LUNA ZOEKT DE METAFORIEK IN HET VERHAAL
"Heb je een braadpan?", vraagt hij. Hij wil een stoofpotje van vlees en paprika en tomaten en meer van dat alles gaan maken voor vanavond. "Dat zal wel toch?", zeg ik en ik begin wat te rommelen in de la met pannen. "Hmm, volgens mij heb ik die bij P. achtergelaten." "Je hebt toch die Creuset-hartjespan", zegt hij. "Ja, maar,", begin ik, "ik heb ‘m zelf nog nooit gebruikt. En het was zo’n lief cadeau van P. toen en het is dan toch raar dat jij er als eerste in kookt?" Maar even later besef ik me dat dat eigenlijk onzin is, zo’n typisch vrouwen-zeikdingetje waarschijnlijk, en het is niet de bedoeling daaraan toe te geven. "Doe maar gewoon ook, fuck it", zeg ik en even later staat zijn stoofpotje keurig in de hartjespan te pruttelen. En het ruikt lekker en het ruikt heerlijk en ik ben zo blij met m’n kokende man en dan gaat hij weer naar z’n werk en dan ga ik ook even de deur uit en daarom zet ik de inductie-kookplaat ook uit en wanneer ik weer terugkom zet ik die kut-kut-kut-inductie-plaat weer aan en dan ga ik naar boven achter de computer en dan zie ik een lintje en een briefje en een speledingetje en een poes die geaaid moet en wanneer ik weer naar beneden ga staat de hele keuken blauw en er komt heel veel stoom uit de hartjespan en nét op dat moment komt hij weer terug van z’n werk. "Oh! Oh! Paniek! Sorry!", zeg ik terwijl ik de pan wegschuif. Beteuterd staar ik naar de compleet zwartgeblakerde binnenkant van de hartjespan. "Nu heb ik én het eten én de hartjespan verkloot." Ik stop wat van het vlees dat bovenop ligt in m’n mond: "Nee, dat is echt niet meer lekker." En terwijl ik met een houten spatel wat van de bodem probeer te schrapen: "En het komt ook niet meer goed met de hartjespan." "Wel een beetje ironisch eigenlijk, hè?", zeg ik treurig. "Er staat nog boerenkool in de diepvries toch?", vraagt hij. "Ja", zeg ik, "en ik heb ook nog een rookworst." "Dan eten we dat toch", zegt hij. En het kostte hem uiteindelijk 3 schuursponsjes en een uur schrobben om de hartjespan weer mooi schoon te krijgen. "Ja, schatje", zegt hij terwijl hij de pan terugzet in de pannenla,"het is makkelijker een nieuwe te kopen dan een oude schoon te maken."
oei oei oei, de creuset-pan laten aanbakken…. dat is wel heel erg… maar wat fijn dat hij er een uur op heeft staan schrobben, well done!
dit zijn van die pannen waar je je hele leven mee doet, ik heb een hele grote blauwe braadpan, heerlijk voor mega-pastasauzen en draadjesvlees!
de metafoor: één man geeft je een pan, de volgende heeft het werk d’r an… ohnee, die is wel heel flauw…. sorry!
mooie verhaal! mooie laatste zin.
met een nieuwe jonge vrouw is het makkelijker samenleven dan met een ouder exemplaar dat meer vasthoudt aan haar eigen gewoontetjes ? :pp
Maar de hartjespan is wel weer bruikbaar nu?
Wat een lieverd!
Mag je een Creuset wel met een pannensponsje schoonmaken? Na zo’n stevige schrob-beurt moet je dat pannetje wel opnieuw inbranden denk ik… insmeren met olie en een laagje op de bodem… flink heet laten worden. Als de olie net begint te walmen het gas laag zetten. Nog toen minuten laten staan en na het afkoelen met heet water schoonspoelen.
O, fuck, je hebt een inductieplaat.
Wat is er nou toch zo kut aan inductie luun? Ik mijne al dik 6 jaar en heb nog nooit zoiets gehad. Net als gas goed super goed te regelen (de mijne heeft 18 standen) en supersnel weer schoon. Electrisch koken daarentegen is WEL een ramp want die blijven warm als je ze uitzet. Naja, zal wel een kwestie van wennen zijn denk ik.
Ooit een collega horen zeggen dat d’r nieuwe kookplaat een introductie was. Op mijn veronderstelling dat ze dan zeker net begonnen was met koken keek ze me niet-begrijpend aan …
Pan met water en soda op je inductie zetten. Dan laat alles zo los :)
tja, kan gebeuren….
effe over dat schoonmaken…. flinke schep soda in de pan, en dan een flinke laag water er op.(ongeveer 5 cm) Deksel erop en goed laten koken. (ongeveer 5 min)
van de inductieplaat af, pan naar buiten en deksel eraf (doe dit niet binnen, het stinkt)
Dan rustig met de afwasborstel door de pan.
owwww die laatste zin…… smelt.. ;)