MET EEN PAPJE
Wanneer ik bij m’n ouders binnenloop om 16:00 ruikt het vertrouwd. Naar thuis. Naar aardappels, groente, vlees. Naar vroeger. Naar toen ik nog thuis woonde. Naar altijd eten om 16:30. Naar de tafel voor 3 gedekt. Naar een wit met blauw, door mijn oma geborduurd tafelkleed. Naar 3 schaaltjes yoghurt met Roosvicee als toetje naast de borden.
Maar de tafel is voor 2 gedekt.
En mijn vader is aan het koken.
Vroeger kookte m’n moeder.
Alleen.
En met een schort om.
M’n vader op een stoel erbij. Even de dag doornemen. Hij soms een biertje erbij. Zij soms een wijntje erbij. En heel lang geleden ook nog een sigaretje erbij.
Ik hoefde nooit te koken. Nooit mee te helpen. Ook niet met afwassen. Ook niet met afdrogen.
M’n vader trouwens ook niet.
Sinds m’n moeder 6 jaar geleden uit het ziekenhuis weer thuis kwam hebben m’n ouders altijd samen gekookt en afgewassen. Of misschien moet ik het zo zeggen; m’n moeder heeft mijn vader verteld hoe hij het moest doen en gekeken of hij het wel goed deed. Ze realiseerde zich dat ze hem al die getrouwde jaren toch wel heel erg verwend had en dat het belangrijk was dat hij voor zichzelf zou kunnen zorgen en niet teveel op mij moest gaan leunen, ooit. In de jaren dat ze het weer zelf kon heeft ze alles weer zoveel mogelijk zelf gedaan, maar m’n vader hielp inmiddels altijd met afwassen en hij bleek zeer goed aardappels te kunnen schillen.
Maar ze kan het nu allemaal niet meer zelf.
Ze is moe.
Ze is op.
Onlangs heeft m’n vader m’n moeders recept voor witlof van haar geleerd: “Want als ze er niet meer is, ja, dan wil ik dat toch ook wel een keertje zelf eten, want ik vind het gewoon heel lekker zoals je moeder ‘m klaarmaakt.”
Gisteren maakte hij witlof voor hen samen.
Hij dekte keurig de tafel voor 2.
M’n moeder at niet veel.
En hij deed de afwas daarna in z’n eentje.
Dit raakt! Klinkt als….. gaat niet lang meer duren.
Knuffel elkaar nog zolang als er nog tijd is, verd…. ik zou spontaan weer bij mijn ouders in willen wonen om nog zoveel mogelijk samen te kunnen zijn.
Sterkte allemaal!
Ach meisje toch…wat een verdriet. ❤
Hele dikke knuffels voor jullie allemaal. Heel veel liefde en kracht en vooral nog zoveel mogelijk mooie momenten met elkaar ..😢💞
Wat verdrietig, hou elkaar maar goed vast, dikke knuffel
En in elke zin proef je de liefde…. die allesomvattende liefde voor elkaar… en voor haar….
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Zoveel verdriet. Maar nóg meer liefde. Sterkte
Leef heel erg met je mee , je bent een KANJER .
Liefde. Verdriet. Zwaar. Kippenvel.
Riet. Piet. Jij hun kind.
Witlof ‘with love”!
Ach, wat verdrietig om te lezen. En tegelijk zoveel warmte en liefde. Veel sterkte en liefde samen.
<3
He bah. Wat naar… En ook wat mooi. Wat een prachtig voorbeeld van in voor- en tegenspoed, liefde die zich in kleine dingen van het huishouden uit. Sterkte samen.
Klinkt alsof het niet goed gaat met Riet. Veel sterkte voor jullie allemaal
❤❤❤ Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd…
a fineoffering
Are you in?
https://drive.google.com/file/d/1OrRzY6F6nwI7QvkqIHDvzmDhTwVXW8OE/preview
Wat een verdriet voor jullie. Heel veel sterkte!
Een bijzonder fijne band hebben jullie.
Het ontroert me zeer, veel sterkte jullie.
Heel erg veel sterkte en kracht toegewenst.
Tranen in mijn ogen – veel liefs voor jullie allemaal x
Een bijzonder mooi blog. Bijzonder mooie mensen. Verdriet Liefde Alles.
Wat een mooie blog. Tranen in mn ogen. Uit iedere zin spreekt liefde. Heel veel sterkte voor jullie en al ken ik haar niet, een dikke knuffel voor Riet X
Ik wens je kracht. Nog meer kracht dan je al hebt.
Zo dat komt binnen.
Is meer net alsof ik middenin zit weer.
Heb ook zoiets meegemaakt en je wordt er niet vrolijker van.
Geniet van iedereen zolang het kan en pluk de dag zolang het kan
Ik heb al vaker gereageerd dat ik dit zo goed herken. Het vliegt je af en toe naar de keel, als je denkt aan wat je staat te wachten. Ben jij trouwens ook enig kind?
Heel veel sterkte voor jullie allemaal.
Heel aangrijpend dit. Ik weet wat je doormaakt en wens je superveel sterkte! 😘
Oh wat moeilijk dit, en aangrijpend. En fijn dat je er kunt zijn, maar ook verdrietig.
Zo’n laatste tijd. Zo mooi. Zo lelijk. Zo akelig en zo fijn. Zoveel gevoelens.
Sterkte!!
❤️❤️
Veel liefde voor jullie!
Kippevel bij het lezen.
Sterkte!
En nog een keer overnieuw volwassen worden, doe rustig aan en hou van ze nu het nog kan.
Sterk beeld, komt recht in m’n hart binnen. Jullie zijn in mijn gedachten.
Slik!
Sterkte
Als ik dan ’s nachts in m’n bedje lig te woelen en me zorgen maak over van alles en nog wat, dan troost ik me met de gedachte dat het voor je lieve moeder een geruststellende gedachte zal zijn dat haar dochter de leukste en de beste is die je je kan wensen en gelukkig in de buurt woont zodat als ze er niet meer is, er iemand zal zijn die een beetje op de leukste en beste vader kan passen en af en toe voor hem kan koken in ruil voor een wekelijkse croissant voor Nina.
Tranen.
Een hele dikke knuffel voor jou, leun op de mensen om je heen, je hoeft dit niet alleen te doen!
liefs x
Brok in de keel.
Hele dikke knuffel voor jullie.
Tranen met tuiten… Het gevoel, het beeld wat je beschrijft…. Zo herkenbaar…. Dikke knuffel, Mireille
Hoe is het nu met jullie?
Ik ben zo geraakt door hoe je dit schrijft! Het hakt er in en het is toch zo lief. X
Mooi geschreven, ik ben benieuwd hoe het met jullie gaat.