INPAKKEN, BOODSCHAPPEN & HAPPEN

Ik ben er alweer vroeg uit en… meteen aangekleed! Weer een drukke dag op het programma!

De gaten in de luchtbedden zijn eindelijk allemaal geplakt en klaar om mee naar de camping te nemen. Fijn!

En daar zit ik alweer bij vriend A. van m’n vader in de auto. We gaan maar weer eens een keer naar de ARBO-arts van m’n vader in Arnhem.

Nee hoor, ik ga jullie helemaal niet volgen op de social media! M’n vader en ik zitten bij de ARBO-arts en vertellen dat de arbeidsdeskundige van het UWV al is langs geweest. De ARBO-arts is hier verbaasd over, maar ik lach van binnen heel erg hard als we hem vertellen dat de arbeidsdeskundige m’n vader 80-100 % heeft afgekeurd. Alle brieven, mailtjes en telefoontjes hebben geholpen, want de ARBO-arts was steeds degene die m’n vader steeds pushte dat er ook heus voor hem nog wel werk was. Dat m’n vader al pijn in z’n heupen heeft als hij 10 minuten stofzuigt, daar leek hij nooit naar te luisteren. “Oh, dus de arbeidsdeskundige heeft onze bevindingen overgenomen?”, vraagt de ARBO-arts. Hahahaha! “Nee, hij is ook al gekeurd door een arts van het UWV”, zeg ik. En dat die UWV-arts hem wél lichamelijk heeft onderzocht en dat hij dat in de afgelopen 2 jaar nog nooit heeft gedaan, dat zeg ik er maar niet bij. Het is goed zo. We zien hem nooit meer terug.

Als ik weer thuis ben doe ik met de verkering de laatste boodschappen bij de LIDL, de C1000 en de Turkse supermarkt.

Daarna kijken we Naked and Afraid op Discovery Channel. Het is een soort Adam zoekt Eva, maar dan gaat het niet om de liefde, maar om survivalskills. Ik verbaas me erover dat deze mensen naakt in de wildernis worden gedropt, maar dat alle good parts worden geblurred door Discovery Channel.

Nina is erbij gaan liggen en dochter S. en vriendinnetje E. zijn inmiddels wakker.

Hé, daar is vriendinnetje I. ook! Die gaat ook mee naar de camping, maar eerst moeten natuurlijk de nagels gelakt worden, want gelakte nagels zijn onmisbaar op de camping.

Frank wil ook gelakte nagels.

Ik pak de camping-koelkast alvast in en maak een couscoussalade, een koolsalade, een aardappelsalade, humus, 2 gemarineerde kippetjes, gemarineerde kippenvleugels en een haringsalade.

Inpakken. Inpakken. Inpakken.

En daarna wachten.

Op m’n ouders! Want om te vieren dat m’n vader nooit meer naar de ARBO-arts hoeft nemen de verkering en ik ze mee uit eten bij de GOYA. De meiden zijn met wat vriendinnen uit Tiel uit eten bij het andere sushirestaurant; de Tokyo Lounge! Toe maar! Toe maar!

Bij de GOYA kun je ook friet bestellen en friet bij een sushirestaurant, dat is wel HEEL ERG Hollands, maar de frietjes bij de GOYA zijn toevallig wel de lekkerste frietjes van Tiel.

Als we weer terug zijn laten de verkering en ik Nina nog even ’s avonds uit. Ze wordt daarbij bijna besprongen door Lord, haar Amerikaanse Stefford-verkering. Nina is natuurlijk net loops geweest en Lord is nog niet geholpen en… nou ja… aargh!!!! Ze zaten bijna bovenop elkaar en ik heb geen zin in puppy’s!!! Lord had daar wél heel veel zin in. We proberen daarna vroeg naar bed te gaan, maar dat lukt niet, want de meiden willen graag nog een enge film kijken beneden en ach, why not, maar voor we het weten is het 23:30.