LUNA EN P. DROMEN

Ik schrik wakker, maar ik wil nog lang niet wakker worden. Ik zat net in een heel goede droom en die droom gaf me allerlei belangrijke antwoorden en inzichten, maar met elke seconde die ik wakker ben ebt de droom meer weg. Dan hoor ik boven een klapperende deur en realiseer me dat die klapperende deur ook de oorzaak moet zijn van mijn wakker worden. Wat kut zeg, wat zonde zeg. Ik doe nog een poging om weer terug in de droom te komen, maar de deur klappert weer. Nu harder. “P.”, zeg ik terwijl ik hem wakker schud, “P., de deur klappert boven.” “Oh”, zegt hij en ik was zelf ook even vergeten dat hij eerst een sigaretje moet voordat hij ook maar 1 stap buiten het bed zet. “Ik ga wel”, zeg ik en ik loop naar boven om een handdoek tussen de klapperdeur te doen. Eenmaal beneden zit P. rechtop in bed. “Ik was net aan het dromen”, zegt hij, “wil je ‘m horen?” “Nee, ik wil eerst m’n eigen droom weer helemaal weten”, zeg ik en ik stap weer in bed. “Ik werd achtervolgd door paparazzi”, zegt hij. “Ik had net het antwoord op alles”, vertel ik, “ik had een supergoed script voor een film van Steven Spielberg, helemaal science fiction. Ik zag ineens een hele alternatieve evolutieleer en dat de leer van die hele Darwin op de schop kon. Ik zag de ruimte, het heelal en ik leefde de hele evolutie van begin tot eind en hoe alle dingen soms ineens voorbij gaan, maar dat ook alles weer opnieuw begint en hoe al het leven op aarde in verband staat met weer andere dingen en dat alles goed is. Ik had gewoon het antwoord op alles en nou is het weg en ik wil het heel graag weer terugkrijgen.” “De paparazzi stond hier zelfs voor de deur en toen liet ik er eentje binnen. Ik had een affaire met Bridget Maasland en ik vroeg aan die paparazzi wat ik zou krijgen als ik m’n verhaal vertelde.” “Hè?”, vraag ik. “Ja, 1200 euro”, zegt P. rustig. En hoe hard ik daarna ook probeer om weer in slaap te komen; het lukt niet. Ik moet steeds aan Bridget denken.