LUNA VERLANGT NAAR EEN BURN-OUT
Toen m’n moeder vorig jaar ziek werd dacht ik dat er wel even bij te doen. Als ze dood zou gaan, dan zou ik daar mee om kunnen gaan en als ze permanent thuis verzorgd zou moeten worden, dan had ik dat ook met gemak aangekund. Drie keer per dag naar het ziekenhuis? Was geen probleem! Elke dag voor zowel haar als m’n eigen gezin koken? Deed ik even! En ik maakte wat iedereen lekker vond, al was dat verschillend. M’n vaders naderende ontslag? Ah, joh, dat moesten we niet als last zien! Het was dan wel kut, maar daar konden we mee omgaan toch? Om de 2 weken naar de Arbo-dienst, om de 2 weken naar de huisarts, gesprekken met de werkgever, gesprekken met een arbeidsrechtadvocaat en tussendoor ook nog even zorgen dat mijn moeder de zorg zou krijgen die ze verdient door te bellen met diverse instanties? Ik kon het allemaal en ik deed het allemaal. En ik deed het goed! Dat ik tussendoor de PloesiePoesie-shop moest sluiten, dat zag ik als een uitdaging om aan nieuwe dingen te beginnen. En dat we tussendoor ook nog eens gingen verhuizen, dat was fantastisch, want we gingen toch naar een groter huis? En ik zou in dat nieuwe huis toch niet alleen meer ruimte hebben voor een eigen atelier op zolder, maar ook dochter S. en oppasmeisje M. konden een eigen kamer krijgen en we hadden een grotere, mooiere tuin en ik zou dichter bij m’n ouders komen te wonen, dus eigenlijk alleen maar positieve dingen toch? En het is ook allemaal positief. Nu. Maar ik merk dat vorig jaar een enorme impact op me heeft gehad. Zowel geestelijk als lichamelijk. Maar ik ben het type niet om in te storten. Ook omdat ik gewoonweg niet kán instorten. Als ik niet werk, krijg ik geen geld. Zo simpel is het. Ik heb nooit een arbeidsongeschiktheidsverzekering voor ZZP’ers afgesloten en ja, dat had ik moeten doen, maar ja, ik moest ook andere rekeningen betalen. Dus soms verlang ik naar een gewone baan van 9 tot 5, what a way to make a living, puur en alleen om het feit dat ik dan nu heerlijk, doorbetaald, met een burn-out thuis had kunnen zitten. Een half jaar op de bank of in bed om bij te komen van alle ellende. Lijkt me fantastisch. Meer dan 12 uur slapen per dag onder het genot van een Oxazepammetje. En voor alle types die nu gaan lopen zeuren dat ik niet weet wat het is om een burn-out te hebben en dat als ik er eentje zou hebben dat ik dan wel anders zou praten, want een burn-out is dus echt geen pretje en die gun je niemand, wil ik graag zeggen; fuck you, ik doe een moord voor een doorbetaalde burn-out! Agressie is trouwens ook 1 van de symptomen van een burn-out.
Herkenbaar. Logisch dat dit alles een grote impact op je heeft (gehad). En dan klinkt een burn-out wel verleidelijk, zou je geen ZZP’er zijn.
Toch, elke maand verder is meer herstel. En je passies zijn uiteindelijk heel erg waardevol. Iets om nooit te vergeten…
Meid ik gun jou echt een ENORME burnout….hou vol en sterkte in de strijd.
Heel begrijpelijk, ook voor buffelaars is er een grens. Kalm aan!
Ps: je vergeet nog dat je tussen de bedrijven door ook nog honderdduuzend speeltjes test en onze consumentenbond bent, da’s ook werk!
Nu ik terugkijk op mijn eigen burnout besef ik me eigenlijk wat een enorme bofkont ik eigenlijk ben geweest.
Als je het al niet hebt gedaan is het nu tijd om je te gaan verdiepen in het Broodfonds. Een vriend betaalde 1000 Euro per maand aan een arbeidsongeschikheidsverzekering als ZZP-er. Het Broodfonds is een groep van 50 mensen die gezamenlijk een lid van de groep betalen als deze ziek word. 50 x 20 Euro = 1000 Euro om rond te komen. Stel dat er drie ziek zijn, dan heb je maar 60 Euro te betalen per maand. In het geval van mijn vriend kan hij dan makkelijk 400 sparen per maand en is goedkoper uit. Geen geld naar aandeelhouders, dure kantoren en directies want dat zijn jullie zelf. Ideaal toch? Ik zou het fijne ervan uitzoeken als ik jou was, het is de moeite waard. Ik zag dit in VPRO tegenlicht twee weken geleden.
Ik snap je helemaal!
Zoals ik elders ook zei, het is crisis en dan durven mensen zich ook amper ziek te melden uit angst daarna hun baan kwijt te raken. Of ze zitten thuis zich daar druk over te maken, wat niet erg bijdraagt aan herstel van een burn-out.
Hoop dat je hier en daar toch wat rust vindt om bij te komen en je zeer goed betaalde opdrachten kan binnen halen zodat je niet klokje rond hoeft te werken. Het heeft tijd nodig, dat is niet anders. Sterkte en liefs, xxx
want jaaaaah Luna, andere mensen hebben het gewoon beter, he. daar komt het op neer.
@madelief FUCK OFF
mmhh, jaahneeh, moet ik even over nadenken of ik wel of niet off fuck. ik bedoel alleen maar te zeggen dat iedereen zijn eigen referentie kadertje heeft, zijn eigen keuzes maakt etc en dat je je beter kunt richten op wat jij voor jezelf kunt doen ipv wat dus niet mogelijk is
Dit is dus een eenzame strijd……
Even lekker in de zon zitten is er dus niet bij, er moet gewerkt worden. Best wel zielig als je eigen baas bent en je kunt niet eens even uitrusten.
Hi Luna, Vervelend voor jou dat je je zo voelt. Goed voor mij om te lezen dat er nog iemand is die dezelfde shit meemaakt. Dus niet ForEverAlone als Derp :))
sterkte, ciao
Je hebt gelijk, zzp´er zijn sucks als je ziek bent en al geen vet inkomen hebt waar je iets van had kunnen reserveren voor mindere tijden. Jij betaalt nu de prijs van de liefde- voor je ouders maar ook voor je partner, want had je niet samengewoond, dan had je kunnen terugvallen op – aanvullende- bijstand voor zzp´ers(hoewel die mallenmolen ook geen pretje is als je al op apegapen ligt…).:-( Hopelijk helpt de liefde je ook weer snel over de hobbel heen! Take care!
Een heel veel gehoord verhaal jouw verhaal hierboven. Je was/bent eigenlijk mantelzorger en dat kan je er niet even bijdoen. Je opmerking over je arbeidsongeschiktheids verzekering kan ik meteen ontkrachten omdat als het op uitbetalen aankomt zij altijd wat vinden wat je nog wel kunt en dan krijg je niets.
Weet gewoon dat de burn-out je verder gaat brengen en dat je er niet dood aan gaat. Medicijnen helpen iet en burn-out is nu een vervelende situatie maar achteraf je mooiste ont-wikkelmoment van je leven. Echt waar ik heb het zelf ook gehad en er mijn werk van gemaakt.
Natuurlijk heb je daar nu zonder steun niets aan en daarom raad ik je aan het boek Gefeliciteerd met je burn-out te lezen van Marina Schriek. op http://www.gefeliciteerdmetjeburnout.info kan je de eerste twee hoofdstukken inzien en mocht je er nu geen geld voor hebben dan laat het me weten dan stuur ik er een naar je toe.
Weet dat je eruit komt,
weet dat je het kunt en
weet dat het je veel gaat brengen.
Leon Brinkers burn-out specialist @deopening.nl
Ik hoop, Luna, dat je later ook een pensioentje hebt, anders is het wel erg sneu allemaal.
In de waslijst van bezigheden ben je de mooiste van allemaal vergeten; Je vogelschilderijenproject voor het goede doel!
Ik hoop voor je dat je de hoofdprijs wint met de Koninginnedagloterij zodat je lekker lang doorbetaald kan burnouten.
Nooit doen, zo’n arbeidsongeschiktheidsverzekering. Mijn vader heeft tientallen jaren premie betaald, en toen hij thuis kwam te zitten met kanker en een zere rug, vonden ze dat niet ernstig genoeg om uit te betalen.
Al kan ik me je gevoel wel indenken, is het gras echt niet groener bij mij dan bij jou…..Als ik aan het werk ben, denk ik ook weleens, poeh had ik het maar zo als een zzper, lekker thuis werken…
zzp= zonder zekerheid ploeteren
En waarom neem je dan nu geen 9 tot 5 baan…blijkbaar is freelance niks voor jou?
En ik gun je geen burn-out. Dat vreselijke gevoel wens ik je niet toe.
Kijk maar uit voor Karma