IS DIT NU LATER?
Ik loop al dagen met een liedje van Stef Bos in m’n hoofd: ‘Is dit nu later, is dit nu later als je groot bent, een diploma vol met leugens, waarop staat dat je volwassen bent.’ Ook een leuke variant van Doe Maar: ‘We komen niets te kort, we hebben alles, een kind een huis een auto en elkaar, maar weet je lieve schat, wat het geval is, ik zoek iets meer, ik weet alleen niet waar, is dit alles.’ Het is later nu. En dit is alles. Vroeger dacht ik altijd dat ik een hele mevrouw zou worden, net als mijn moeder, met gouden oorknopjes en een fiets met een mand voorop en fietstassen achterop. Ik ben nog geen hele mevrouw. Ik doe maar wat. Ik heb netjes mijn diploma’s gehaald, heb een leuke baan en heb net met P. een huis gekocht. Vandaag kwam de architect langs met de bouwtekeningen van het huis. Met grote ogen keek ik naar de vellen papier. “Jullie hebben echt een goede investering gedaan door dit huis te kopen”, zei de architect. Een investering voor later. Het klinkt goed, maar iets te echt en te volwassen. Er gaan geen grote, nieuwe dingen meer gebeuren in mijn leven. De man met wie ik oud wil worden ligt iedere avond naast me, het huis waar ik de komende jaren ga wonen is gekocht, ik heb een baan die bij me past, een staafmixer, een abonnement op de Elle, een Succes-agenda en een gourmetstel. Dus dit is het. En het is goed zo, zong de Dijk: ‘Leg me neer bij de illusie dat het ooit nog beter wordt. Leg me neer bij de gedachte dat het aan van alles schort, leg me neer bij de toekomst die ik vroeger anders zag. Leg me neer bij het einde, aan het einde van de dag. Morgen proberen we het weer.’ Morgen proberen we het weer, maar mag ik nu alsjeblieft buiten gaan spelen?
Bespeur ik een licht dipje??? Dat is toch allemaal prachtig, of mis ik iets?
abbonement op de Elle kan ik niet echt een topper noemen *grijns*
Ik doe mee, ik wil ook weer gewoon buiten spelen !
Suffie herkent het dal dat zich bevindt tussen de pubertijd en de midlife crisis en die je Het Einde Van Je Jeugd zou kunnen noemen.
Iedere verandering van levensfase gaat gepaard met het gevoel dat je iets achterlaat in de vorige. En iedere stap raak je verder weg van je jeugd.
Suffie denkt dat Luna met haar 26 lentes nog voldoende veranderingen te gaan heeft om het interessant te houden. En als Luna vastloopt kan ze altijd gewoon weggaan en iets nieuws opbouwen, al of niet met medebrenging van P.
Het mooie nieuwe huis, de staafmixer, de Elle… ze zijn er wel, maar je gooit ze net zo makkelijk weer weg voor een nieuw avontuur…
Probeer het morgen gewoon weer :-) Nu ga ik weer met m’n computer spelen. Ja, ik weet het. Een keertje vaker buitenspelen is beter voor me ;-)
Net samen wonen geeft je soms dat gevoel. Je voelt je heel anders als je elkaar over kortere of langere tijd onder het genot van een goed gevecht verlaat en hij de kat(ten) wil houden. Dan weet je weer dat er meer moet zijn…
“Er gaan geen grote, nieuwe dingen meer gebeuren in mijn leven.”
Zeker wel, Luna. Je zal blijven schrijven. Misschien zelfs boeken. En die zijn altijd groot en altijd nieuw.
Typisch dat ik dat gevoel ook al een tijdje heb. Winter-gevoel of pure nostalgie?
Toen was het allemaal nog simpel, makkelijk en fijn .. zonder belastingen, verplichtingen en gezeik. Jazeker. Maar ook zonder alle pleziertjes die je nu wel hebt…
is dit alles?
is het niet genoeg dan?
volgens mij zijn er genoeg mensen die jaloers zouden kunnen zijn op wat jij al voor elkaar geschopt hebt in dit leven…
Tyler Durden says: You are not your job, you are not how much tou have in the bank, you are not your khakis, you are not the contents of your wallet, you are not a beautiful and unique snowflake.
The things you own end up owning you, only after you’ve lost everything, that you’re free to do anything.
poe poe, diep he? :)
En toen sloeg Tyler zichzelf voor z’n kop.
And you may ask yourself
What is that beautiful house?
And you may ask yourself
Where does that highway go?
And you may ask yourself
Am I right?…Am I wrong?
And you may tell yourself
MY GOD!…WHAT HAVE I DONE?
(Once in a lifetime – Talking Heads)
buut Luna!
Jee ik herken dit.. maar dan in een andere fase.. ik ben nu bijna klaar met studeren en moet straks de grote boze echte wereld in! Da wilk helemaal nie!!! ik wil gewoon mijn biertjes blijven drinken tot diep in de nacht!
Luna, de leegte van de volheid kan overweldigend zijn.
He Luna, volgens mij is dit een gevoel dat (bijna) iedereen wel kent. Maar als je in de materieële wereld alles voor elkaar hebt, dan blijft er nog een hele innerlijke (psychische) wereld over, waar je grote avonturen kan beleven. Uiterlijk blijft alles hetzelfde, maar je wezen veranderd zolang je leeft.
En de volheid van de leegte kan geweldig zijn :-)
Altijd fijn als Guard zijn heldere blik op deze pagina werpt.
Klinkt misschien lullig maar als je op jou leeftijd al een goede relatie, dijk van een huis, leuke baan, populaire lifelog en een staafmixer hebt dan kan ik me voorstellen dat de burn out op de hoek ligt.
Wat geef je aan iemand die jarig is en alles al heeft???
Zolang je jezelf nog kunt vermaken gaat het met de meeste mensen wel, of dat nou met of zonder lego is.
Ik heb me overigens wel eens afgevraagd of het niet de o.a. de ontkerkelijking is die maakt dat steeds meer mensen denken dat er meer is op latere leeftijd. Vroeger hechtte men sterk aan het geloof en ontleende men daar ook waarde aan, en dus een zelfbeeld.
Als niet-reli vindt ik dit zeer aannemelijk.
….en nu wil je een kindje….maar durf je dat niet toe te geven…..
Luna wordt volwassen en is daar van geschrokken. Ze wil eigenlijk nog even het stoute meisje blijven.
Dat geeft een stukje veiligheid. Lekker je gangetje blijven gaan.
Zelf ben ik vandaag 38 geworden, niet veel wijzer en een buikmaat groter. Mijn meissie noemt me een groot kind en kijkt me meewarig aan. Mijn 2 meiden vinden papa lekker gek. En papa is lekker gek op z’n meiden. Lekker kroelen, 2 armen om je nek, blonde haren in je gezicht.
Gnerk is ook: verantwoordelijke baan, fijn huis, lease auto, Volkskrantje, kamperen in Frankrijk, Grolschje.
En het is goed zo.
Gnerk is een rijk man….
Luna, dat heb je mooi beschreven. De rillingen liepen me over de rug… ik zou niet met je willen ruilen.
Maar ik weet ook dat het bij je past.
Wanneer komt de hond? ;-) (En nee, die hebben ze niet bij de supermarkt.)
Succes Luna.
groetjes van tijger
Nu ik hier ben, ben ik bang dat ik wat mis….
En als ik daar ben, ben ik bang dat dit het is…
Ik wil naar, ik wil naar, ik wil naar ……huis.
Snap je wat ik bedoel??¿¿¿
Acda en de Munnik
“Bang dat dit het is”
gewoon door blijven ademen, luna…niets staat vast, alles is los…
Ik wil gewoon een leuke studie doen, geen nuttige, de rest zien we later wel.
Ik wil nu feesten en lollen, de rest zien we later wel.
Ik ga gewoon de horeca in, laat die studie maar, dat zien we later wel.
Knipper met mijn ogen… en K*t het is LATER.
De waarheid als een koe! Ach die goeie ouwe tijd…
Ach Luna, die P. van je wordt je heus nog wel eens moe. En die geweldige investering van een huis brandt misschien wel eens ooit af.
Fukuyama schreef een paar jaar geleden ook dat de geschiedenis gedaan was, maar ondertussen zijn er toch al heel wat nieuwe hoofdstukken bijgeschreven. Kop op, joh.
het gaat erom of je tevreden bent.
leuke site jo