AMSTERDAM: STAD DIE JE ALTIJD BUITEN LAAT
“Hé, ik ben helemaal pro-jullie.” Een blonde jongen met spijkerbroek en streepjesoverhemd neemt plaats aan ons tafeltje op het terras. “Wat?”, vragen vriendin E. en ik. De jongen kijkt ons glazig aan, kijkt dan nog veel glaziger naar boven en zegt niks. “Wat?”, vragen we nog een keer. Deze jongen is stomdronken. Helemaal volledig naar de klote. Wij doen een aantal pogingen om een gesprek met hem te voeren, maar er komt niets meer uit hem. Behalve dat hij helemaal pro-ons is. Dat hij 29 is. Dat hij bij een advocatenkantoor werkt. En dat hij hier alleen is. Vriendin E. en ik kijken elkaar aan en vinden deze jongen heel eenzaam. En vooral héél, héél erg dronken. “Jullie geven hem toch geen bier meer hè?”, vraagt vriendin E. bezorgd aan het meisje dat onze glazen komt ophalen. “Het is een vaste klant”, zegt het meisje, “en als mijn baas nog schenkt, dan schenk ik ook.” Ja maar, ja maar”, proberen wij. Zonder succes. Hij krijgt nog een biertje. En na nog enkele gesprekspogingen van onze kant zucht de jongen diep en staat op. Richting een steegje. Onze ogen volgen de jongen. En de jongen volgt een donkere dealer. “Jesus”, zeg ik tegen E., “moeten we niet iets doen, in zijn toestand koopt hij zo een verkeerd pilletje of snuift-ie een gram waspoeder naar binnen.” Na een kwartier dealer-klant-toeschouwen stapt E. naar de bar toe en vraagt of ze niet even kunnen bellen naar de politie. Maar daar doen ze niet aan, vertellen ze bij de bar. Want dat dealen, dat gebeurt elke dag. “Maar hebben jullie daar ooit melding van gemaakt dan?”, vraagt E. vriendelijk. Nee, dat dan weer niet. Want daar is geen beginnen aan, meent de barkeeper. En dat het nu een vaste klant betreft, daar kan hij ook niets aan doen. Een half uur later zien we de jongen langs ons tafeltje lopen met een heroïnehoertje aan zijn zijde. “Hé, hé”, roepen wij in een poging hem op het nuchtere pad te krijgen, “kom nog even bij ons wat drinken. We hebben net een glas water voor je gehaald!” De advocaten-jongen kijkt glazig om. Twijfelt. En loopt met het hoertje de nacht in.
Zelfvernietiging is een grondrecht…
Net als in een film,moet toch maar eens snel naar Amsterdam om op een terrasje wat te gaan drinken en mensen te gaan bekijken…hier in Rotterdam komen meestal alleen wat junkies langs om wat geld te “scoren”
Drugs en druggebruik moet dringend terug stevig afgeraden worden, dealers hard aangepakt.
Druggebruik maakt meer kapot dan je lief is !
groetjes,
Koen
Hoertje of glas water. De dag erna krijgt hij vast spijt. Maar een advocaat die 29 is. Met zekerheid krijgt hij spijt.
Mijn vraag aan hem zou zijn geweest: “Zaak verloren dat je gezopen hebt als een tempelier?”
Misschien speelde je in een film Luna? Of het is gewoon de Nieuwmarktbuurt, daar is dit heel gewoon…
En daarom hou ik zo van Amsterdam :) Er is altijd wel wat te zien , te doen en er lopen altijd wel vreemde, maar toch grappige, figuren rond.
aggossie….sielug!
Schitterend verhaal eigenlijk.
Nou woon ik op het platte land, maar hoe kun je nu van een afstandje mensen beoordelen en in hokjes plaatsen als ‘donkere dealer’ en ‘heroine hoertje’? Mischien waren het goede vrienden van hem die hem naar huis brachten?
Nou Jan F. (de), kom maar eens een poosje in Amsterdam (in de Nieuwmarkt-buurt) wonen… dan herken je de junk, de dealer en het heroïnehoertje alleen al aan hun manier van lopen!
en wat Luna er niet bij zegt, Jan F. (de) – als je in de Nieuwmarkt-buurt woont, er boodschapt en eet, dan is het noodzaak dat je dat allemaal weet. Want iemand verkeerd inschatten, daar, om 2 uur ’s ochtends, kan best onplezierig worden. dus dat leer je – mensen die het niet snappen verhuizen al snel.
hallo zeg Jan je ziet van een afstand toch of iemand dealt en een heroine crack hoertje is? Of hebben ze dat daar niet op het platteland?
krek!
ehhhhhhhhhhh Blue komt ook van het platteland en er doen hier heus wel dingen
” krak” mijn knieen tijdens een spinningles bijvoorbeeld :( maarre zonder ongein: geluukig hier ten plattelande geen crackdealers en heroinehoertjes all over the place…meer een rariteit denk ik (houwen zo!)
Het gesodemieter begint bij de kroegbaas, die iemand in z’n eentje laat doorzuipen…
@Maurice, ik dacht nog te horen dat hij zei dat hij een zaak gewonnen had die dag.
Van de barkeeper begreep ik dat de jongen nog niet klaar is met zijn studie. Is het een stageperiode waarin hij een zaak wint? Kan dat?
Treurig geval. Als hij in Amsterdam blijft wonen, is er een grote kans dat het nooit meer goed komt met hem.
Jan F. (de) blijf jij maar op het platteland.
Groetjes,
Vriendin E.: kom je een keertje langs? Je mag vriendin L. meenemen…
Woehoe! Naar het platteland! Ik zeg; JA!
Hoop alleen maar dat er condooms zijn gebruikt….
Van mij had-ie een uur ervoor al geen drank meer gekregen. Treurig dat er nog steeds kroegeigenaren bestaan die ten koste van alles aan mensen willen verdienen. & Helemaal verschrikkelijk dat mensen als barmeisjes geen zelfstandige besluiten kunnen nemen. Baas zegt dat ’t moet, dus doen ze ’t.
@ Vriendin E.
Dan moet hij minstens naast Spong hebben gezeten. Stage = geen advocaat. Dan zit je er naast en mag je vieze klusjes doen zodat de ECHTE advocaat met de eer strijkt.
@ Luna. Ben je gelijk van die roze vloer af, scheelt je weer schilderen. whahahahaha
Ik hoop wel dat je niet vies bent van koeienpoep. Stadse meiden aan de gracht gaan dan gelijk klagen over stank.
Ik wed dat je P. zo gek krijgt dat hij een boederij koopt voor je. Paar lammetjes, wat kippen in een ren en een pony voor de kleine die jullie plannen. :)
Stront schepen, de boel aanvegen, ik ben er niet vies van. Ik zeg dus, wanneer het een boerderij betreft en vriendin L. meegaat, ook: JA!
Groetjes,
toen was hij pro-haar…
Ben wel benieuwd hoe luna der layout zou worden dan (;