niet”, zei ik. Ik had al een paar keer stiekem van een afstandje gekeken hoe de stoel gedemonstreerd werd en het is niet mijn idee van een feestje om door een demonstratie-mannetje in allerlei posities gezet te worden en dan ook nog eens een trillende plaat tussen m’n benen te hebben. Je weet immers maar nooit waar dat soort dingen toe leiden. “Nee, maar je moet echt even dichterbij komen staan”, zei de neukstoel-jongen en hij trok me mee zijn stand in. “Moet je kijken”, zei hij en wees richting het meisje op de neukstoel. “Nu lacht ze nog, omdat ze denkt dat het allemaal een grapje is, maar straks merkt ze dat die stoel echt werkt!” Het meisje werd voorover gelegd op de stoel en een demonstratie-mannetje duwde op een knopje. “Zie je! Ze gaat helemaal met haar ogen draaien”, zei de neukstoel-jongen. Verrek, hij had gelijk. Het meisje ging er eens goed relaxt voor liggen en de neukstoel-jongen vertelde ondertussen over de werking van dit briljante apparaat. Nog geen minuut later stapte het meisje, klaargekomen en wel, van de stoel af. “Dat gebeurt hier de hele tijd”, zei de neukstoel-jongen, “ze krijgen hier bij bosjes een orgasme.” Met open mond staarde ik hem aan. “Wil je er echt niet even op?”, vroeg hij nog een keer. “Ja, en dan kom ik straks klaar op die stoel van jou en het eerste wat ik dan zie zijn al die beursbezoekers!”, zei ik. “Ik kan wel 100 andere dingen verzinnen die ik als eerste wil zien als ik m’n ogen opendoe na een orgasme!” Luna heeft dit weekend een grens ontdekt! Ik hou niet van pottenkijkers. Maar achteraf heb ik enorme spijt dat ik die stoel niet heb geprobeerd. De volgende keer, tijdens de Kamasutra-beurs in Rijswijk, ben ik de eerste die erop ligt.
www.dreamlovechair.nl
www.chique-erotique.nl