#7 – LUNA EN PILLEN-DEALER K.

Mijn eerste pilletje kreeg ik van een vriendin. Een halfje. “Ik voel niks. Echt niet”, zei ik na een half uur. Nog een halfje. Ik voelde nog steeds niks, maar ik vond m’n haar wel ontzettend zacht aanvoelen. Na 2 xtc-pillen voelde ik me fantastisch. Die eerste keer vergeet je nooit meer. Gedanst, gelachen en gevoeld. Vooral gevoeld. Me geweldig gevoeld. Een jaar na m’n eerste xtc-ervaring wilde ik uit met vriendin I., met een pilletje. Maar we hadden niets. “We willen uit vanavond en we hebben geen pillen meer en we kunnen niemand bereiken. Weet jij toevallig nog iemand die iets heeft?”, vroeg ik in lichtelijke paniek aan een vriend van een vriend van een vriend. “Ik heb hier wel een 06-nummer voor je”, zei hij. Even later hoorde ik mezelf een afspraak maken met een echte dealer. “Hoi, met Luna, verkoop jij xtc?”, vroeg ik naïef. “Niet over de telefoon!”, fluisterde een mannenstem. “Maar ik wil graag 4 pillen kopen, hoe gaat dat dan?”, vroeg ik daarna. “Niet over de telefoon, ik sta om 22.30 bij café Schuim”, zei de mannenstem. “Oke, dan kom ik eraan! Doei!”, zei ik. Zenuwachtig fietsten vriendin I. en ik naar café Schuim. Zij zou bij de fietsen wachten en ik zou ‘het’ regelen. Precies op tijd kwam er een keurige jongen aanlopen. “Lekker stappen vanavond?”, vroeg hij met een grote glimlach. “Eh, ja, dat is wel de bedoeling”, zei ik een beetje nerveus. Nog geen 2 minuutjes later, 10 xtc-pillen rijker en 100 piek armer fietsten I. en ik richting Melkweg. “Niet goed, geld terug”, had dealer K. nog gezegd. Ik geloofde hem. Hij had me zelfs een visitekaartje gegeven. ‘Met ons is het altijd feest’, stond erop. Sindsdien staat zijn 06-nummer geprogrammeerd in mijn mobieltje. Een dealer met een visitekaartje is te vertrouwen.

(p.s.: Luna logt vandaag 24 uur. Ieder uur een update!)