Jaarlijks archief 2006

Als er iets ergs is gebeurd waar je eigenlijk geen grip op had kunnen hebben, dan begint toch onherroepelijk het als-dannen. Als maar dit of dat, dan was het misschien niet gebeurd. Als het afgelopen vrijdagavond niet zo waanzinnig erg gesneeuwd had, dan hadden de treinen van Amsterdam naar Almere vast wel gereden. En als de treinen gewoon hadden gereden, dan had vriend F. niet bij P. en mij hoeven blijven te slapen en had hij na zijn werk gewoon naar huis gekund. En als vriend F. en ik die vrijdagavond niet zo ongelooflijk gezellig hadden zitten schilderen, dan had ik vast niet zoveel gedronken. En als ik niet zoveel had gedronken, dan had ik niet zo diep geslapen en misschien wel wat gehoord. En als het niet zo gezellig was geweest, dan was ik vast niet pas om 4.00 gaan slapen. En als ik niet pas om 4.00 was gaan slapen, dan was ik gewoon om 8.00 opgestaan. En als ik gewoon om 8.00 was opgestaan, dan had ik vriend F. uit kunnen zwaaien en de deur weer op de dievenklauw kunnen zetten. En als partner P. niet net zo’n mooie nieuwe fiets had gekocht, dan had de dief alleen mijn bloemetjesfiets in de hal zien staan en die had hij vast niet mee willen nemen. En als ik mijn digitale camera nou gewoon vrijdagavond had leeggehaald, zoals ik eigenlijk van plan was, dan zou de camera beneden hebben gelegen en niet op de eettafel en dan was tenminste de camera niet gestolen. En als onze router het gewoon had gedaan, dan hadden we tenminste een backup van al P.’s teksten gehad. Maar vooral; als die ongelooflijke klootzak gewoon met z’n poten van onze spullen was afgebleven, dan was er niks gebeurd. En als er niks was gebeurd, dan had ik vannacht tenminste een oog dichtgedaan.