LUNA EN DE LEKKENDE KRAAN
“Pappapappapappapappa, je moet even komen”, zeg ik door de telefoon.
“Wat dan?’, vraagt hij.
“Niks ergs, maar je moet gewoon echt even komen.”
“Okay.”
M’n vader woont op nog geen 400 meter van me vandaan en staat binnen 5 minuten in m’n woonkamer.
“Kom eens hier”, zeg ik en ik loop weer terug richting de hal, “hoor je iets?”
“Nee, wat dan?”, vraagt m’n vader.
“Kom eens mee naar de overloop”, zeg ik terwijl ik naar de eerste verdieping loop.
M’n vader loopt achter me aan.
“Hoor je nu iets?”, vraag ik.
Hij hoort nog steeds niets.
Ik doe de deur van de badkamer met een theatrale ‘tadaaaaaaaaaaaaa’ open.
“Ik heb een nieuwe kraan!”, zeg ik.
“Heeft Ruud dat gedaan?”
“Jazeker.”
Ik heb in dit huis samengewoond met diverse mannen en er zijn ook diverse mannen ten tonele verschenen, maar geen van allen voelde zich geroepen om iets aan die lekkende kraan te doen. Prima. En ik ging er ook nooit meer om vragen, omdat ik iets te vaak ‘ja’ heb gehoord, terwijl het daarna een ‘nee’ bleek. En het boeide mij ergens ook allang niet meer.
De enige man die zich al jaren ergerde aan mijn lekkende kraan was m’n vader. De keren dat hij heeft gevraagd of ik die kraan nou al een keertje had laten maken zijn nog niet op 100 handen te tellen. “Maar dat is toch zonde?”, vond hij. “Ik zou helemaal gek worden.” “Lekt die kraan nou nog steeds?” Of deze: “Wat goed dat je eindelijk die kraan hebt laten maken”, en me daarna uitlachen.
Maar ik heb blijkbaar een zeer hoge tolerantie voor bepaalde geluiden. En na een jaar of 12 word je immuun voor het geluid van een lekkende kraan. Al hoorde ik ‘m heus wel op de achtergrond in de slaapkamer en m’n kantoor. En al was het lekken van langzaam druppelen naar een constant, klein stroompje gegaan. Negeren kun je leren.
“Hoor je die kraan niet?”, had Ruud een paar weken eerder gevraagd.
“Nee, die hoor ik na 12 jaar niet meer en ik gebruik die badkamer toch niet, behalve als ik m’n haar wil uitspoelen na het verven”, zei ik.
“Maar dat is toch zonde van het water?”
“Jesus, je lijkt m’n vader wel.”
De lekkende kraan stond natuurlijk wél ergens voor. Spirituele irritantra-types zullen zeggen dat een lekkende kraan in huis, of een lekkage, staat voor het wegdruppelen van je energie aan zaken of personen die er niet toe doen. Dat je ‘ja’ zegt, terwijl je ‘nee’ bedoelt. Voor mij staat een druppelende kraan vooral voor een leertje dat vervangen moet worden. Of een kraan die volledig vervangen moet worden. Mijn lekkende kraan stond al jaren voor; kan alsjeblieft iemand dit voor mij fixen? Ik kan het heus wel allemaal zelf met een YouTube-filmpje ernaast, maar ik wil gewoon dat iemand anders dit doet! Dat ik er helemaal niet over na hoef te denken op geen enkele manier.
Op een frisse maandagmorgen in december reed Ruud naar de Gamma om een nieuwe kraan te halen, hij rommelde wat in de garage tussen de bakken met gereedschap die diverse exen hebben achtergelaten, hij verwijderde de oude kraan en zette er een nieuwe op. Er moest ergens een stukje duct tape aan te pas komen, want het blijft een badkamer uit de jaren 70, maar ik heb momenteel geen lekkende kraan meer. De energie stroomt weer!
M’n vader was zeer onder de indruk.