web analytics

11

‘HI FRIENDS!’

Ik kreeg een mailtje. Uit China. ‘Hi Friends! We are iidea Creativity Design Magazine, the first creativity design magazine in the mainland of China. Issued monthly. (…). We are interested in your work and want to introduce, could you sent some images and introductions? We also want to have an e-mail interview for you. After we use your information, we will send our magazine for you!’ Bij het mailtje zaten wat voorbeelden van pagina’s uit hun magazine en ik was helemaal extatisch! De PloesiePoesies in een Chinees design magazine! Dus ik mailde meteen terug: ‘I would love to be featured in your magazine! Wow! China! That’s cool! You can send me the questions for the interview and I will answer them! In the meanwhile I will gather some nice pictures of my work (I guess you need pictures of my look-a-like cats?). Please let me know!’ Een dag later krijg ik het volgende mailtje: ‘hi friends, i am lucy,thank you for reply and send you picture to me.i hope you can send you me picture to our ftp (en dan hier de inlogcodes) thank you very much.’ Ehm! Okay! Daar moest ik even over nadenken. Ik vertrouwde het hele zaakje ineens niet meer zo. Ftp-en naar een wildvreemde server? Kon dat geen gevaar voor mijn pc? Dat er ineens allerlei poorten openstonden? Ik besloot het de enige echte übernerd te vragen die ik vertrouwde en hij vertelde dat het geen kwaad kon om .jpg’s te uploaden. Fijn! Maar ik vond het handig om toch eerst even 3 .jpg’s van look-a-like PloesiePoesies via de gewone mail naar Lucy te sturen om te vragen of dit is wat ze bedoelt. Het antwoord: ‘hi friends, i am lucy,thank you for reply ,i want pictures,so please bother you to send me about 20 images,thank you very much.’ Eh? En nu? Wat wil ze nou? Blijkbaar leest Lucy mijn mail niet eens, maar kijkt ze alleen naar de bijlagen. Ik besluit 40 .jpg’s te uploaden naar hun server en ik stuur Lucy weer een mailtje. Met als antwoord:’ hi friends, i am lucy,sorry to bother you,i think it is not enough,i have told you that i need about 20pictures,so please send me more,ok?sorry to disturb you.have a nice day.’ En deze e-mailwisseling ging zo een paar dagen door. Na een week van totally lost in translation-zijn kreeg ik het mailtje: hi friends, i am lucy,thank you very much. Maar iets in mij zegt dat ik nooit meer iets van Lucy zal horen.

Dit vind je misschien ook leuk...

11 reacties

  1. Michiel schreef:

    O-o. Je weet dat chinezen echt alles kopieren en lak hebben patenten en copyright? Ik ben bang dat je ze heul veul ideeen hebt gegeven voor cheape ploesiepoesies…

  2. Jan schreef:

    En vanaf volgende week liggen jou eigense ploesieploesies voor weinig bij Bart Smit….

  3. Luna schreef:

    Hahaha, nou, dat zal zo’n vaart niet lopen, denk ik dan… Alles wat ik maak is uniek… dat valt niet echt te massa-produceren… Maar ja, het zou zomaar kunnen natuurlijk… maar dan alleen qua vorm… want een look-a-like kopiëren, dat zie ik niet gebeuren… op zich wel weer geinig; dan wordt het een kopie van een kopie van een kat :-)

  4. Seriouzz schreef:

    Zou de Chinese winkels op de Zeedijk extra in de gaten houden!

  5. Chantal schreef:

    En is er geen beter compliment dan gekopieerd te worden?!

  6. jealine schreef:

    Luna!! beetje naief.

    En geloof me, het kan dan wel een compliment zijn. Maar dat is maar van heeeeeeeeele korte duur!!
    Maar je blijft een uberschatje!

    Ben ik een uitzondering dat ik vanuit een reflex dat soort mailtjes een shift delete geef?

  7. Luna schreef:

    Yep, misschien een beetje dom, maar aan de andere kant; alle foto’s van de PloesiePoesies e.d. kunnen ook gewoon van de PloesiePoesie-site afgehaald worden, dus mocht iemand willen gaan copy-catten, dan kan dat sowieso… Maar hun eerste mailtje kwam echt heel ‘genuine’ over… :-)
    Ik blijf bij 1 van mijn favoriete uitspraken van Paul Arden: ‘Give away everything you know, and more will come back to you…’

  8. Julia B. schreef:

    Dat is dan weer wel een briljante woordspeling: copy-catten :-)

  9. Dianne schreef:

    Hoi Luna, Ik heb via mijn werk als PR medewerker van een groot architectenbureau vaak te maken met slecht engels sprekende Chinezen die nooit zeggen wat ze nou willen. Maar het leuke is dat drie kwart jaar later er toch vaak leuke publicaties in mijn brievenbus vallen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *