LUNA WIL EVEN PRATEN

“Liefje”, zeg ik tegen P., “ik wil even met je praten.” Ik ga naast hem op de bank zitten en ik zie z’n blik iets verstarren. Ik weet dat hij nu denkt; Jesus, moet dat nu? Op een zondag? ‘Studio Sport’ begint zo en er zijn een paar wedstrijden die ik graag wil zien, maar als zij eenmaal begint met zeiken dan ben ik morgen nog niet klaar. Het is een lieve vrouw, want het is de mijne, maar haar timing om me op m’n fouten te wijzen zuigt big time. Hij geeft het enige juiste antwoord: “Tuurlijk liefje, wat is er?” En hij gaat rechtop zitten. “Nou, weet je”, begin ik, ”zou je misschien voortaan als je opruimt, of als je dingen wegzet in het washok, het dan niet allemaal voor de deur kunnen zetten?” Hij kijkt me vragend aan. “Ja, want als ik dan bij de wasmachine wil”, ga ik verder, “dan moet ik eerst allerlei dingen aan de kant zetten, zoals de stofzuiger en de strijkplank.” Zo, dat is eruit. “Is dat alles?”, vraagt P., “is dat alles?” “Eh, ja”, zeg ik. “Jesus!”, zegt P., “Als normale vrouwen komen met een ‘ik wil even met je praten’, dan is dat minstens omdat ze al maanden worden gebeft door de buurman, of omdat ze weer bij hun moeder willen gaan wonen! Of omdat ze hun man ervan verdenken al een jaar een affaire te hebben met het meisje van de patatzaak. Een ‘ik wil even met je praten’ is bedoeld voor serieuze zaken, niet om te vragen of ik het paadje naar de wasmachine voor je vrij wil houden! Het is zondag, we hebben allebei een vrije dag, je hebt uit een legio aan onderwerpen te kiezen om over te praten en jij kiest ervoor om over het paadje naar de wasmachine te beginnen?” Hier moet ik even over nadenken. Maar ik ben het er niet mee eens. Denk ik. “Neehee”, zeg ik, “ik wil graag dat ik rechtstreeks naar de wasmachine kan lopen.” ‘Meisje, er zijn veel belangrijkere dingen om over te praten dan het paadje naar de wasmachine! Wees blij dat ik de stofzuiger niet gewoon in de woonkamer laat staan, maar terugzet in het washok! En als het jou gelukkig maakt, dan zal ik ‘m een stukje verder weg zetten.” “Nou, dan zijn we er toch uit?”, zeg ik. “Liefje, meisje, kom op, voor dit soort gesprekken zijn wij toch veel te intelligent?”, zegt hij. “Oh ja?”, vraag ik en daar had ik graag nog even over verder gepraat. Maar toen begon ‘Studio Sport’.