Maandelijks archief september 2006

Dat partner P. zijn VIP-kaartje voor Madonna had afgestaan was voornamelijk voor zijn eigen bestwil. Als hij naar het concert van Madonna was gegaan en mij thuis had laten zitten, dan had hij minstens een paar maanden tegen een chagrijnige bek aan moeten kijken. En die bloemkool met aardappels en een karbonaadje had hij helemaal kunnen vergeten. Voor de rest van het jaar. En P. realiseerde zich dat maar al te goed. Dus in plaats van P. ging ik met zijn collega’s richting de Amsterdam Arena en namen wij 2,5 uur voor het concert begon plaats in een VIP-lounge waar de drank en allerlei heerlijke hapjes helemaal gratis waren. Ik vind het vaak een beetje een overdreven toestand als ik andere mensen in een VIP-ruimte zie zitten zuipen en brallen. Maar die gedachte had ik snel overboord gegooid toen ik zelf dat VIP-bandje om mijn pols had! Want; nu ik eventjes een VIP was, mocht ik er best ook wel van genieten. Dus doe mij maar een mojito en zet er meteen maar eentje bij voor als deze leeg is! Laat maar lekker doorkomen! “Moeten we niet naar het veld, het is al 20.00?”, vroeg ik aan iemand na mijn 8e mojito. “Nee joh, we worden straks opgehaald”, zei die iemand. En inderdaad. Een kwartier voor het concert kwam er een mannetje dat ons escorteerde richting het stadion. En eenmaal binnen het stadion werden wij langs de duizenden mensen op voetbalveld en langs de duizenden mensen op de tribunes geloodst. En wij liepen daar, hophophop, met de mojito’s nog in onze hand, gewoon langs en werden, hop, pal voor Madonna geplaatst. Als Madonna spuitend zou klaarkomen op het podium dan had ik zeker een klodder in mijn oog gekregen. Maar dat spuitende klaarkomen deed ze net niet. Wel gaf ze een mega-strakke show weg, die zo briljant, zo megalomaan en zo perfect was dat ik 2 uur vol bewondering heb staan kijken. Af en toe had ik het idee dat ik in een 2 uur durende videoclip was beland, zo goed zat alles in elkaar. Madonna is een enorme vakvrouw, maar ik heb vooral bewondering voor het in stand houden van zo’n perfect om-te-kwijlen-lichaam terwijl ze 48 is. Zucht. Je mist meer dan dat je meemaakt in het leven. Maar dit concert heb ik toch mooi maar even meegemaakt.