LUNA’S HUIS OP DE FOTO

Ik kreeg een mailtje van de meisjes achter Flavourites. Binnenkort komt er een boekje uit met daarin de 100 leukste webshops. En daar kom ik sowieso al tussen te staan! Maar ze hadden ook nóg een plekje in het boekje over voor ‘een leuke, originele, inspirerende en vrolijke webshop waar ze – samen met een fotograaf – een ‘kijkje in de keuken’ mochten komen nemen.’ Ja, dat wilde ik wel! Me! Me! Me! Dus ik mailde de meisjes wat foto’s van m’n huis, m’n atelier, m’n katten en ik stuurde ook een filmpje. Als ze een originele woon/werksituatie zochten, dan moesten ze toch echt bij mij zijn! En dat vonden zij na overleg ook! De Flavourites-meisjes mailden ook nog: ‘Schoonmaken hoeft niet, een opgeruimd huis is wél zo fijn!’ Oh! My! God! Inderdaad! Opruimen! Opruimen! Ik moest gaan opruimen, want ikzelf vind mijn atelier dan wel gezellig en druk en kleurrijk, een ander zou het ook best hysterisch kunnen vinden. Of over de top. Of iets teveel van het goede. En als een ruimte die getypeerd kan worden als ‘hysterisch’, ‘over de top’ en ‘teveel van het goede’ niet wordt opgeruimd, ja, dan kun je die hele fotosessie eigenlijk maar beter laten zitten. Want dat doet het dus niet goed op een foto. Of misschien wilde ik eigenlijk gewoon niet in een boekje te boek staan als ‘slordig en hysterisch’. Dus ik ging aan het opruimen. Dus. Reeds. Heel hard. En heel veel. En met resultaat! Want toen P. gisteravond thuiskwam en mij in een jurkje met m’n laptop op de bank zag zitten viel z’n mond open van verbazing. “Je hebt je pyjama niet aan”, zei hij. “Nee, ik had toch die fotoshoot van dat boekje vandaag?”, zei ik, “en ik heb de woonkamer, keuken het atelier opgeruimd en schoongemaakt.” “Echt waar?”, vroeg hij. “Ja, en ik heb 5 vuilniszakken weggegooid. Ga maar eens beneden kijken”, zei ik blij. Hij liep naar beneden en ik hoorde hem positieve kreten richting de bovenverdieping roepen. “Zo”, zei hij. “Netjes hoor, meisje”, zei hij. En ook: “Je kan het wel.” Ook: “We hebben een vloer!” Ook: “Ik kan eindelijk de tafel zien.” “Maar meisje”, begon P. toen hij even later boven kwam, “ik zal het maar eerlijk vertellen.” “Wat?”, vroeg ik. “Nou, die hele fotoshoot van vandaag had ik geregeld”, zei hij. “Hoe bedoel je?”, vroeg ik. “Connecties”, zei P., “en over 2 weken heb ik een fotoshoot van de Voetbal International en die wilden het graag in de badkamer doen.”