Maandelijks archief juli 2003

Vrijdag zaten trapbouwer B., trapbouwer P., partner P. en ik aan tafel met een paar blikken bier en een paar bakken Chinees. “Women are strange”, zei de Engelse trapbouwer P. “Mijn vrouw is altijd 1 week per maand niet te genieten. Constant riep ze dat ik haar op die momenten gewoon zou moeten vasthouden en zeggen dat ik van haar houd. Dus ik dacht vorige maand, toen het weer zover was; laat ik haar eens blij maken en haar een knuffel geven en zeggen dat ik van haar houd. Begint ze ineens te schreeuwen: ‘Get off of me!!!!’ Ik snap er niks van.” Ik verslikte me bijna in m’n rijst. Mijn partner P. had namelijk precies hetzelfde verhaal kunnen vertellen. Als ik chagrijnig ben, dan is het laatste wat P. bij mij moet flikken me knuffelen en zeggen dat-ie van me houdt. “Laat me met rust”, roep ik dan. “Ja, maar liefje, je bent toch niet boos op mij?”, vraagt hij dan verschrikt. “Nee, ik ben gewoon compleet over de pis, op alles, op het hele leven, ik ben chagrijnig en niets kan daar wat aan veranderen”, is meestal mijn antwoord. “Jesus, ik mag je toch wel een kus geven?” Nee. Dat mag dus niet. Eigenlijk moet hij me dan met rust laten. Maar dat is ook weer niet goed, want als hij zo stil mogelijk op de bank gaat liggen televisie kijken, dan vind ik dat hij me moet komen helpen met koken. En als hij me dan komt helpen, dan schilt hij de aardappels weer op zo’n manier dat-ie de vitaminen weggooit. Compleet waardeloos, die kerel van mij! Hij doet het nooit goed! Hij doet alles fout! Maar op die momenten kan hij eigenlijk onmogelijk iets wél goed doen. En dat weet ik. En dat weet hij. Maar het ergste is, dat hij me dan begint uit te lachen en zegt dat ik niet reëel ben. En dan schudt hij me net zolang door elkaar tot ik hem herhaal: “Ik ben niet reëel.” Dat is nog het ergste. Toegeven dat hij gelijk heeft. En dan word ik daar weer chagrijnig van.

En ineens wist ik het. Ik moet weer gaan roken. Ik heb 10 maanden niet gerookt en ik heb me constant opgefokt gevoeld. Niet thuis. Niet op m’n plaats. Niet mijn draai gevonden. Vooral geen rust gevonden. Mezelf geen rust gegund. Hoe nep die 5 minuten rookpauze ook zijn, hoeveel opgefokter je uiteindelijk wordt van wél een sigaretje roken, het kan me niet meer boeien. Ik weet dat een sigaret een nep-rustig-gevoel geeft. Dat het niet goed is voor mijn lichaam. Dat ik eerder doodga. Dat het vies is. Dat het slecht is. Fuck dat. Fuck dat allemaal. Ik ga een pakje sigaretten halen. Dat dacht ik een kwartier geleden. Ik woon naast een sigarettenboer. “Een pakje gauiloses rood alsjeblieft”, zei ik. En ik genoot ervan. Ik genoot van het uitspreken van het woord ‘gauloises’. Alsof ik op vakantie was in Frankrijk. Een melancholisch gevoel kwam over me toen ik het pakje in m’n handen had. Het plastic was geil. Een jaaaaa-ik-ga-lekker-iets-heel-stouts-doen-gevoel. Ik ga lekker weer een sigaretje roken en ik heb er zin in. Ik scheurde het plastic van het pakje, rook het tabak en kwijlde van de gedachte dat binnen enkele seconden een sigaret op zou steken. Het moest een mooi moment zijn. Eentje die ik zou herinneren. Ik ging op het kookeiland zitten. Asbak ernaast. Ik keek door het raam en 20 meter voor mij lag 1 van de drukste straten van Amsterdam. Fuck, wat een huis hebben P. en ik, dacht ik en nam mijn eerste trekje. En hij was smerig, en het trekje daarna ook. En eigenlijk de hele sigaret. Maar, fuck, eigenlijk was-ie fantastisch. Hij was lekker. Ik had ‘m nodig. Ik heb het goed. P. en ik hebben het samen goed. Het leven is mooi. Maar of ik hierna nog een sigaret neem valt te bezien.

Koffie, koffie, ik moet koffie. Ik moet de katten voeren. Tellen. 1, 2, 3, 4. Check. Vanavond komt nummer 5. Koffie. Boodschappen doen. Goedkoop, niet naar de Albert Heijn. Slechte huisvrouw. Kattenbakken nog verschonen. Schrijven voor FOXY. Straks. Snel. Fiets. Fietspomp kopen. Trap wordt mooi, heel mooi. Bruce Lee is leuk. Hij is toch niet ziek? Dikke buik, te veel gegeten. Aaien. Vrijdag naar dierenarts. Inenten. Brief schrijven. Sturen. Postzegels kopen. Vanavond berging inruimen. Rotzooi. Ik word gek. Ik heb het te druk. Mamma bellen. Ongesteld. Tampons kopen. Pilstrip is op. Apotheek. Dokter bellen. Kan ook volgende week. Ik wil rust. Laat me met rust. Kut telefoon. Niet opnemen. Negeren, dan gaat het vanzelf over. Ga weg! Ga weg! Jeuk. Muggenbulten. Negeren. Jeuk moet je ook negeren, dan gaat het vanzelf over. Krabben. Lekker! Lekker! Krabben. Vanavond een stacker erin en dan doorwerken. Drugs. Stofzuigen. Met 4 katten moet je veel stofzuigen. Ik wil een boerderij met geiten en nog meer katten. Eieren rapen ’s ochtends. Laat me met rust! Postbode. Geen post. Kut. Mamma foto van Bruce Lee sturen. In dagboek schrijven. Foto’s uitprinten. Log schrijven. Niet te veel nadenken. Komt P. vanavond thuis eten? Bellen. Knippen en plakken. Telefoons uit. Muziekje aan. Schrijven voor FOXY, moet schrijven. Moet af. Drukdrukdruk. Moet koffie. Wil niks. Wil helemaal niks. Wil liggen. Liggen op bed. De hele dag. Jeuk. Krabben. Katten aaien. Dit huis komt nooit meer af. Verkopen. Later verkopen. Eerst die trap af. Honger. Soep maken. Koffie, koffie. Neem maar een wijntje. Daar word je rustig van.